James Bascom: de kwaadaardige oorsprong van genderideologie
Frédéric de La Rochefoucauld-Liancourt, een Franse edelman die leefde tijdens de Franse Revolutie, bracht aan koning Lodewijk XVI verslag uit over de oproer en de bestorming van de Bastille op 14 juli. Toen de koning hem vroeg: "Is het een opstand?", antwoordde hij: "Nee sire, het is een revolutie." Met deze anekdote begon de Amerikaanse gezinsactivist zijn lezing tijdens het Gezin in Gevaar congres. "We zien ook in onze dagen een Revolutie", vervolgt Bascom. "Het is geen opstand, maar een poging om de orde in de menselijke natuur zelf omver te werpen. Deze revolutie is de Revolutie van de genderideologie."
Joe Biden: 'gelijkheid van transgenders is mensenrecht'
Slechts enkele dagen na zijn aantreden als president van de Verenigde Staten deed Joe Biden een radicale uitspraak over transgenderisme die niet zoveel aandacht kreeg als had gemoeten. In een tweet op 25 januari 2020 zei hij: "Laten we duidelijk zijn: gelijkheid van transgenders is de burgerrechtenkwestie van onze tijd. Er is geen ruimte voor compromissen als het gaat om fundamentele mensenrechten."
De eerste pro-transgenderwetten
De Europese Unie staat al decennia lang aan de spits van de transgenderrevolutie. De allereerste transgenderresolutie van enig overheidsorgaan ter wereld werd op 12 september 1989 door het Europees Parlement aangenomen. De resolutie riep de Europese lidstaten op om bepalingen vast te stellen over het recht van transseksuelen om van geslacht te veranderen door middel van medische operaties. Daarnaast eisten ze ook dat ziekteverzekeringsstelsels deze zogenaamde "behandelingen" betalen, om zogenaamde "discriminatie" van transseksuelen te verbieden. Ook zou het toegestaan moeten zijn om hun geboortegeslacht wettelijk te veranderen, en om werkgevers te straffen die bezwaar maken tegen het aannemen van een transseksueel. Ook moest in heel Europa een commissie opgericht worden die zogenaamde discriminatie van transseksuelen moet rapporteren.
Invloed gaat de wereld over
Zowel de Amerikaanse als de Europese regeringen maken zich hard om deze transgender-ideologie op te leggen aan de rest van de wereld en aan hun eigen burgers die deze nog steeds weigeren te accepteren. Europese rechtbanken hebben beslist dat alle lidstaten de zogenaamde "transgenderrechten" moeten aanvaarden. De Europese Commissie onder Ursula Von der Leyen voert een gevecht om Midden- en Oost-Europese leden die weigeren de gender-ideologie te aanvaarden te straffen door het intrekken van financiering en het opleggen van sancties. De Amerikaanse regering dwingt Amerikaanse staten en vooral lagere en middelbare scholen om kinderen vanaf vijf jaar genderideologie te onderwijzen. Zowel de EU als de regering-Biden financieren deze genderrevolutie over de hele wereld, vooral in Latijns-Amerika en Afrika.
In transitie zonder toestemming
In februari heeft Spanje een wet aangenomen, de "Wet voor de reële en effectieve gelijkheid van transpersonen en voor de garantie van lhbt-rechten", die minderjarigen van 16 jaar toestaat om zonder toestemming van hun ouders geslachtsveranderende hormonen te nemen en transgenderoperaties te ondergaan. Hier in Nederland heeft de regering aangekondigd dat zij tegen 2024 of 2025 de vermelding van het geslacht op de Nederlandse identiteitskaarten en van de geboorteakte zal schrappen. België heeft nu een transgender vice-premier, Petra De Sutter, de eerste transgender-minister in Europa. Over de hele wereld proberen transgender-activisten de indoctrinatie van kinderen met "Drag Queen Story Hours" (‘Drag Queen verteluurtjes’) te normaliseren. Op sommige plaatsen in Canada en de Verenigde Staten halen rechtbanken minderjarige kinderen bij hun ouders weg om een geslachtsverandering te ondergaan.
Lees ook: Ex-moslima in Zweden ontslagen: weigert als christen gevraagde voornaamwoord te gebruiken
Stijgende trends
De laatste twintig jaar is het aantal transgenderoperaties en transitiebehandelingen explosief gestegen. Het aantal jongeren dat denkt transgender te zijn, is omhooggeschoten. Deze stijging is vooral groot onder tienermeisjes. In de Verenigde Staten en andere westerse landen is het aantal adolescenten met "genderdysforie" vertienvoudigd, en volgens sommige studies identificeert maar liefst twee procent van de middelbare scholieren zich als transgender. De media en de populaire cultuur zitten vol met pro-transgender boodschappen.
