Tijdens de Week van de Lentekriebels stelt Rutgers kleine kinderen bloot aan seksueel perverse boeken. Een daarvan heet ‘Seks, hoe voelt dat?’ Dit boek leert kinderen over transgenderisme, zelfbevrediging, steriele seksuele handelingen, sadomasochisme, prostitutie, hoe je stiekem condooms kunt kopen, en helaas nog veel meer. (Gecensureerd door Gezin in Gevaar)
Week van de Lentekriebels: Rutgers dompelt kinderen onder in beerput van seksuele perversies
Seks, hoe voelt dat? Alleen al de titel zou duidelijk moeten maken dat dit boek absoluut ongeschikt is voor de tienjarige kinderen voor wie het geschreven is. Rutgers denkt daar klaarblijkelijk anders over. Dit boek promoten zij namelijk voor kinderen vanaf groep 5. Kinderen zijn dan doorgaans 8 of 9 jaar. Het boek bestaat uit antwoorden op thematisch geordende vragen van kinderen tussen de 9 en 14 jaar over allerlei onderwerpen: transgenderisme, sadomasochisme, stiekem condooms kopen, prostitutie, zelfbevrediging, pedofilie, verschillende “standjes”, geslachtsziektes, en helaas nog veel meer.
Rutgers wist tevergeefs sporen uit
Rutgers heeft inmiddels door dat Nederlanders met gezond verstand in verzet komen tegen de seksualisering van hun kinderen. Daarom hebben ze toen Gezin in Gevaar begon te schrijven over de inhoud van die perverse boeken in allerijl de boekenlijsten offline gehaald en vervangen door een ‘opgeschoonde’ variant. Dit boek staat niet meer op de huidige lijst van Rutgers. Maar een van onze redacteurs is het internetarchief in gedoken en heeft de versie van de website tevoorschijn getoverd vóórdat ze de bewijsstukken probeerden te wissen. Op de schermopname hieronder is duidelijk te zien dat dit boek wel degelijk op de leeslijst stond voor groep 5 & 6:
Het feit dat Rutgers dit boek al heeft geschrapt toen wij over andere boeken op de lijst schreven zoals het kindermasturbatieboek ‘Zin in jezelf’ geeft al aan dat de gesubsidieerde lhbt-activisten nattigheid voelen. (Bron: het webarchief van Rutgers)
Geslachtsziektes: “de meeste ziektes zijn goed te genezen”
Een dertienjarige jongen wil weten welke geslachtsziektes er allemaal bestaan. Waarom een kind van zijn leeftijd dat wil weten, is een te droevige vraag om te beantwoorden. Het boek gaat uitgebreid in op de symptomen van ziektes als “aids” en “hepatitis B en C”. De rubberen ‘oplossing’ die de auteurs suggereren om de verspreiding van dit soort ziektes tegen te gaan is even voorspelbaar als contraproductief. De echte oplossing, een monogame huwelijksrelatie, blijft onbesproken. Tegen een meisje van dezelfde leeftijd weiden ze desgevraagd uit over “gonorroe”, “chlamydia, syfilis, schaamluis”, “herpes” en nog meer zeer ernstige en onsmakelijke ziektes. Maar dat mag de ‘pret’ niet derven. Het boek stelt de dertienjarige gerust: “de meeste ziektes zijn goed te genezen.” (p. 148)
‘Zo koop je stiekem condooms!’
