Het artikel dat Rutgers aanwijst als normaliseerder van pedofilie en uitvoerder van de kinderseksualiseringsagenda van de Wereldgezondheidsorganisatie (Beeld: screenshot The Washington Times)
‘Rutgers motor achter wereldwijde seksualisering van schoolkinderen’
“Normalisering van pedofilie” is het einddoel van de “seksualisering van schoolkinderen wereldwijd”. De motor achter dit streven is het Nederlandse ‘kenniscentrum seksualiteit’ Rutgers, “dat gesponsord wordt door Bill Gates en Planned Parenthood.”
Centrale rol van Rutgers
Zo stond het afgelopen zomer in The Washington Times. Dat de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), dochter van de Verenigde Naties, een Comprehensive Sexuality Education (Uitgebreide seksuele vorming) propageert, met o.a. het aanleren van masturbatie aan kinderen van alle leeftijden, is inmiddels wel algemeen bekend. Minder bekend is de centrale rol die Rutgers daarin speelt, financieel geruggesteund door de wereldomspannende abortusgigant Planned Parenthood.
Seksuele globaliseringsdoelen
Deze organisaties, aldus het stuk in The Washington Times, hebben de handen ineen geslagen om de volgende gemeenschappelijk doelen te bereiken:
- Alle scholen instrueren om kinderen te seksualiseren;
- Het brengen van drag queens, mannen verkleed als vrouwen, in scholen en bibliotheken;
- Het in alle landen bevorderen van geslachtsverwarring en transgenderisme;
- Het inzetten van de media ter acceptatie van pedofilie;
- Rechters te laten pleiten voor de legalisatie van seksualiteit met minderjarigen.
Ter illustratie wijst het artikel erop hoe groot de macht van de WHO al gebleken is tijdens de COVID-‘crisis’: toen volgden alle landen (ook Nederland) blindelings de door de WHO voorgestelde maatregelen op, zonder op de grondrechten van hun burgers acht te slaan. Even klakkeloos helpen zij nu de agenda voor kinderseksualisering overal uit te rollen.
Wat is Bill Gates’ belang?
De agenda waarin Rutgers dus een hoofdrol vervult. “De uitzinnige dingen die we horen over de seksualisering van kinderen via openbare scholen, openbare bibliotheken, de media en justitie, lijken een goed gefinancierde opzettelijk agenda te zijn die in de 194 lidstaten van de WHO gepompt wordt”, aldus het opiniestuk in The Washington Times. “De band van de heer Gates met Epstein levert de reden waarom hij een beweging zou willen sponsoren om seksualiteit met minderjarigen uit het strafrecht te krijgen”.
Vrijwel een staatsmonopolie
Volgens een rapport van Stop World Control heeft Rutgers de opdracht ontvangen van de Wereldgezondheidsorganisatie om schoolmaterialen voor seksuele voorlichting in maar liefst 27 naties te vervaardigen. Maar Rutgers heeft natuurlijk allereerst in Nederland zijn verderfelijke, met jaarlijkse miljoenen gesubsidieerde gang kunnen gaan. Het heeft vrijwel een staatsmonopolie op de vervaardiging en beoordeling van seksuele voorlichtingsmaterialen op scholen.
Rutgers is met Lentekriebels te ver gegaan
Dat ging tot voor kort van een leien dakje. De organisatie lijkt echter in 2023 zijn hand overspeeld te hebben. Het verspreidde afgelopen jaar een schokkend promotiefilmpje voor de ‘Week van de Lentekriebels’. Rutgers kwam er dermate door in opspraak dat Human/Vpro er een uitzending van Medialogica voor moest uittrekken om de reputatie van het ‘kenniscentrum’ weer enigszins te herstellen en de klokkenluiders van Rutgers’ kinderseksualisering te demoniseren. Waarom waren zoveel mensen zo ontsteld over het gewraakte filmpje? Omdat Rutgers daarin geestverwante ouders liet zien (waaronder een koppel homoseksuele ‘ouders’) die tenenkrommende gesprekjes over seksualiteit aan hun kleine kinderen opdrongen. Terwijl die met overduidelijke lichaamstaal hun ouders als het ware smeken om over het gênante onderwerp op te houden, blijven die seksueel op hun inpraten. Het is een totale omkering van pedagogiek.