Transgenderisme als staatsgodsdienst
Al deze schokkende ontwikkelingen zijn het directe gevolg van de verspreiding van de genderideologie. Genderideologie, een kernelement van de lhbt-eweging, komt nu heel dichtbij een staatsgodsdienst voor de EU en voor de regering Biden. Ketters van deze nieuwe religie worden gestraft, tot zwijgen gebracht en zelfs gevangen gezet. Hoewel de meeste Amerikanen en Europeanen er twintig of zelfs tien jaar geleden nog nooit van hadden gehoord, heeft het een lange geschiedenis. De huidige genderrevolutie is het hoogtepunt van tientallen jaren en zelfs eeuwen voorbereiding.
In deze lezing zullen we zien:
- Wat is genderideologie precies?
- Wie zijn de belangrijkste denkers en wat is de geschiedenis?
- Wat zijn de doelen?
- Kunnen we terugvechten?
Wat is genderideologie?
De genderideologie, soms gendertheorie genoemd, is een ideologie die elk verband tussen biologisch geslacht en wat zij "gender" noemen, proberen te verbreken. De ideologie streeft naar een volledige herordening van de menselijke natuur in overeenstemming met radicaal egalitaire, materialistische en godsvijandige principes die hun oorsprong vinden in het marxistische gedachtegoed.
Diformisme
Biologisch geslacht is het diformisme, de tweevormigheid, in het menselijk ras en in bijna alle dieren in mannelijk en vrouwelijk, die gebaseerd is op fysieke en psychologische verschillen zoals geslachtsorganen en secundaire geslachtskenmerken die verband houden met de voortplanting. Biologisch geslacht staat geschreven in het DNA van elke cel in het menselijk lichaam, en er zijn er maar twee: mannelijk en vrouwelijk.
Geslacht en gender; niet meer van toepassing
Volgens de genderideologie heeft het biologische geslacht van een individu weinig of geen belang bij de vorming van zijn of haar "geslacht". In zijn meest extreme vorm is deze theorie van mening dat geen enkele rol of gedrag dat als typisch voor mannen of vrouwen wordt beschouwd, enige basis vindt in de seksuele aard van de mens. Biologisch geslacht is daarom niet relevant voor de opbouw van iemands psychologische identiteit, gezin en sociale rol. Dit onderscheid tussen gender en geslacht is fundamenteel voor transgenderisme. Stephanie Brill, auteur van The Transgender Child: A Handbook for Families and Professionals, legt uit:
"Voor veel mensen zijn de termen "gender" en geslacht verwisselbaar. Dit idee is zo gewoon geworden, vooral in westerse samenlevingen, dat het zelden ter discussie wordt gesteld. Toch zijn biologisch geslacht en gender verschillend; gender is niet inherent verbonden met iemands fysieke anatomie.
Geslacht is biologisch en omvat fysieke kenmerken zoals geslachtschromosomen, geslachtsklieren, geslachtshormonen, interne voortplantingsstructuren en externe genitaliën. Bij de geboorte wordt het gebruikt om personen te identificeren als man of vrouw. Gender daarentegen is veel ingewikkelder. Samen met iemands fysieke kenmerken is het de complexe interrelatie tussen die kenmerken en iemands interne zelfbesef als man, vrouw, beide of geen van beide, alsook iemands uiterlijke presentatie en gedragingen in verband met die perceptie."
Genderideologie is geen wetenschap
Volgens de genderideologie is iemands "genderidentiteit" volledig subjectief, bepaald door zijn of haar eigen gevoelens en emoties. Als een man voelt dat hij een vrouw is, gaat dat gevoel automatisch boven elk biologisch bewijs van het tegendeel. Iemand kan biologisch man zijn, maar zijn "genderidentiteit" kan vrouwelijk, mannelijk, een combinatie van beide of geen van beide zijn. Het enige dat telt is wat iemands "innerlijke gevoel" dicteert. Deze ideeën hebben diepgaande en radicale gevolgen, zoals we zullen zien. Hoewel de term gendertheorie het idee geeft dat het een echte, wetenschappelijke theorie is, gebaseerd op wetenschappelijk bewijs en in overeenstemming met de wetenschappelijke methode, is het helemaal geen wetenschappelijke theorie. De aanhangers ervan zijn het niet over alles eens, maar ze ontkennen allemaal de fundamentele, biologische feiten over de zeer reële en vele sekseverschillen tussen mannen en vrouwen.
Lees ook: Beruchte Nederlandse pedofiel veroordeeld tot 10 jaar cel wegens kinderpornografie
Ons geslacht staat letterlijk in ons lichaam geschreven
Decennia van onderzoek in de neurowetenschappen, genetische endocrinologie en ontwikkelingspsychologie tonen aan dat er duizenden meetbare verschillen zijn tussen de geslachten, niet alleen fysiek maar ook emotioneel en psychologisch. Niemand wordt inderdaad als tabula rasa geboren, maar iedereen heeft aangeboren neigingen in zich die typisch mannelijk of vrouwelijk zijn. We kunnen gerust zeggen dat de hersenen een geslacht hebben. En inderdaad spreken we tegenwoordig van "geslachtelijk brein" waarmee we willen zeggen dat man en vrouw ook worden onderscheiden door de anatomische structuur en werking van hun hersenen. Hersenseksualiteit is zo diep in ons lichaam verankerd dat het niet kan worden veranderd door hormoontherapie, chirurgie of zelfs opvoeding. Seksuele identiteit staat geschreven in elke cel van het lichaam, in het DNA zelf.
