Wie de waarheid spreekt ind e wetenschap, loopt het risico 'gecanceld' te worden. Foto door Markus Winkler.
Waarom wetenschappers cancellen die de wetenschap volgen?
De lhbt-lobby heeft de samenleving de afgelopen jaren gegijzeld met een nieuwe fobie. Nee, het is niet de "homofobie" of "transfobie" die de vijanden krijgen opgeplakt. Deze fobie zou je "feitenfobie" kunnen noemen. De symptomen van feitenfobie zijn gemakkelijk te herkennen. Het is een eenvoudige weigering om met feiten om te gaan, zelfs als ze wetenschappelijk zijn vastgesteld.
Rationaliteit dreiging voor lhbt-lobby
Rationele wezens gebruiken nieuwe feiten om oude en foutieve aannames opnieuw te beoordelen. De lhbt-lobby ziet echter bepaalde ongemakkelijke feiten als een bedreiging voor haar macht. Ze opgeven betekent dat de invloed die het afgelopen decennium met veel moeite is opgebouwd wordt losgelaten. En dat is onverdraaglijk.
Onderliggende veronderstellingen van transseksualiteit
Voordat we de feiten delen waar de "transgender"-absolutisten bang voor zijn, is het zinvol om de bedreigde grondbeginselen van hun wereldbeeld op een rijtje te zetten.
- "Transgender-zijn" is een ander soort normaliteit; het duidt niet op een geestelijke stoornis.
- "Transgender-neigingen" zijn biologisch en aanwezig bij de geboorte.
- De "transgender-toestand" is blijvend.
- Er is geen behandeling voor "transgender-zijn"; de enige realistische reactie is acceptatie.
- Transitie is een tijdelijk proces waarbij de patiënten de kenmerken van hun "ware" geslacht aannemen. Zodra de transitie voorbij is, verbetert de gezondheid en geestelijke toestand van de patiënten.
- Degenen die "transgenders" niet accepteren, doen dat uit angst en haat.
De interne tegenstrijdigheden van transseksualiteit
Zonder het te bedoelen, blazen Suzanna Diaz en J. Michael Bailey al deze overtuigingen uit het water. Hun dynamiet is een onderzoek dat is gepubliceerd in de Archives of Sexual Behavior. Zoals de titel al aangeeft, is dit tijdschrift zeer verbonden met de seksuele revolutie. Het eerste nummer werd gepubliceerd in maart 1971, wat nog vroeg genoeg was om te delen in de gloeiende vurigheid van de transformaties die toen plaatsvonden. Het eerste nummer bevatte het artikel "The Bisexual Identity of Transsexuals: Two Case Examples." Hoewel het artikel transseksuelen steunde, wees het op een inherente tegenstrijdigheid.
Geslachtsoperatie geeft innerlijk verlangen geen voldoening
"Helaas kan voor de volwassen transseksuele de balans van het 'twee-seksuele' bewustzijn niet doorslaan naar de bereidheid om als man te leven; ondanks behandelingen om hen mannelijker te maken, behouden volwassen transseksuelen hun wens om vrouwelijk te zijn en hun geheime wetenschap dat, na alle operaties en vrouwelijke hormonen, een mannelijk deel van binnen onaangeroerd blijft."
Weinig tot geen zelfreflectie
Deze uitspraak uit 1971 zou vandaag de dag tot controverse leiden. Maar revolutionairen, stevig verankerd in hun utopische toekomst, doen zelden aan zelfreflectie. Het lijdt weinig twijfel dat de "transgender"-tirannen niet verwachtten wat ze aantroffen toen ze hun uitgave van mei 2023 ontvingen en zich wendden tot Diaz en Bailey's Rapid Onset Gender Dysphoria: Parent Reports on 1655 Possible Cases.
Lees ook: Het tij keert: transgenderpromotend biermerk zwicht onder conservatieve boycot
Bestaat "Rapid Onset Gender Dysphoria"?
"Rapid Onset Gender Dysphoria" (ROGD) is een lastig onderwerp onder "transgenders" en hun voorstanders. Het is van toepassing op mensen die zich tot hun adolescentie of zelfs nog later naar hun geslacht gedragen. De auteurs van het onderzoek beschrijven ROGD-patiënten als personen die tussen hun elfde en eenentwintigste de eerste verschijningen tonen van een verlangen om zich te gedragen als het andere geslacht. Als kinderen, kleden en gedragen de jongens zich als jongens en de meisjes als meisjes. Dan, plotseling, kondigen ze hun nieuwe overtuiging aan dat ze van het andere geslacht zijn en gaan ze op basis van deze nieuwe overtuiging te werk.
Kwestie van erkenning?
Het artikel stelt dat de "experts" twee hypotheses hebben om ROGD te verklaren. De eerste - en meer radicale - hypothese is dat ROGD niet echt bestaat. De aanhangers zeggen dat "transgender" neigingen aanwezig zijn in het kind, maar niet worden herkend. Dit kan komen doordat de ouders zich verzetten tegen het krijgen van "transgender" kinderen. Het kan ook zijn dat de maatschappij deze kinderen in een "seksuele dwangbuis" houdt en hen geen gelegenheid biedt om hun "ware genders" te uiten. Alleen de recente verandering in denken, geloven en acceptatie door de maatschappij stelt hen in staat om als transseksuelen te leven.