Weerbaarmaking tegen misbruik?
Het filmpje ging viraal, maar waarschijnlijk op een andere manier dan Rutgers gehoopt had: het riep bij veel mensen, ook bij wie zich niet als conservatief beschouwen, woedende reacties op: dit doe je kleine kinderen niet aan. Rutgers heeft hier zelf het bewijsmateriaal mee geleverd dat het inderdaad uit is op het seksualiseren van kinderen. Zelfs – zoals het filmpje liet zien – wanneer die duidelijk aangeven dat het tegen hun zin is. Menigeen merkte op hoe dichtbij dergelijke ‘voorlichting’ van kleine kinderen tegen grooming aan zit: hen vatbaar maken voor seksuele toenadering door volwassenen. Dit is opmerkelijk omdat Rutgers zijn krasse ‘voorlichting’ aan kinderen juist pleegt te verdedigen als weerbaarmaking tegen misbruik.
Pim Lammers’ pedofilieverheerlijking
De ophef rond Rutgers en pedofilie werd in 2023 nog versterkt doordat Thierry Baudet, fractieleider van Forum voor Democratie, de Week van de Lentekriebels in de Tweede Kamer aan de orde stelde bij toenmalig onderwijsminister Dennis Wiersma (VVD). Baudet las een schokkend stukje voor over een voetbaltrainer die een jongetje ‘groomed’, een verhaal van Pim Lammers, een pedofilie promotende kinderboekenauteur. Maar ook liet de FvD-leider afbeeldingen zien uit een voor kleine kinderen bedoeld boekje Wat is seks? van Channa Zwiep. Minister Wiersma raakte er zichtbaar van in verlegenheid. Volgens NRC was (de inmiddels overleden) Zwiep de eerste die “seksualiteit van kinderen van 0 tot 7 in kaart bracht”. Ze zou daarbij ontdekt hebben dat het “heel normaal” was “als kinderen van 1,5 jaar masturberen”. Rutgers probeerde zich van het kinderboek te distantiëren, maar in een recente brochure beveelt Rutgers het wel degelijk bij ouders van kleine kinderen aan.
De koppelverkoop van Rutgers
The Washington Times had het dus nog niet zo slecht gezien. Zou die Amerikaanse krant weten dat Rutgers in Nederland zijn verderfelijke seksuele zendingswerk niet alleen gesubsidieerd, maar zelfs geprivilegieerd mag doen? Een school die eenmaal met hen in zee gaat, zwemt in feite een fuik in. Zij moeten zich bedienen van erkende lesmethodes via ‘Gezonde School’ en verplicht een GGD adviseur in de arm nemen. Ook moeten ze een docent ‘Gezond School-coördinator’ aanwijzen, die – ook weer verplicht - op cursus moet. Toenmalig SGP-leider Kees van der Staaij heeft dit aangeklaagd in de Tweede Kamer. Scholen zijn niet blij met deze verplichtingen, volgens Van der Staaij, want zij ervaren dit als “tijdrovende en kostbare rompslomp.” Een docent op cursus kan immers geen les geven. Veel geld, aldus Van der Staaij, gaat bovendien naar de ondersteuningsstructuur van GGD’s.
Gedwongen winkelnering
En nu komt het: de seksuele vorming bij ‘Gezonde School’ en GGD is “al jaren het domein van één grote marktpartij: Rutgers.” Een gevalletje van gedwongen winkelnering dus: scholen hebben weinig keus. Als zgn. ‘kennisinstituut’ ontvangt Rutgers bovendien van de overheid een instellingssubsidie. Die wordt o.a. gebruikt om zelf lesmaterialen te ontwikkelen. Daardoor vervalst Rutgers in feite de concurrentie met andere aanbieders van lesmethoden. Maar eerlijk is eerlijk, als het gaat om het seksualiseren van kinderen is de overheid hier niet alleen partner in crime, zij faciliteert het ook allemaal met inzet van belastinggeld.