Ideologie negeert realiteit
Daarom is het beter om het genderideologie te noemen. Een ideologie kan worden gedefinieerd als een quasi-religieus systeem van ideeën zonder enig verband met de werkelijkheid. Net als andere ideologieën, zoals het communisme of het nazisme, negeert de genderideologie in naam van haar hogere principes de vanzelfsprekende realiteit en de feiten van menselijke seksuele verschillen.
Lees ook: Ook Noorwegen stopt met genderideologie
Waar komt de genderideologie vandaan? Wat is haar ideologische oorsprong?
De genderideologie heeft een stamboom, en haar verre voorouders gaan minstens terug tot de negentiende eeuw, tot het radicale feminisme van Karl Marx en Frederick Engels. Feminisme had en heeft, zoals we zullen zien, weinig te maken met het corrigeren van misstanden tegen vrouwen, maar is eerder gebaseerd op een haat tegen de door God gegeven verschillen en onderscheidingen tussen de seksen en een verlangen om die verschillen volledig uit te wissen. De moderne feministische beweging, die in de jaren 1960 mainstream werd, neemt de analyse van Marx en Engels over. Van hier naar de afschaffing van sekseverschillen is een korte stap. En hier komen we bij de genderideologie. Deze verplaatst in feite de klassenstrijd van het economische veld naar het seksuele veld: vrouwen versus mannen, homoseksuelen versus hetero's, enzovoort.
Foto door Hennie Stander van Unsplash
Communisme
Een van de vroege documenten die probeerden een revolutionaire haat tussen mannen en vrouwen aan te wakkeren was het boek The Origin of the Family, Private Property and the State uit 1884 van Frederick Engels, de naaste medewerker van Karl Marx. "Het eerste klassencontrast dat in de geschiedenis verschijnt, valt samen met de ontwikkeling van het antagonisme tussen man en vrouw in het monogame huwelijk, en de eerste klassenonderdrukking valt samen met die van het vrouwelijk geslacht door het mannelijk geslacht." Hij stelt de vrije liefde voor als middel om een radicale, absolute gelijkheid tussen de seksen te bereiken. De feministische beweging zoals we die nu kennen is hieruit ontstaan en zou na verloop van tijd de springplank worden voor de gendertheorie.
Lees ook: Mensenrechtencollege klaagt over ‘genderongelijkheid’, bestaat zelf uit 70% vrouwen
Marxisme, seksuele revolutie en kritische theorie.
Een andere belangrijke intellectueel in de stamboom van de genderideologie was de Oostenrijkse communist en psychoanalyticus Wilhelm Reich. Hij bedacht de term "seksuele revolutie" in zijn boek "De seksualiteit in de cultuuroorlog: voor de socialistische herstructurering van de mens" uit 1936. Hij was een fervent communist en geloofde dat de enige manier om dat te bereiken was om volledige vrije liefde onder de massa in te voeren. Hij probeerde een soort synthese te vormen tussen Freud en Marx en schreef dat de mens alleen een volledig klasseloze, egalitaire samenleving kan opbouwen door zijn seksuele impulsen te bevrijden.
Denk om de kinderen!
Hij schreef ook dat kinderen van jongs af aan moet worden geleerd een hekel te hebben aan seksuele terughoudendheid, omdat seksuele terughoudendheid de oorzaak is van gezag, het gezin en "fascisme".
"We leven in een ware revolutie van alle waarden met betrekking tot het seksuele leven. En onder die waarden die het sterkst worden ondermijnd zijn die met betrekking tot de seksualiteit van kinderen en jongeren."
Pedofilie-propaganda
Veel van Reichs discipelen richtten bewegingen op die pedofilie propageerden, zoals de Childhood Sensuality Circle in de Verenigde Staten. Maar zijn belangrijkste opvolgers waren Max Horkheimer, Theodor Adorno, Erich Fromm en Herbert Marcuse, de oprichters van het Instituut voor Sociaal Onderzoek, tegenwoordig bekend als de Frankfurter Schule.
Sovjet-Unie koploper
De Sovjet-Unie was in dit opzicht een pionier. In haar oorlog tegen het natuurlijke gezin was de Sovjet-Unie toonaangevend in het bevorderen van de vrije liefde. Het was het eerste regime ter wereld dat abortus legaliseerde, in oktober 1920, en ook het eerste land ter wereld dat sodomie legaliseerde. De Franse feministe Simone de Beauvoir schreef: "Een wereld waarin mannen en vrouwen gelijk zouden zijn is gemakkelijk voor te stellen, want dat is precies wat de Sovjetrevolutie beloofde." Zo meteen meer over haar.