Een twaalfjarig meisje wil weten waar ze stiekem condooms kan kopen. Nadat het boek openbare en algemene verkoopplaatsen opnoemt, geven de auteurs haar nog een tip: “Als je echt wilt dat niemand je ziet, zijn die [condoom]automaten nog het handigst.” Ze vinden het kopen van condooms als twaalfjarige ‘niets om je voor te schamen’! “Want je voorkomt én zwangerschap én allerlei seksuele overdraagbare ziektes zoals aids.” Bang dat je ouders erachter komen dat je zo jong al bezig bent met seksualiteit? Het boek stelt kinderen gerust: “Condooms zitten overigens in kleine pakjes die je makkelijk kunt wegstoppen.” (p. 142)
Niet alleen zijn de besproken onderwerpen immoreel en bevat het boek erg platvloerse taal, ook de plaatjes zijn zeer expliciet en suggestief. Op wat voor ideeën worden beeldgeoriënteerde kinderen gebracht door een foto van mensen die in elkaars broek kijken? (Gecensureerd door Gezin in Gevaar)
‘Seks met kinderen alleen verkeerd onder dwang’
Een jongen van 13 met een zorgwekkende vraag wil weten waarom kinderen niet aan seksualiteit (mogen) doen. De volwassen auteurs antwoorden dat het voor kinderen fysiek vaak niet mogelijk is “omdat ze nog niet volgroeid zijn op seksueel gebied”. De bewering dat kinderen op jonge leeftijd nog niet bezig zijn met seksualiteit wuiven ze weg. Zich beroepend op Sigmund Freud – die overigens beweerde dat jonge kinderen een diepe seksuele aantrekkingskracht tot hun ouders koesteren – beschouwen ze kinderen als “seksuele wezens”. Deze seksuele drang bij jonge kinderen uit zich volgens het boek door “zuigen” en later door de toiletgang. Later, “zo rond een jaar of vijf”, uit zich dit volgens de auteurs in het aanraken van hun geslachtsdelen. “Kinderen [zijn] soms best nieuwsgierig naar seks en hoe dat allemaal gaat”, aldus het boek. “Bij kinderen is seksualiteit dus een deel van de ontwikkeling die ze doormaken.” De auteurs spreken zich uit tegen volwassenen die kinderen tot seksuele handelingen “dwingen”, maar een morele veroordeling over een ‘vrijwillige’ seksuele interactie tussen kinderen en volwassenen blijft uit. (p. 158)
“Seksuele aantrekkingskracht” niet 'beperkt' door leeftijdsverschillen
Drie tienermeiden vragen aan de auteurs naar de rol van leeftijdsverschillen in relaties. “Gevoelens van verliefdheid en seksuele aantrekkingskracht trekken zich van leeftijdsverschillen soms helemaal niets aan”, aldus het boek. “Echte regels kun je er dus niet voor opstellen. Maar als je pas veertien bent, is de kans dat je je teveel laat beïnvloeden door een ouder iemand erg groot… Een gouden regel is: alles op zijn tijd. Gewoon rustig aan samen van alles doen, en elkaar daardoor steeds beter leren kennen.” Zorgwekkend genoeg ontbreekt ook hier een harde veroordeling van ‘relaties’ tussen volwassenen en kinderen. (p. 91-93)
Lees ook: Succes: NPO verwijdert video voorleesuurtje Pim Lammers na actie Gezin in Gevaar
Zelfbevrediging doe je “voor je plezier”
Een meisje (12) vraagt aan de auteurs wat masturberen is. Het boek legt het in plastische termen uit, zowel voor jongens als voor meisjes. Net als bij het boek Zin in jezelf prijst ook dit boek zelfbevrediging aan, ook als je daar als 8-jarige nog niet aan toe bent. “Masturbatie doe je dus voor je plezier. Je krijgt er een ontspannen gevoel van… Zolang masturbatie een gezonde plaats heeft in je leven, hoef je je er geen zorgen over te maken.” (p. 25) Echter, de meeste kinderen van 8 jaar zijn met heel andere dingen bezig dan zelfbevrediging. Doordat dit boek hen op dit soort ideeën brengt, zullen kinderen eerder beginnen aan de eenzame zonde. Dit is een venijnige manier waarop Rutgers jonge kinderen seksualiseert.