Concurrentievervalsing
De bevoorrechting van Rutgers door de overheid gaat nog verder. Scholen kunnen om zich te onderscheiden een vignet ‘Gezonde School’ halen. Daarvoor moeten zij hun lesmaterialen inzake seksuele vorming overleggen. En wie beoordeelt die? Rutgers! Alsof de concurrentievervalsing via subsidie nog niet genoeg was, mag Rutgers dus ook nog over de producten van zijn mededingers beslissen. Ten slotte traint Rutgers ook nog eens de genoemde adviseurs van de GGD, die scholen verplicht in de arm moeten nemen, willen ze aan het thema Relaties en Seksualiteit van Gezonde School deelnemen. Wat voor ideologische visie op seksualiteit zullen die door Rutgers getrainde ‘adviseurs’ hebben? Wiens lesmaterialen zullen die aanbevelen? Dit zijn gewoonweg corrupte structuren.
Enige mogelijke conclusie
Waar komt nu de pedofilie in het DNA van Rutgers vandaan? Het ‘kenniscentrum’ heeft het legaliseren van seksuele contacten tussen volwassenen en minderjarigen in het verleden uitdrukkelijk ondersteund. Op de ‘tijdlijn’ op zijn website voert Rutgers zelf de uiterste puntjes van zijn wortels terug op 1850. Dat is namelijk het geboortejaar van Jan Rutgers, de naamgever. Rutgers was van origine een linkse Friese dominee (zijn zoon Sebald zou een rol spelen in de industrialisering van de Sovjet-Unie), die hoe langer hoe meer ontspoorde en tenslotte radicaliseerde als voorvechter van een vrije seksualiteit, die geheel en al losgeknipt was van de functie ervan: voortplanting. Dus weg met het huwelijk en lang leve anticonceptie plus abortus. Ook pornografie mocht geen probleem zijn. De enige beperking die Jan Rutgers nog op seksualiteit accepteerde was: mensen met gebreken moesten daaruit worden geweerd. In plaats daarvan predikte de dominee rasverbetering en eugenetica.
Pedofilie deel van seksuele revolutie
Hoewel Rutgers zijn wortels dus op Jan Rutgers terugvoert, is het in zijn huidige vorm opgericht in 1969: een veelzeggend jaartal. We hebben dan net de studentenrevoluties in Berlijn (1967) en Parijs (1968) gehad, waarin de tweetalige Daniel Cohn-Bendit een verbindende rol speelde. Cohn-Bendit, later europarlementariër voor Die Grünen, zou zijn pedofiele ervaringen in die jaren te boek stellen. Hij verdiende toen namelijk een centje bij als kinderoppas. Toen hij daar later mee geconfronteerd werd, beweerde hij dat het louter literaire provocatie was geweest, die begrepen moest worden in de geest van de tijd. Een bewijs te meer dat goedkeuring van pedofilie deel uitmaakt van de ‘seksuele revolutie’. Afkeuring gold destijds als bekrompen. Pedofielen waren een te emanciperen seksuele minderheid.
NVSH prijst pedofilie nu nog aan
De oprichting van Rutgers aan het einde van de jaren zestig gebeurde dus niet in een vacuüm. In Nederland was het terrein voorbewerkt door de Nederlandse Vereniging voor Seksuele Hervorming (NVSH), die nog steeds bestaat en pedofilie op haar website zelfs vandaag nog een “ontmoeting” met minderjarigen durft te noemen, “een blik, een spel” met “spannende dingen die je niet voor mogelijk had gehouden!” Met: “het is een beetje stiekem”, als extra aanbeveling. Wat moeten we uit dat “stiekem” afleiden? Dat men heel goed weet dat het illegaal is?
Fanatieke pedofiele PvdA-senator
Goed, dat is de NVSH, niet Rutgers. Maar er zijn dwarsverbindingen. Nu is een artikel over pedofilie niet compleet zonder Edward Brongersma (1911-1998). Jarenlang was hij er zogezegd het deftige gezicht van. Minder deftig is het gegeven dat hij in 1950 werd veroordeeld voor ontucht met de minderjarige tuinknecht van zijn ouders, waarna hij het lidmaatschap van de gemeenteraad in Heemstede en ook dat van de Eerste Kamer (hij was het jongste lid ooit) voor de PvdA tijdelijk moest opgeven, maar in 1963 keerde hij gewoon weer terug. Het had de senator alleen maar fanatieker gemaakt. Hij werd actief als bestuurslid van de NVSH, die hij als vehikel kon inzetten. Zo werkte hij daar mee aan een pedofilie-werkgroep die het tijdschrift NIKS uitbracht, afkorting voor ‘Naar Integratie KinderSeksualiteit’. Je vraagt je af: waar moet die seksualiteit van kinderen dan zo nodig in integreren? In die van meerderjarigen?