Lees ook: Pedofielen-sympathisant steunt ‘lhbt-onderwijs’ voor kinderen
Frankfurter Schule
De Frankfurter Schule was een van de intellectuele pijlers van de genderideologie. Zij stelden een culturele revolutie centraal, dat wil zeggen een totale revolutie, die de mens betreft in zijn aard, gewoonten, mentaliteit, kortom: in zijn diepste wezen. Hun belangrijkste bijdrage, de zogenaamde Kritische Theorie, is in wezen een verfijnd marxisme dat probeert een revolutie op te leggen door middel van culturele verandering, met name seksuele bevrijding. De ideeën van de Frankfurter Schule stonden centraal bij de rellen van mei 1968 in Parijs en de vergelijkbare opstanden in de hele wereld in die tijd.
Van feminisme naar genderideologie in de late 20ste eeuw
Een andere sleutelfiguur in de ontwikkeling van het feminisme tot genderideologie was de Franse filosofe Simone De Beauvoir (1908-1986). In haar boek De tweede sekse uit 1949 deed zij een beroemde existentialistische uitspraak over het vrouw-zijn
"Je bent niet geboren als vrouw, maar je wordt het. Geen biologische, psychische of economische bestemming bepaalt de figuur die de menselijke vrouw in de samenleving aanneemt; het is de beschaving als geheel die dit tussenproduct tussen de man en de eunuch, die vrouwelijk wordt genoemd, uitwerkt."
Lees ook: Waarom feministen zich bedreigd voelen door het gezin
Alles mag, behalve een gezin starten
In de praktijk komt deze uitspraak erop neer dat vrouwen, om dezelfde privileges te genieten die aan mannen zijn voorbehouden, hun vrouwelijke identiteit moeten verloochenen, dat wil zeggen de ketenen van de patriarchale onderdrukking verbreken, zich bevrijden van de slavernij van het moederschap, zich professioneel moeten ontplooien en zich overgeven aan seksuele vrijheid. Zoals blijkt, kan Simone de Beauvoir worden beschouwd als de grote voorloper van de gendertheorie. Anticonceptie, abortus en seksuele bevrijding spelen een centrale rol in haar visie. Niet alleen moeten huwelijk en gezin worden afgeschaft, maar vrouwen mogen niet de keuze voor huwelijk en gezin maken.
Sociale constructie
Beauvoir suggereert dat alle of de meeste aspecten van wat werd beschouwd als geworteld in sekseverschillen (bijvoorbeeld moederschap) in werkelijkheid sociaal geconstrueerd en dus veranderbaar zijn. Op degenen die beweren dat de verschillen tussen de lichamen van mannen en vrouwen grenzen stellen aan de mate waarin sociale experimenten mogelijk zijn, antwoordt Beauvoir nadrukkelijk: "De situatie hangt niet af van het lichaam; het omgekeerde is waar." Wat voor haar telt is hoe wij ons het lichaam voorstellen, niet het lichaam zelf.
Lees ook: Is het moederinstinct een mythe van het patriarchaat?
Foto door Kelly Sikkema van Unsplash
Haat tegen moederschap
Simone de Beauvoirs haat tegen het moederschap ging zo ver dat, in haar woorden, "vrouwen pas bevrijd zullen zijn als ze bevrijd zijn van hun kinderen en, omgekeerd, als kinderen ook bevrijd zijn van hun ouders" en dat kinderen vrij zijn om seksueel te experimenteren, net als volwassenen.
Betty Friedan
Een andere feministische denker uit deze tijd was de Amerikaanse schrijfster Betty Friedan (1921-2006), die The Feminine Mystique (Nederlandse titel: Het misverstand vrouw) schreef, waarin zij het traditionele beeld van de vrouw met huis, man en kinderen als een gevangene in een gevangenenkamp aan de kaak stelde en de vrouwenwereld opriep in opstand te komen.
Shulamith Firestone
Maar misschien was Shulamith Firestone (1945-2012) wel de meest radicale feministe, en degene die een duidelijk verband legt met de genderideologie. In haar boek uit 1970, The Dialectic of Sex: The Case for Feminist Revolution, benadrukt zij dat het uiteindelijke doel van het feminisme de volledige afschaffing van seksuele verschillen tussen mannen en vrouwen is. Firestone hekelt de biologische oorsprong van de onderdrukking van vrouwen en gaat zelfs zover dat ze voorstelt om kinderen verplicht kunstmatig te baren om vrouwelijke "slavernij" te voorkomen.
"De eerste vrouwen ontvluchten het bloedbad, en, bevend en wankelend, beginnen ze elkaar te vinden. ... Dit is pijnlijk: hoeveel niveaus van bewustzijn men ook bereikt, het probleem gaat altijd dieper. Het is overal. ...feministen moeten niet alleen de hele westerse cultuur ter discussie stellen, maar de organisatie van de cultuur zelf, en verder, zelfs de organisatie van de natuur zelf."