Kans van slagen
De tweede hypothese is dat ROGD een beoordelingsfout is. Jongeren van nu groeien op in een samenleving waarvan de "gemeenschappelijke culturele overtuigingen, waarden en bekommernissen" zo scheef staan ten gunste van transseksualiteit dat ze ten onrechte deze nu modieuze kenmerken overnemen. Naarmate deze overtuigingen meer gemeengoed zijn geworden, is er een "epidemie" van ROGD ontstaan, vooral onder adolescente vrouwen. Het onderzoek was erop gericht vast te stellen welke hypothese de meeste kans van slagen had.
Wetenschappelijk onderzoek moet onafhankelijk blijven, ook van ideologische invloeden. Foto door Scott Graham.
Informatie verzamelen
De methode was interessant, maar controversieel. De auteurs van het onderzoek gebruikten websites die waren gemaakt en werden gebruikt door ouders die vermoeden dat hun kinderen ROGD hebben. Een van de auteurs stuurde deze ouders vervolgens een gedetailleerde enquête waarin hen werd gevraagd om te vertellen over de ervaringen van hun kinderen. De auteurs ontvingen 1.774 reacties. Hiervan werd 6,7% uitgesloten omdat de kinderen voor het eerst kenmerken vertoonden voor hun elfde of na hun eenentwintigste. In een ander artikel vatte één van de co-auteurs (Dr. Bailey) de resultaten samen die het artikel controversieel maakten.
Lees ook: ‘Nederlands onderzoek verwekte wereldwijde golf aan geslachtstransities’
Onderzoek onthult complexe patronen
"Ten eerste identificeerden we 1.655 gevallen van ROGD - een significant aantal voor activisten om te negeren. Ten tweede zeiden ouders dat deze jongeren een hoog percentage reeds bestaande geestelijke gezondheidsproblemen hadden, die gemiddeld vier jaar voor genderdysforie bestonden. Ten derde, jongeren met een grotere hoeveelheid emotionele problemen hadden een grotere kans om een sociale of medische geslachtstransitie te ondergaan. Ten vierde was de beste voorspeller van een transitie het raadplegen van een genderspecialist, en ouders die dat deden hadden vaak het gevoel dat ze onder druk werden gezet om hun kinderen een transitie te laten ondergaan. Tot slot zeiden ouders dat het algemene functioneren van hun kinderen verslechterde nadat ze de transitie hadden ondergaan."
Resultaten waren beperkt
De auteurs geven toe dat hun bevindingen "beperkt" zijn. De ouderrespondenten kunnen zelf vooroordelen hebben of gebeurtenissen verkeerd rapporteren. Het verzamelen van online reacties heeft niet de wetenschappelijke geloofwaardigheid die een dubbelblinde studie wel heeft.
Onderzoek als beledigend opgevat
De transseksuele "gemeenschap" was echter beledigd dat de studie überhaupt werd gepubliceerd. Een kort fragment uit een "open brief" - met 100 ondertekenaars - geeft de toon van deze pseudo-intellectuele kritiek weer.
Een vlammend hete reactie
"Het publiceren van werk over lhbt-kwesties dat niet voldoet aan de hoogste normen van academische en ethische nauwkeurigheid heeft een ernstige verslechtering van de reputatie van Archives of Sexual Behavior binnen het lhbt-onderzoek veroorzaakt. Door wetenschappelijke legitimiteit te verlenen aan artikelen die niet voldoen aan de hoogste normen van academische en ethische integriteit, ondermijnt Archives of Sexual Behavior niet alleen het vertrouwen in de wetenschap, maar speelt het ook een verstorende rol in de lopende wetgevende en gerechtelijke debatten over genderbevestigende zorg in veel landen, waaronder de Verenigde Staten."
Lees ook: Gendertheorie mist iedere wetenschappelijke basis
Kritiek op onderzoekers
De brief geeft geen definitie van de "hoogste normen van academische en ethische strengheid", maar het lijkt waarschijnlijk dat de werkelijke definitie overeen moet komen met de vooroordelen van de activisten. De ondertekenaars beweerden ten onrechte dat de ouders die vrijwillig de enquêtes invulden geen toestemming gaven voor publicatie van de resultaten. Verder eisten ze dat het onderzoek uit het tijdschrift zou worden teruggetrokken en dat de verantwoordelijke redacteur zou worden ontslagen. Verscheidene wetenschappers die de brieven ondertekenden, dreigden "geen artikelen meer in te dienen, niet meer op te treden als peer reviewer of niet meer te dienen in een redactionele hoedanigheid" totdat de redacteur zou worden vervangen.
"Woke" ideologieën zijn geen wetenschappelijke feiten
Het tijdschrift trok de studie in zoals geëist en stelt een onderzoek in naar de redacteur. Het lijkt erop dat alleen sommige soorten wetenschap acceptabel zijn. Een onbevooroordeelde lezing van de studie geeft aan dat genderdysforie vaak voortkomt uit gebeurtenissen, niet uit de biologie. Toch zijn deze voorstanders zeer geïnteresseerd in het idee dat het biologisch is. Maar ondanks intensief onderzoek is er geen biologisch verband gevonden. Dergelijke uitspraken zijn het bewijs van een agenda, niet van wetenschappelijke feiten. Je moet je afvragen waarom ze de wetenschappers schrappen die "de wetenschap volgden".
Dit artikel is een vertaling en verscheen eerder op tfp.org
Laatst bijgewerkt: 3 juli 2023 16:10