Pedofielen onder dekmantel van ‘wetenschap’
Een medewerker van NIKS was psycholoog Theo Sandfort, inmiddels een gelauwerd wetenschapper in de V.S. en winnaar van de John Money Award, vernoemd naar de bedenker van de genderideologie en berucht vanwege het rampzalige experiment met de Reimer tweeling, die als gevolg daarvan beiden zelfmoord pleegden. Behalve als homoseksuele activist heeft Sandfort ook een reputatie als promotor van pedofilie. Opvallend hoe gemakkelijk hij net als Brongersma dat met ‘wetenschap’ combineert. Samen met Brongersma en Gert Hekma redigeerde Sandfort het Britse pedofielentijdschrift Paidika. Van 1996 tot 2001 was Sandfort bovendien hoofd van de sectie ‘Diversiteit, leefstijlen en gezondheid’ van het NISSO, het Nederlands Instituut voor Sociaal Sexuologisch Onderzoek dat inmiddels in Rutgers is opgegaan. Opnieuw lopen er pedofiele lijntjes richting het ‘kenniscentrum’.
Vernisje van respectabiliteit
Toen hij als bekende pleitbezorger van pedofilie in 1998 door euthanasie overleden was, bleek Brongersma een omvangrijke verzameling kinderpornografie (veertig verhuisdozen, om precies te zijn) nagelaten te hebben, een collectie van “grote wetenschappelijke waarde” zo werd althans beweerd. Daar dacht het Openbaar Ministerie anders over. Er werd direct beslag op gelegd. Terecht: het is bizar om een verzameling kinderpornografie die is aangetroffen bij een veroordeelde en verklaarde pedofiel, die uitstapjes maakte naar Marokko, Thailand en de Filippijnen, aan diens “wetenschappelijk belangstelling” toe te schrijven. Het is er louter een vernisje van respectabiliteit aan willen geven.
Homoseksualiteit en pedofilie
Langs precies dezelfde route echter had ook Frits Bernard (1920-2006), een kompaan van Brongersma bij de NVSH, het aangepakt. Hij was zelfs ‘seksuoloog’, dus een gespecialiseerde psycholoog, eveneens met een grote “wetenschappelijke belangstelling” voor jonge jongens. Samen met Brongersma werd hij lid van het COC, de belangenorganisatie voor homoseksuelen, waar hij als redacteur van het clubblad Vriendschap publiceerde over homoseksualiteit en pedofilie. “Vooral vanuit wetenschappelijk perspectief”, zoals Wikipedia ons nog altijd verzekert. Het COC begon echter de activiteiten van beide heren, Brongersma en Bernard, in hun gelederen hoe langer hoe gênanter te vinden omdat zij voedsel gaven aan de opvatting dat homoseksualiteit en pedofilie op hetzelfde neerkomen of in ieder geval vloeiend in elkaar overgaan.
Wie is de pedofiele pionier?
Maar beide heren kregen het ten slotte ook met elkaar aan de stok, waarna ze elkaar eerder als rivalen gingen zien om de ‘eer’ wie van beiden in Nederland de ware pionier, emancipator en voortrekker van pedofilie was. Een strijd die ruimschoots gewonnen werd door Brongersma. Hij werd op de Nederlandse televisie van de jaren zeventig een vertrouwde verschijning, zodra pedofilie weer eens ter sprake kwam. Mensen die oud genoeg zijn, zullen zich de uitzending uit 1971 van ‘Een Groot Uur U’ van Koos Postema nog herinneren, een VARA-programma waarin abortus, euthanasie, hulp bij zelfdoding en transseksualiteit werden ‘besproken’ (lees: gepromoot). Ook in die geruchtmakende uitzending over pedofilie speelde Brongersma weer de hoofdrol.