Lees ook: Man-vrouw verschillen: de doodsteek voor de genderideologie
De droom: een maatschappij zonder genderverschillen
Het doel van de feministische revolutie, schreef Firestone, moet zijn "niet alleen de eliminatie van mannelijke privileges maar van het geslachtsonderscheid zelf" zodat genitale verschillen niet langer een culturele betekenis hebben. In haar boek verklaart ze:
"En net zoals het einddoel van de socialistische revolutie niet alleen de afschaffing van het privilege van de economische klasse was, maar van het economische klassenonderscheid zelf, zo moet het einddoel van de feministische revolutie, anders dan dat van de eerste feministische beweging, niet alleen de afschaffing van het mannelijke privilege zijn, maar van het sekseonderscheid zelf: genitale verschillen tussen mensen zouden er cultureel niet meer toe doen. (Een terugkeer naar een onbelemmerde panseksualiteit - Freuds "polymorfe perversiteit" - zou waarschijnlijk in de plaats komen van hetero/homo/bi-seksualiteit). De voortplanting van de soort door één geslacht ten behoeve van beiden zou worden vervangen door (althans de optie van) kunstmatige voortplanting. Kinderen zouden in gelijke mate of onafhankelijk van een van beide geslachten worden geboren. Hoe men het ook wil bekijken; de afhankelijkheid van het kind van de moeder (en omgekeerd) zou plaats maken voor een sterk verminderde afhankelijkheid van een kleine groep anderen in het algemeen. Elke resterende inferioriteit ten opzichte van volwassenen in fysieke kracht zou cultureel worden gecompenseerd. Aan de arbeidsdeling zou een einde komen door de totale afschaffing van arbeid (via cybernetica). De tirannie van het biologische gezin zou worden doorbroken."
Het begin van transgenderisme
Tegelijk met de ontwikkeling van de theorieën van de seksuele revolutie en de genderideologie was de uitvoering ervan in de vorm van transgenderisme in volle gang. Een van de eerste "seksuologische" instituten ter wereld werd in 1919 opgericht in Berlijn, Duitsland, onder de naam Instituut voor Seksonderzoek (Das Institut für Sexualwissenschaft). Vanaf het begin werkte het aan de acceptatie van wat wij tegenwoordig lhbt-"rechten" zouden noemen. In 1931 voerden artsen van het Instituut de allereerste transgender-"geslachtsverandering" in de geschiedenis uit op een man die een vrouw wilde worden.
Het gruwelijke nalatenschap van John Money
De in Nieuw Zeeland geboren psycholoog John Money was medeoprichter van de Gender Identity Clinic aan de Johns Hopkins University in Baltimore, Maryland, de allereerste kliniek in de Verenigde Staten die "geslachtsveranderende" operaties uitvoerde. In de jaren zestig werd Money bekend door zijn rol bij het onderwerpen van een jongetje, David Reimer, aan transgenderoperaties en hormoonbehandelingen. Reimer pleegde op 38-jarige leeftijd op tragische wijze zelfmoord, maar Dr. Money bleef de Reimer-affaire op conferenties over de hele wereld presenteren als bewijs voor zijn gendertheorieën, en wordt nog steeds geprezen door de wetenschappelijke gemeenschap.
Geslachtsoperatie geen garantie voor lichaamstevredenheid
Ironisch genoeg moest de Gender Identity Clinic van Johns Hopkins in 1979 stoppen met het uitvoeren van geslachtsveranderende operaties. De hoofdpsychiater, Dr. Paul McHugh, gaf namelijk toe dat er geen wetenschappelijke basis was voor transgenderoperaties om te helpen de ongelukkigheid van een patiënt met zijn biologische geslacht te overwinnen. "Het produceren van een 'tevreden' maar nog steeds getroebleerde patiënt," zei hij, "leek een onvoldoende reden voor het chirurgisch amputeren van normale organen." In 2016, onder intense politieke druk van de lhbt-lobby, startte de Gender Identity Clinic opnieuw met geslachtsoperaties terwijl ze een verklaring van totale steun voor "geslachtsbevestigende" zorg uitgaf.
Lees ook: De 'geslachtsverandering' die de genderideologie predikt is onmogelijk en ongezond
Judith Butler, de belangrijkste denker van de moderne Gender Ideologie
Maar de beroemdste en radicaalste genderideologe is Judith Butler (1956-), hoogleraar aan de University of California Berkeley. In haar boek Gender Trouble: Feminism and the Subversion of Identity betoogt Butler dat ieders identiteit altijd fluctuerend en flexibel is. Er bestaat niet zoiets als een mannelijk of vrouwelijk mens, alleen gedrag dat op elk moment kan veranderen. Kortom, iemands genderidentiteit wordt bepaald door seksuele geaardheid, die naar believen kan worden gekozen en veranderd, volgens een zeer breed scala aan mogelijkheden.
De weg is gebaand
De feministische droom om een wereld zonder onderscheid tussen man en vrouw te scheppen, voor het eerst verwoord door Simone de Beauvoir in de jaren veertig en later door Amerikaanse discipelen als Betty Friedan, Kate Millett en anderen in de jaren zestig, bereidde de weg voor een radicalere visie in de jaren negentig door geleerden als Judith Butler, die het idee uitbreidde tot het bepleiten van transgenderrechten.