‘Jij bepaalt wanneer jij klaar bent voor de huwelijksdaad’
Een twaalfjarig meisje en twee anderen vragen zich af vanaf welke leeftijd ze de huwelijksdaad ‘mogen’ bedrijven. Het boek antwoordt hun dat men vroeger wachtte tot het huwelijk, maar dat had vooral te maken met ongewenste zwangerschap. Vanwege “goede anticonceptie voor iedereen” is dat volgens het boek nu geen obstakel meer. “[de huwelijksdaad bedrijven] met iemand hangt helemaal af van wie jij op dat moment bent, wat je kunt bieden…”, aldus het boek. In hun antwoord noemen de auteurs geen minimale leeftijd. Ze benoemen zelfs niet de wettelijke ondergrens van zestien jaar. “Het moment om met [de huwelijksdaad] te beginnen hangt meer samen met je relatie dan met je leeftijd.” (p. 70-71)
“Zolang je er allebei goed bij voelt is het prima”
Een 9-jarig meisje en vijf anderen vragen hoe je kunt weten dat je klaar bent om aan de huwelijksdaad te beginnen. Het boek beschrijft vervolgens in twee pagina’s aan de jonge kinderen hoe de huwelijksdaad in zijn werk gaat. Moeten ze met het uitvoeren hiervan wachten tot ze volwassen zijn? Nee hoor! De seksuele ontwikkeling van de jonge vragenstellers is volgens de auteurs immers al begonnen in hun babytijd. Toen hebben ze geleerd “hoe lekker strelen is”. Ze geven net als bij de twaalfjarige in de vorige alinea geen antwoord op de vraag. Ze adviseren de kinderen om zelf die keuze te maken. “Zolang je er allebei goed bij voelt is het prima”, aldus het boek. “En natuurlijk niet vergeten jezelf en anderen te beschermen tegen aids en ongewenste zwangerschap!” (p. 74-75)
‘Net als bij fietsen leer je seksualiteit alleen door te proberen’
Ook een ander meisje (13) vraagt zich af wanneer iemand ‘klaar is’ voor de huwelijksdaad. Het enige goede antwoord, zoals het woord illustreert, is het huwelijk. De auteurs hebben daar echter heel andere ideeën bij. Je bent er volgens hen klaar voor “als je er zin in hebt en er veel mee bezig bent en er voortdurend aan loopt te denken.” Om erachter te komen waar je “zin in hebt” en wat je ‘wilt’ zul je moeten experimenteren, aldus de auteurs. Ze vergelijken het met leren fietsen. “Soms gaat het fout. Je hebt een ervaring die helemaal niet leuk was. Je doet dingen waar je achteraf spijt van hebt en je voelt je daar niet gelukkig om… Maar bij het zwemmen ga je ook weleens kopje-onder. En niemand leert fietsen zonder te vallen. Zolang je niet verdrinkt of je nek breekt, is er niets ergs aan de hand.” (p. 73)
10-jarig meisje ongevraagd opgezadeld met transgenderisme en geslachtsafwijkingen
Een meisje (10 jaar) vraagt waarom jongens en meisjes verschillende geslachtsorganen hebben. Nadat deze vraag in het boek wordt beantwoord, spreken de auteurs al snel over mensen met geslachtsafwijkingen en transgenderisme: “Zo gebeurt het dat een kind als meisje wordt opgevoed, maar dat het zich van binnen een jongen voelt. Of omgekeerd… Dat heet een ‘transgender’”. (p. 18-19) Deze twee fenomenen worden door lhbt-activisten vaak met elkaar in verband gebracht, terwijl ze in feite niks met elkaar te maken hebben. Mensen met ambigue geslachtskenmerken hebben tragisch genoeg een fysieke misvorming. Transgenders zijn in de meeste gevallen lichamelijk kerngezond. Ze zijn alleen in de waan van een ander ‘gender’ te zijn. De lhbt-lobby misbruikt het bestaan van deze zeer kleine groep van zogenaamde ‘intersekse personen’ om het geslachtelijk verminken van kerngezonde (kinder)lichamen te rechtvaardigen.
Lees ook: ‘Rutgers motor achter wereldwijde seksualisering van schoolkinderen’
Kinderboekje promoot geslachtsverminking
Over geslachtelijk verminken gesproken, een jongen (13) vraagt zich af wat transgenders zijn. Het boek antwoordt dat dat bijvoorbeeld een jongen is die “honderd procent zeker weet” dat hij een meisje is, of andersom. ‘Gelukkig’ wil de “geneeskunde hen helpen door hun lichamen meer om te vormen [lees: verminken] tot dat van het geslacht waarin ze zich thuis voelen.” Ook treedt het boek verder in plastisch detail wat er bij zo’n ‘operatie’ gebeurt. “Bij mannen wordt [het geslachtsdeel] operatief verwijderd en wordt er een kunstmatige [vrouwelijk geslachtsdeel] aangebracht.” (p. 157)
Altijd al willen weten wat prostitutie is?
