Kabinet-Schoof
Het einde van kabinet-Schoof: moeten wij verdedigers van gezinswaarden nu een traan laten?
De PVV trekt de stekker uit het kabinet-Schoof. Geert Wilders geeft op X aan dat zijn PVV de coalitie verlaat. Wat betekent dit voor dossiers als seksuele voorlichting, onderwijsvrijheid en gezinsbeleid?
Geert Wilders
“Geen handtekening voor onze asielplannen,” zegt Geert Wilders op X. “Geen aanpassing Hoofdlijnenakkoord. PVV verlaat de coalitie.” De kabinetspartners van de PVV reageren verbolgen. VVD-leidster Dilan Yesilgöz is naar eigen zeggen “verbijsterd en pissig”. Caroline van der Plas (BBB) noemt de exit “onverantwoord”. Nicoline van Vroonhoven (NSC) spreekt van een “echt onbegrijpelijk” besluit.
Streng asielbeleid bleef uit
Zo onbegrijpelijk is Wilders’ keuze echter niet. Voor de PVV-leider is het kabinet altijd een middel tot een doel geweest, namelijk het invoeren van het “strengste asielregime ooit”. Bijna een jaar na aantreden is dit regime nog ver weg. Dit terwijl buurlanden zoals Duitsland en België in rap tempo asielbeperkingen doorvoeren.
Met jaloezie naar Trump kijken
Tussen Wilders en het kabinet wilde het nooit echt boteren. Het steekt de PVV-leider dat hij geen premier mocht worden, terwijl zijn partij toch glansrijk de Tweede Kamerverkiezingen won. Wat de chemie ook niet op gang hielp, was dat kabinet-Schoof op veel vlakken het beleid van de kabinetten-Rutte voortzette. Daarbij werd vooral veel op z’n beloop gelaten. Met jaloezie kijkt Wilders naar de Trump-regering, die op talloze vlakken het diversiteitsbeleid terugdraait.
Geen geld voor gezinnen, wel voor lhbt-lobbyclubs
Op de dossiers kind en gezin zijn er voorbeelden te over van kabinetsbeleid dat nalatig of zelfs schadelijk is. Het kabinet legde gezinnen een forse lastenverhoging op en verzaakte het stimuleren van de gezinsvorming, waardoor de Nederlandse bevolking op koers blijft richting uitsterven. Het kabinet stak geen geld in gezinnen, maar in lhbt-lobbyclubs als Roze in Blauw. Dezelfde lobbyclubs laten geen gelegenheid onbenut om in de media het kabinet te beschuldigen van homofobie. Een regering die daar geld aan blijft geven, doet aan een bijzondere vorm van zelfkastijding.
Lees ook: Roze in Blauw: hoe de politie zich voor het karretje van de homolobby laat spannen
Week van de Lentekriebels
Het kabinet spreekt zich keer op keer uit voor de Week van de Lentekriebels. De belofte om de seksuele kerndoelen te herzien, een uitvloeisel van een aanhoudende lobby door Gezin in Gevaar, is nog steeds niet gerealiseerd. In het najaar zouden we daar meer van horen, maar de val van het kabinet zet daar vrijwel zeker een streep door. Hetzelfde geldt voor de bezuinigingen op ‘ontwikkelingshulp’, die vaak neerkomt op het propaganderen van lhbt en gender in de Derde Wereld.
Overheidstoezicht op zondagsscholen
Kabinet-Schoof heeft zich in haar korte looptijd een tegenstander betoont van de ouderrechten, de onderwijsvrijheid en de godsdienstvrijheid. Staatssecretaris Mariëlle Paul wist alle drie de grondrechten in één keer aan te vallen met het plan om ‘informeel onderwijs’ te laten controleren door de Onderwijsinspectie. Dan gaat de overheid dus aanschuiven bij de catechese om te verzekeren dat de kinderen wel de seculier-liberale opvatting over homoseksualiteit meekrijgen.
Kamer deed meer dan kabinet
Bij aantreden erfde het kabinet meerdere wetsvoorstellen die onverenigbaar zijn met het vrij belijden van de christelijke leer over huwelijk, seksualiteit en gezin. We denken vooral aan de transgenderwet en de conversiewet. In beide gevallen was het niet het kabinet, maar de Tweede Kamer die deze wetsvoorstellen torpedeerde. Bij de transgenderwet moest het parlement het kabinet zelfs dwingen om het voorstel te laten vallen.
Gezinsvijandige politici aan het roer?
We zullen geen traan laten om het heengaan van kabinet-Schoof. Maar wat komt ervoor in de plaats? Het risico is dat GroenLinks-PvdA, VVD en CDA en D66 (tezamen 81 zetels in de peilingen) na de verkiezingen een ‘middenkabinet’ formeren dat evenwel een extreemlinks beleid gaat voeren, met verregaande inperkingen van de onderwijsvrijheid en overheidscontrole van kerken. Gezin in Gevaar zal alle zeilen bijzetten om dat te voorkomen. We hopen en bidden dat in ieder geval niet de gezinsvijandige politici aan het roer komen.
Het voordeel van een links kabinet
Een kabinet-Timmermans heeft één groot voordeel: niemand twijfelt aan de gezinsvijandige intenties van de partijen. Talloze keren hebben de voornoemde partijen in Kamerstemmingen blijk gegeven van hun steun aan de genderagenda. Zelfs het CDA keert zich nu tegen de christelijke onderwijsvrijheid. Monseigneur Schaepman en Groen van Prinsterer moeten hun kind ter adoptie afstaan aan Karl Marx en Maximilien de Robespierre. Een links kabinet dat zich openlijk tegen de traditionele gezinswaarden keert, maakt zich een aantrekkelijk doelwit voor acties vanuit de samenleving.
Eigen zonden onder ogen zien
Politieke prognoses zijn maar beperkt van waarde. De gezinscrisis los je niet op door de juiste poppetjes op de juiste plekken te zetten. Het is een morele en spirituele crisis die we alleen oplossen door onze eigen zonden onder ogen te zien, als individuen, als generatie, als volk. Het herstel van het gezin begint met een oprechte bekering tot God.
Laatst bijgewerkt: 3 juni 2025 12:38