Butler werd steeds radicaler
Butler ging nog verder met de genderideologie. Eerdere denkers geloofden dat transgenderoperaties het summum waren. Butler stelde echter dat het idee zelf om je als man of vrouw te beschouwen al een kwaad is. Butler was een voorstander van de queer theorie, die stelt dat alle uitingen van gender en seksualiteit sociaal geconstrueerd en dus veranderbaar zijn.
Butler: geslacht is een "voorstelling"
Voor Butler is het geslacht zelf een oplegging, een daad van pseudo-geweld die in onze taal en verwachtingen is geïntegreerd. Voor Butler bestaat er geen echt, natuurlijk geslacht, noch een natuurlijke of juiste uitdrukking van seksualiteit. Zij noemt gender en seksualiteit performances, "voorstellingen", die voortkomen uit en vorm geven aan het gewone leven.
Lees ook: De beschaving van de leugen en haar afwijzing van de waarheid
Waarheid en werkelijkheid onder vuur
Voor haar begrip van sociale normen baseert Butler zich vooral op de Franse poststructuralistische filosoof Michel Foucault, die de politieke macht wil blootleggen zoals die zich manifesteert in onze ideeën over waarheid, werkelijkheid en taal, die allemaal de visie van de dominante groep op politieke macht versterken en de manier van leven daarvan impliciet normaal maken. De samenleving oefent deze macht op subtiele wijze uit door "waarheid" en "werkelijkheid" te construeren en daarmee een theorie op te stellen over welke categorieën als menselijk gelden. Veel subtiele zaken in de samenleving, van de religieuze leer tot de populaire cultuur, moedigen mensen bijvoorbeeld aan om liefdesrelaties tussen mannen en vrouwen te verwachten. Deze verwachtingen moeten worden ontmaskerd als kunstmatig, zodat een meer open en queer toekomst kan ontstaan.
Identiteit los van de omgeving
Butler vraagt niet simpelweg om de vrijheid om een genderloze identiteit te leven. Ze wil dit opleggen aan de rest van de samenleving, gewild of ongewild. "We maken geen plaats voor autonomie," schrijft Butler, "als we met autonomie een staat van individuatie bedoelen, opgevat als vanzelfsprekend voorafgaand aan en los van elke relatie van afhankelijkheid van de wereld van anderen." Personen "kunnen niet voortbestaan zonder normen van erkenning" die hun voortbestaan ondersteunen en hun geestelijke gezondheid opbouwen. Iemands identiteit is nooit volledig echt of volledig de zijne totdat deze wordt bekrachtigd in en door de overheid en als zodanig wordt erkend door zijn medeburgers. Het "eigenlijke gevoel van persoonlijkheid is verbonden met het verlangen naar erkenning, en dat verlangen plaatst ons buiten onszelf, in een rijk van sociale normen waar we niet volledig voor kiezen."
Lees ook: Onderzoek wijst altijd naar het huwelijk als weg naar stabiele toekomst
Verschil in gender is machtsspel, geen waarheid
Abigail Favale, een Amerikaanse katholieke geleerde en auteur van een boek tegen de genderideologie, vat Butlers standpunt als volgt samen:
"Butler ontkent niet dat er biologische sekseverschillen bestaan. Ze betoogt eerder dat elke categorisering of betekenis die we aan die verschillen toekennen een kwestie van macht is, niet van waarheid. Er is volgens haar geen goede reden om die verschillen als belangrijker te beschouwen dan verschillen in haar- of oogkleur. Voor haar bestaat het lichaam - maar als een blanke lei, verstoken van zijn eigen betekenis, waarop sociale normen zijn geëtst."
Om die reden willen transgender-ideologen unisekstoiletten opleggen, genderideologie onderwijzen op scholen, en tegenspraak bestraffen.
Menselijk construct
Transgendertheoretici, in de woorden van Butler, "zetten de erfenis van Simone de Beauvoir voort: als je niet als vrouw geboren wordt, maar er een wordt, dan is het worden het voertuig voor het geslacht zelf." Beauvoir en haar opvolgers haalden alle betekenis uit de term sekse en zeiden dat die door menselijke constructie kon worden opgevuld met een nieuw idee van de vrouw.
Lees ook: RIVM op de woke-toer met “zwangere mensen”
Geen biologie
De menselijke identiteit wordt niet bepaald door iemands biologie, genen of opvoeding; zij is een product van hoe mensen zichzelf zien. In deze gnostische visie zijn mensen ongeslachtelijke personen, gevangen in een lichaam van het ene of het andere geslacht, zonder enige noodzaak om eerdere genderrollen te volgen.
