Volgens Richard Dawkins, hier sprekende op de jaarconferentie van de British Humanist Association, is er geen twijfel over: er zijn maar twéé geslachten.
Afbeelding wordt gedeeld onder het Creative Commons-ShareAlike 3.0 license.
Richard Dawkins gelooft in de wetenschap en verwerpt de genderideologie
“Een atheïst is een egalitair die, om de absurditeit van de erkenning dat de mens god is te voorkomen, de absurditeit begaat door te erkennen dat God niet bestaat.” Deze beschrijving, gegeven door Plinio Corrêa de Oliveira in zijn boek Revolutie en Contrarevolutie, is zeer toepasselijk op de beroemde bioloog Richard Dawkins. Hij wordt zelf omschreven als een "linkse man" en is de auteur van vele boeken die zijn atheïstische opvattingen propageren, waaronder The God Delusion en Outgrowing God: A Beginner's Guide.
De genderwaan
Normaliter zouden zijn politieke standpunten nooit aanslaan bij conservatieven. Maar nu lijkt hij een standpunt te hebben ingenomen tegen de dwingelandij achter de genderideologie. Een nog grotere verrassing is dat zijn redenering best zinnig klinkt.
Verschil tussen links en radicaal-links
Deze ontwikkeling toont de kloof tussen gematigde- en radicale linkse groeperingen. De 'vooruitstrevende' genderideologie laat een deel van de mensen achter. Voor velen, zoals Dr. Dawkins, is de radicaal-linkse genderideologie een brug te ver.
Helen Joyce aan het woord in zijn podcast
De podcast van Dawkins, The Poetry of Reality, bevatte onlangs een discussie met Helen Joyce, de schrijfster van Trans: When Ideology Meets Reality, waarin deze verdeeldheid op opmerkelijke wijze wordt verwoord. De titel van de aflevering is eenvoudig en treffend: The Gender Delusion.
Twee linkse anti-transseksuelen
Hij begint de podcast met een verklaring aan zijn abonnees: "Ik heb geen religie, maar als ik er een had, dan was het de religie van de realiteit." Na zo'n drie minuten in de podcast zet Dr. Dawkins zijn primaire standpunt uiteen: "geslacht is werkelijk binair. Daar is geen twijfel over. Je bent óf mannelijk óf vrouwelijk. Het is volkomen vanzelfsprekend." Vervolgens bespreekt hij manieren waarop sekse wetenschappelijk kan worden vastgesteld, zoals de grootte van geslachtscellen en chromosomen. Dawkins gaat verder. "Als bioloog vind ik het dus ronduit vreemd dat mensen eenvoudigweg kunnen beweren: 'Ik ben een vrouw....'. Dat lijkt me een vervorming van taal, want taal is nuttig om je gedachten duidelijk uit te drukken. En daarom ben ik er verbijsterd over."
Helen Joyce's uitzonderlijke carrière
Zijn gesprekspartner, Helen Joyce, heeft een uitzonderlijke carrière gehad. Haar universitaire opleiding en vroege carrière was in de wiskunde. Later werd ze correspondent voor onderwijs bij het Britse tijdschrift The Economist. Ze verliet die positie om directeur belangenbehartiging te worden voor een organisatie die Sex Matters heet. In 2021 schreef ze het boek wat haar deelname aan de podcast van Dawkins teweegbracht: Trans: When Ideology Meets Reality.
Tegen de genderideologie
Net als Dawkins, neemt Joyce een sterk standpunt in tegen de genderideologie en degenen die het promoten. Ze beschuldigt de mensen ervan dat ze opzettelijk met discutabel lesmateriaal komen dat hun ideologische doelen dient. "Er zijn van die externe leveranciers, die in principe lobbygroepen zijn, die ongelooflijk onnauwkeurig onderwijsmateriaal schrijven en dat vervolgens aan scholen aanbieden."
Lees ook: "Zwangere mannen": waar eindigt de seksuele revolutie?
Propaganda op school
Het resultaat is massaverwarring onder veel schoolbestuurders, leraren, adviseurs—en natuurlijk—leerlingen. Sommige functionarissen zijn misschien zelf ideologen, maar de meeste hebben eenvoudigweg niet de morele en intellectuele basis om te weten wat het is. Die verwarring beperkt zich niet alleen tot het onderwijspersoneel. De status van genderideologie baart de hele feministische beweging grote zorgen en de meningen lopen sterk uiteen.
Biologische mannen nemen deel in vrouwensport
De controverse over de biologisch-mannelijke zwemmer van de Universiteit van Pennsylvania die zichzelf Lia Thomas noemt, is hier een goed voorbeeld van. Zijn verbluffende prestaties als lid van het vrouwenteam hebben geleid tot grote bezwaren van zijn teamgenoten. De feministische ideologie die veel van deze jonge vrouwen aanhangen, laat hen echter diep verdeeld achter. Aan de ene kant is het uitsluiten van Thomas van het team en activiteiten een doodzonde voor linkse vrouwen. Aan de andere kant ondermijnt het toestaan van zijn deelname de bestaansreden van vrouwensport zelf.
Lees ook: Verenigde Staten wijzigt koers omtrent transgenderisme
Een nieuwe kwestie, maar niet nieuw
Dit soort kwesties zijn niet iets nieuws. Volgens The New Yorker barstte het in 1973 los op de West Coast Lesbian Conference in Los Angeles. De hoofdspreker, Robin Morgan, auteur van de bloemlezing Sisterhood is Powerful uit 1970, hekelde het idee dat een biologische man ooit als vrouw geaccepteerd zou moeten worden.
Noem hem geen 'zuster'!
"Ik zal een man geen 'zij' noemen; tweeëndertig jaar lijden in deze tweeklassenmaatschappij en het doorstaan ervan heeft me de titel 'vrouw' opgeleverd; een wandeling over straat als mannelijke travestiet, vijf minuten lastiggevallen worden (wat hij misschien wel leuk vindt) en dan durft hij—durft hij!—te denken dat hij ons leed kan begrijpen? Nee, in de naam van onze moeders en in die van onszelf mogen we hem géén zuster noemen."
Genderideologen hebben er weer een scheldwoord voor
Zoals bij alles heeft ook dit standpunt een afkorting: 'TERF' (Trans-Exclusionaire Radicale Feminist). Voor hen hebben deze verwarde mannen, die zouden willen dat ze vrouw waren, nog steeds het "privilege" dat voortkomt uit het feit dat ze als man geboren zijn. Volgens sommigen van hen is de man die de identiteit van een vrouw aanneemt en vrouwelijke fysieke kenmerken simuleert precies het soort "invasie" dat de vrouwen willen voorkomen.
De waarheid "ontstaat" niet zomaar
Dergelijke controverses komen voort uit iedere poging om leugens te beschouwen alsof ze waar zijn. De waarheid wordt niet bepaald door een pseudo-democratisch proces. Valse aannamen kunnen alleen maar leiden tot valse conclusies, ongeacht de mate waarin mensen ze accepteren. Zelfs degenen die weigeren om het bestaan van God te erkennen, zoals Dawkins, kunnen zien dat genderideologie een "brug te ver" is.
De wereld moet luisteren naar de waarheid
Conservatieven moeten op deze onderlinge ruzies wijzen om aan te geven dat het probleem nog lang niet is opgelost. Degenen die "de wetenschap volgen", zoals Dawkins, beweren dat "de wetenschap" het bestaan van een binaire wereld met man en vrouw onderschrijft. En daar moet de wereld naar luisteren.
Dit artikel is een vertaling en verscheen eerder op returntoorder.org.
Laatst bijgewerkt: 8 september 2023 09:31