Een veertienjarige jongen wil meer informatie over prostitutie. Het boek legt uit dat de vrouwen die dit beroep uitvoeren, die zij met een uitermate platte term duiden, “met wildvreemde mensen naar bed gaan voor geld”. Waarom een jongen van zijn jonge leeftijd dat wil weten, en dat wildvreemde volwassenen hem dat willen uitleggen, is op zich al zorgwekkend. Maar prostitués zijn, volgens het boek, niet alleen vrouwen. Er zijn ook “mannelijke prostitués voor homo’s”. Het boek voegt er ten slotte nog aan toe: “Een man die zich voor seks door een vrouw laat betalen noem je ook wel een (…).” (p. 108)
Extreem onzedelijk boek seksualiseert jonge kinderen…
Het is ronduit schokkend te bedenken dat bovenstaande voorbeelden slechts het topje van de ijsberg zijn. Het 159-pagina’s tellende boek staat namelijk vol met extreem onzedelijke onderwerpen zoals “Kamasutraboeken” en “standjes” (p. 80-81), steriele seksuele handelingen (p. 78) en zelfs sadomasochisme (p. 108). Ook barst het boek van vulgaire citaten die niet voor aanhaling vatbaar zijn. Het feit dat Rutgers dit boekje aan kinderen zo jong als 8 jaar wil voorleggen, terwijl de auteurs het boek aanbevelen voor kinderen “vanaf 10 jaar”, is veelzeggend: blijkbaar kan de seksualisering van jonge kinderen voor Rutgers niet vroeg genoeg beginnen. Rutgers beweert zelf herhaaldelijk dat ze het ‘lesmateriaal’ op de leeftijd en de “seksuele ontwikkeling” van kinderen afstemmen. Dat zij transgenderisme willen leren aan kleuters en zelfbevrediging aan achtjarigen, geeft aan hoe totaal verziekt hun inschattingsvermogen op dit vlak is.
…zélfs volgens eigen logica
Door de antwoorden op de vragen van veel oudere kinderen naast die van pre-puberale kinderen te zetten, worden de kinderen van groep 5 en 6 aan wie Rutgers dit boek aanraadt geconfronteerd met vragen die zelfs volgens hun eigen beredenering niet geschikt zijn voor hun leeftijd. Waarom raadt Rutgers een boek aan dat zó onvoorzichtig omgaat met de onschuld van onze kinderen? Waarom staan typische kindervragen als “waarom zijn meisjes zulke kwebbelkousen?” en “hoe word je verliefd?” enkele bladzijomslagen verwijderd van zeer onzedelijke onderwerpen zoals sadomasochisme, seksuele standjes en zelfbevrediging? Als dit boek jonge kinderen niet opzettelijk seksualiseert en aanzet tot onzedelijke dingen, wat is dan wél de reden dat Rutgers het op de boekenlijst had staan voordat Gezin in Gevaar kritisch onderzoek deed?
Rutgers heeft dit boek stilletjes van de boekenlijst geschrapt. U kunt hier echter zien dat het wel degelijk op de boekenlijst voor groep 5-6 stond vóórdat Gezin in Gevaar over de komende Week van de Lentekriebels publiceerde.
Dit artikel is onderdeel van een serie die kinderboeken op de leeslijst van Rutgers analyseert in de aanloop van de Week van de Lentekriebels. Klik hier voor meer informatie over de Week van de Lentekriebels:
Lees ook: Week van de Lentekriebels: homoseksuele meester laat kinderen ‘homohuwelijk’ sluiten
Lees ook: Week van de Lentekriebels: kindertransgenderboek Pim Lammers opnieuw op leeslijst Rutgers
Lees ook: Week van de Lentekriebels: ‘De jongen in de jurk’ verheerlijkt travestie
Lees ook: Week van de Lentekriebels: ‘papa verlaat mama voor een man, en iedereen is blij!’
Lees ook: Week van de Lentekriebels: Rutgers propageert genitale verminking voor kinderen
Lees ook: Week van de Lentekriebels: ‘Zin in jezelf’ zet 8-jarige kinderen aan tot zelfbevrediging
Lees ook: Week van de Lentekriebels: “Ik heb helemaal geen papa!”, huilt dochter van “twee mama’s”
Lees ook: Week van de Lentekriebels: Rutgers schrijft extreem expliciet boek voor 5-jarigen
Lees ook: Week van de Lentekriebels: Rutgers promoot ‘non-binair’ kinderboek voor groep 1 en 2
--
Een principieel, niet een persoonlijk standpunt
Dit artikel heeft als doel het verdedigen van het huwelijk, het gezin en de moraal volgens de katholieke leer. Op geen enkele manier is het onze bedoeling personen te belasteren. Wij oefenen simpelweg onze vrijheid uit als kinderen van God (Rom. 8:21), zodat "iedere tong zou belijden tot glorie van God de Vader, dat Jezus Christus de Heer is." (Fil. 2:11).
Laatst bijgewerkt: 6 maart 2024 13:36