"Geslacht ... is een menselijke verbeelding"
Transgendertheorieën zijn dus een late herhaling van het feministische doel van een seksuele revolutie die de afschaffing van de mannelijke overmacht en de traditionele socialisatie ten aanzien van genderrollen omvat. Maar het houdt ook de cultivering van androgynie, de afschaffing van het eigen gezin en de afhankelijkheid van vrouwen en kinderen van dat gezin, en de viering van niet-monogame, niet-huwelijkse seksuele ervaringen in. Het ene of het andere geslacht zijn is een kwestie van menselijke verbeelding, en er kunnen nieuwe soorten genders worden bedacht: Deze ervaringen passen bij de voortschrijdende seksuele revolutie.
Foto door Norbu Gyachung van Unsplash
Tegenstrijdigheden in de genderideologie
Genderideologie is een oorlog tegen de menselijke natuur. In plaats van de objectieve werkelijkheid over de mens en het feit te gehoorzamen dat de mens uit slechts twee geslachten bestaat, ziet de genderideologie het lichaam als een externe en secundaire menselijke eigenschap, iets dat net zo veranderlijk is als een kledingstuk als een pak of een jurk.
Oorlog tegen de waarheid
Genderideologie is een oorlog tegen het begrip waarheid. In de katholieke en de meeste andere Christelijke filosofische scholen, gebaseerd op Aristoteles, is waarheid de overeenstemming van de geest met het objectieve feit. De genderideologie maakt persoonlijke, individuele gevoelens tot scheidsrechter van de waarheid. Gevoelens, niet de rede, bepalen de werkelijkheid. Dit heeft ingrijpende gevolgen voor de samenleving en het voortbestaan van de beschaving. We zien letterlijk dat de gevangenen het gekkenhuis overnemen.
Lees ook: Het is erger dan u dacht: Het einddoel van transgenderisme is transhumanisme
Geslachtsidentiteit
Er is een citaat dat ik veelzeggend vond over de afwijzing van de vanzelfsprekende waarheid door onze samenleving. Dr. Deanna Adkins is professor aan de Duke University School of Medicine in North Carolina, Verenigde Staten, en directeur van het Duke Center for Child and Adolescent Gender Care. In een getuigenis voor een federale rechtbank in North Carolina zei ze: "Vanuit een medisch perspectief is de juiste bepaling van geslacht de geslachtsidentiteit." Adkins betoogt dat geslachtsidentiteit niet alleen de beste basis is om het geslacht vast te stellen, maar "de enige medisch ondersteunde bepaling van het geslacht". Elke andere methode is slechte wetenschap, beweert ze: "Het is in strijd met de medische wetenschap om chromosomen, hormonen, interne voortplantingsorganen, externe genitaliën of secundaire geslachtskenmerken te gebruiken om de gender-identificatie terzijde te schuiven en iemand toch als man of vrouw te classificeren."
Genderideologie is niet goed doordacht
Genderideologie zit vol tegenstrijdigheden. Bijvoorbeeld:
- Enerzijds zeggen genderactivisten dat seksuele geaardheid, dat wil zeggen het type persoon waartoe zij of hij zich aangetrokken voelt, permanent in ons DNA staat geschreven en niet kan veranderen. Anderzijds beweren zij dat de genderidentiteit, die ook door gevoelens wordt bepaald, voortdurend kan veranderen, ook al staan man en vrouw in ons DNA geschreven.
- Ze zeggen dat het geslacht een sociale constructie is en niet bestaat, maar toch zeggen ze dat iemand "gevangen" kan zitten in het verkeerde geslacht.
- Zij beweren dat er geen verschillen zijn tussen mannen en vrouwen, en dat mannelijke en vrouwelijke manieren van kleden geen betekenis hebben en moeten worden afgeschaft, maar toch gebruiken zij diezelfde starre stereotypen als bewijs dat een man werkelijk gevangen zit in een vrouwenlichaam (wanneer hij zich als vrouw kleedt, enz.).
- Zij beweren dat de waarheid, vooral morele waarheden en biologische waarheden, volledig relatief zijn. Toch zeggen zij dat de waarheid van iemands geslacht absoluut is en gebaseerd op iemands gevoel. Het kan niet worden tegengesproken.
- Zij propageren een radicaal individualisme waarin iedereen vrij is om te kiezen welk geslacht hij wil, maar dringen de genderideologie meedogenloos en met ijzeren vuist aan iedereen op. Als het geslacht zelf bepaald is, waarom moeten andere mensen dat dan als realiteit accepteren? Als we vrij moeten zijn om onze eigen genderrealiteit te kiezen, waarom kunnen sommige mensen dan hun idee van de realiteit opleggen aan anderen, alleen maar omdat ze zich identificeren als transgender?
- Zij beweren dat er geen "genderdimensie" is met man en vrouw, maar dat gender een "spectrum" is. Toch bestaat het op de een of andere manier zowel wel als niet. Een vrouw kan zich identificeren als man en een man als vrouw, maar mensen kunnen zich ook identificeren als beide of geen van beide.