Rutgers Stichting steunde pedofilie-petitie
Net als Brongersma had ook Frits Bernard ervoor gezorgd dat er een naar hemzelf genoemde stichting bestond, in zijn geval de Dr. Frits Bernard Foundation, die zich na zijn dood kon ontfermen over zijn pedofilie-promotende gedachtegoed en nalatenschap. Hun zendingsdrang reikte tot over de dood heen. In de statuten van deze stichting staat de Rutgers Stichting als een partner vermeld, voorloper van het huidige Rutgers. Diezelfde Rutgers Stichting steunde de petitie van 1979 om pedofilie te legaliseren, onder meer door de leeftijdsgrens voor seksuele contacten met minderjarigen op te heffen. Uiteraard samen met de NVSH, waar Brongersma en Frits Bernard actief waren.
PSP: voor pedofilie en sadomasochisme
De politieke vleugel van de pedofilie-promotie in de jaren zeventig was de PSP, Deze partij, voorloper van het huidige GroenLinks, veroorzaakte bij de verkiezingen in 1971 ophef door een verkiezingsposter, waarop frontaal een geheel naakte vrouw stond afgebeeld, zogenaamd als symbool van ‘ontwapening’, maar in feite ter promotie van de seksuele revolutie. (De afgebeelde vrouw had kort daarvoor ook naakt geposeerd voor Sekstant, het blad van de NVSH). De PSP zette zich nadrukkelijk, ook in het partijprogramma, in voor de afschaffing van de strafbaarheid van pedofilie, en nam het zelfs voor sadomasochisme op. De vervlechting tussen pedofiliepromotie en PSP/GroenLinks dateert dus niet van gisteren. Daniel Cohn-Bendit, ‘groene’ Europarlementariër is al genoemd. Andrée van Es, lange tijd Kamerlid voor PSP/GroenLinks, was van 2013-2017 bij Rutgers voorzitster van de raad van toezicht.
‘Klachtvereiste’ diende pedofiele belang
De radicale homo-activist en voorzitter van GroenLinks, Herman Meijer, zette zich in voor de invoering van het ‘klachtvereiste’: dat wil zeggen dat pedofiele contacten tussen homoseksuele mannen en jonge jongens (12-16 jaar) werden gedoogd, tenzij een ouder een klacht bij het OM zou indienen. Dat klachtvereiste werd inderdaad ingevoerd in 1991, terwijl je toch zou zeggen dat het eigenbelang van homoseksuelen om hun lusten na te jagen hier wel erg opzichtig mee gediend werd. Uiteraard werd het anders geframed: een verbod op seksuele contacten met jonge jongens, zo luidde het, zou hun “seksuele ontplooiing” in de weg kunnen staan. Overigens bleek de regeling in 2002, toen de Dutroux-affaire en andere pedofiele schandalen aan het licht kwamen, onhoudbaar. Het klachtvereiste werd weer afgeschaft.
Nieuwe pedofiele lijntjes naar Rutgers
In 2007 stelde Metro de pedofilie-promotie van Herman Meijer aan de kaak. Daarbij kwam ook uit dat de GroenLinks-homowerkgroep RozeLinks nog altijd seksualiteit met kinderen goedkeurde en de standpunten onderschreef van de Partij voor Naastenliefde, Vrijheid en Diversiteit (PNVD), beter bekend als de ‘Pedopartij’. Meijer zei toen: “Mijn conclusie is dat wij in de homobeweging van toen te optimistisch waren over de vrije ruimte voor seksuele ontplooiing en onze eigen ervaringen te veel hebben gegeneraliseerd.” De oud-voorzitter van GroenLinks keurde dus slechts de politieke inschatting af, niet zijn promotie van pedofilie. Tegelijk lijkt de formulering “eigen ervaringen” erop te duiden dat hij zelf contacten met minderjarigen heeft gehad of daar intieme kennis van draagt. Interessant: een PvdA-werkgroep wilde seksualiteit met kinderen vanaf twaalf jaar zelfs helemaal straffeloos maken, tenzij kind of ouder een klacht indiende. De rapportschrijver van die werkgroep was de in 2020 overleden Cees Straver, alwéér een ‘seksuoloog’, alwéér een homoseksuele activist (voorzitter van het COC), en alwéér een bestuurslid van de Brongersma Stichting en bovendien ‘onderzoeker’ bij NISSO, en dus alwéér een pedofiel lijntje naar Rutgers.
Rutgers beheert collectie Brongersma
De rechtsopvolger van de Brongersma Stichting is het Fonds Wetenschappelijk (!) Onderzoek Seksualiteit. In de statuten van het Fonds staat vermeld dat het archief van Brongersma beheerd wordt door Rutgers. Vanwege het “(privacy)gevoelige materiaal” is het echter niet “openbaar” en kan het alleen worden ingezien voor “wetenschappelijke doelen”. Dat lijkt erop te duiden dat Rutgers de pedofiele materialen van Brongersma onder zich heeft, maar die afschermt van publiek onderzoek.
WHO-brochure voor kinderseksualisering
Lijntjes genoeg dus tussen Rutgers en de pedofilie-promotie in Nederland. Maar waar komt nu de beschuldiging vandaan, deze zomer geuit in The Washington Times, dat Rutgers ook de “motor” is achter de kinderseksualiseringscampagne van de Wereldgezondheidsorganisatie? Deze is vervat in de al genoemde Comprehensive sexuality education (CSE), de ‘Uitgebreide seksuele vorming’ die de WHO voor al het onderwijs in de wereld ontwikkeld heeft. Voor Rutgers rol daarbij zie bijvoorbeeld de publicatie Standards for Sexuality Education in Europe van de WHO die vrijelijk op het internet te downloaden is. De ondertitel A framework for policy makers, educational and health authorities and specialists geeft al aan dat overheden geacht worden daar wat mee te doen.
Thierry Baudet had gelijk
Onder de ‘ontwikkelaars’ van de WHO-seksualiseringscampagne noemt de brochure inderdaad Rutgers, in het bijzonder medewerkster Ineke van der Vlugt, die zich ook voor de promotie van abortus inzet (Rutgers is immers een dochter van de wereldomspannende abortusreus Planned Parenthood) Als we kijken naar de bibliografie van de publicatie komen we daar meer oude kennissen tegen. Notoire pedofilie-promotors als Theo Sandfort, de collega-redacteur van Brongersma bij het Britse pedofielenblad. Maar ook de juist genoemde Cees Straver is met een publicatie vertegenwoordigd. Tenslotte vinden bij de ‘vakliteratuur’ ook Chantal Zwiep vermeld, de schrijfster van Wat is seks?, het seksuele voorlichtingsboek voor kinderen, waaruit Thierry Baudet in de Tweede Kamer een illustratie omhoog hield. Terecht, want ook al maakte het geen deel uit van het materiaal van de Week voor de Lentekriebels, het wordt wel degelijk door Rutgers aanbevolen.
Zolang de subsidie niet stopt…
Na het publicitaire echec van de Week van de Lentekriebels 2023 is het opvallend dat Rutgers voor de komende editie inzet op het thema ‘weerbaar online’. Wie kinderen weerbaar wil maken, kan toch niet van pedofiele motieven of sympathieën verdacht worden?, zo lijken ze bij Rutgers gedacht te hebben. Je zou denken dat het ‘kennisinstituut’ kinderen minstens dringend zou afraden om seksuele contact op internet te zoeken. Maar nee, hoor: in plaats daarvan prijst Rutgers. Sexting – het maken en versturen van seksueel getint (beeld)materiaal – aan als “leuk en spannend”. Zelfs het afspreken van kinderen met volwassenen wordt niet als een abnormale gang van zaken veroordeeld. Rutgers waarschuwt ouders alleen een oogje in het zeil te houden of “een vriend of vriendin mee [te] nemen naar de date.” Hoe luidde de kop van het artikel in The Washington Times ook al weer? ‘De normalisering van pedofilie via de agenda van kinderseksualisering’. Rutgers zal die normalisering van pedofilie nooit toegeven, maar met die kinderseksualisering gaat het ‘kenniscentrum’ gewoon door. En zal daarmee blijven doorgaan, zolang de subsidie niet stopt.
--
Een principieel, niet een persoonlijk standpunt
Dit artikel heeft als doel het verdedigen van het huwelijk, het gezin en de moraal volgens de katholieke leer. Op geen enkele manier is het onze bedoeling personen te belasteren. Wij oefenen simpelweg onze vrijheid uit als kinderen van God (Rom. 8:21), zodat "iedere tong zou belijden tot glorie van God de Vader, dat Jezus Christus de Heer is." (Fil. 2:11).
Laatst bijgewerkt: 1 maart 2024 16:57