- Zij beweren dat "gevoelens" bepalen of we man of vrouw zijn of geen van beide. Maar wat zijn die gevoelens eigenlijk? Hoe weten we of ze waar zijn? Hoe voelt het om man of vrouw te zijn? En waarom bepalen onze gevoelens de werkelijkheid op het gebied van geslacht, maar op weinig andere gebieden? Als gevoelens onze geslachtsidentiteit bepalen, waarom bepalen gevoelens dan niet andere eigenschappen zoals ons ras, onze lengte of onze oogkleur? Hoe zit het met mensen die zichzelf als dier identificeren, of valide mensen die zich als gehandicapt identificeren? Bepalen deze gevoelens de werkelijkheid? Zo nee, waarom niet?
Gevoel = werkelijkheid
De kern van de genderideologie is de radicale bewering dat gevoelens de werkelijkheid bepalen. Uit dit idee komen extreme eisen voort voor de samenleving om mee te spelen met subjectieve werkelijkheidsclaims. De beweging moet haar overtuigingen blijven bijwerken en versterken, de gelovigen controleren, de ketters aanpakken en de afvalligen straffen, want zodra haar verwoede pogingen een moment stilvallen of iemand met succes in opstand komt, wordt de hele poppenkast ontmaskerd. Dat is wat er gebeurt als je dogma's zo strijdig zijn met duidelijke, fundamentele, alledaagse waarheden. Daarom heeft de genderideologie alle kenmerken van een religie, zoals de islam. En net als de Islam voert het een heilige oorlog om zichzelf op de een of andere manier op te leggen.
Conclusie: Wat kunnen we eraan doen? Veel!
Dus, de vraag voor ons vandaag: Wat kunnen we doen tegen de genderideologie? Het antwoord is: veel!
1: Strijd voor je toekomst
Ten eerste moeten we het kwaad van de gender-ideologie onderkennen en inzien dat we in een oorlog zijn over de toekomst van de beschaving, het Christendom en de menselijke natuur zelf. Het is een totale oorlog en er is geen manier om daaraan te ontsnappen. Ik hou erg van een citaat van Leon Trotski in een artikel van hem in de Manchester Guardian, 22 maart 1933: "Het is duidelijk dat de twintigste eeuw de meest verstoorde eeuw is binnen de herinnering van de mensheid. Elke tijdgenoot van ons die vooral vrede en comfort wil, heeft een slechte tijd gekozen om geboren te worden."
2: Genderideologie is een rijk dat tegen zichzelf verdeeld is
Ten tweede moeten we ervan overtuigd zijn dat de genderideologie uiterst zwak is. Zij is gebaseerd op vanzelfsprekende leugens en verwerping van feiten. Daarom gebruiken lhbt-militanten overal ter wereld fysiek geweld om tegenstanders het zwijgen op te leggen. Ze kunnen en willen niet debatteren, omdat ze dan zouden verliezen.
Er is sowieso weinig steun voor lhbt in de publieke opinie
In de publieke opinie is er veel minder steun voor genderideologie en de lhbt-beweging dan men ons wil doen geloven. In de VS is 70% tegen het onderwijzen van genderideologie op basisscholen. Hier in Nederland publiceerde NRC dit jaar een artikel waarin het zogenaamde "Nederlandse protocol" voor geslachtsveranderende operaties sterk werd aangevallen, en waarin werd opgeroepen tot een onderzoek vanwege het grote aantal mensen dat van geslacht verandert. Zelfs seculiere mensen worden wakker uit deze waanzin. Over de hele wereld protesteren ouders en bezorgde burgers heftig tegen de Drag Queen Story Hours en andere pogingen om kinderen te perverteren met genderideologie.
3: Toon je verzet door je mond te openen
Ten derde moeten we meer betrokken raken bij de strijd tegen deze genderrevolutie. We moeten onze inspanningen vergroten om ons te verzetten tegen de genderideologie in onze steden, scholen en sociale kringen. Blijf ons alstublieft helpen bij Civitas Christiana en neem actief deel aan onze campagnes, onze protesten en onze acties ter verdediging van de Nederlandse cultuur en de christelijke beschaving.
4: Zie het als een geestelijke strijd
Ten vierde moeten we deze strijd in religieuze termen zien. Het is een gevecht over Gods plan voor de menselijke soort. Het is een strijd tussen Satan en onze Heer Jezus Christus. Genderideologie is een oorlog om Gods scheppingsorde in het boek Genesis 1:26-28 uit te wissen:
En hij zei: Laat ons de mens maken naar ons beeld en gelijkenis; en laat hem heersen over de vissen van de zee, en het gevogelte van de lucht, en het gedierte, en de gehele aarde, en al het kruipend gedierte dat zich op de aarde beweegt. En God schiep de mens naar zijn beeld: naar het beeld van God schiep hij hem; mannelijk en vrouwelijk schiep hij ze. En God zegende hen, zeggende: Vermeerder en vermenigvuldig, en vervul de aarde, en onderwerp haar, en heers over de vissen van de zee, en het gevogelte van de lucht, en alle levende wezens die zich op de aarde bewegen.
Laatst bijgewerkt: 5 juli 2023 12:30