Een opmerkelijke omwenteling in de Verenigde Staten. Plastische chirurgen keren zich tegen genderingrepen. Ze vrezen rechtszaken van spijtoptanten.
Schokkende ommekeer: plastische chirurgen trekken steun in voor 'geslachtsveranderende' operaties
Denk eens aan dit maar al te waarschijnlijke scenario. Ouders ontdekken dat hun dochter "in transitie" is, een term die het proces beschrijft van het aannemen van een "identiteit" tegenovergesteld aan het natuurlijke geslacht.
Kind wil 'geslachtsverandering'
De ouders vragen hun kind ernaar. Er ontstaat een conflict. De volgende dag belt de schooldirecteur van het meisje de ouders en nodigt hen uit om de situatie te bespreken op het "neutrale" terrein van het kantoor van een therapeut.
School dringt aan op 'acceptatie'
Bij aankomst ontdekken de ouders al snel dat het kantoor geen neutraal terrein is. De psycholoog en adjunct-directeur van het schooldistrict zijn aanwezig. De therapeut arriveert gewapend met literatuur vol "deskundige" meningen. De adjunct-directeur vertelt de ouders: "Deskundigen zijn het er allemaal over eens dat hormonen en uiteindelijk chirurgische ingrepen de enige opties zijn."
Zelfmoord
De ambtenaren overstelpen de ouders met een spervuur aan pseudo-informatie waarin ze de ouders aansporen om mee te werken. Dan vuurt de psycholoog het grootste wapen uit zijn arsenaal af: "Het is bewezen dat kinderen van wie de ouders hun genderidentiteit niet accepteren veel vaker zelfmoord plegen. Wat heb je liever, een levende zoon of een dode dochter?"
Onbekend terrein voor de ouders
Voor de ouders is dit onbekend terrein. Ze houden met heel hun hart van hun dochter. Ze willen dat ze opgroeit tot een gelukkige volwassene. Ze zouden graag hun eigen leven opofferen voor dit kind. Maar al te vaak is de reactie berusting.
Het kan ook anders
Stel je nu voor dat dit scenario zich anders afspeelt. Als de adjunct-directeur zegt: "Experts zijn het er allemaal over eens...", reageren de ouders: "Wacht. Heeft de American Society of Plastic Surgeons afgelopen augustus niet geconcludeerd dat 'er aanzienlijke onzekerheid bestaat over de werkzaamheid op lange termijn voor het gebruik van borst- en genitale chirurgische ingrepen voor de behandeling van adolescenten met genderdysforie, en dat de bestaande bewijsbasis wordt gezien als van lage kwaliteit/lage zekerheid?'"
De leugen is ontmaskerd
Plotseling verschuift het momentum van het gesprek. De stoomwals stopt. De leugen is ontmaskerd. De ouders kunnen zich dan tot hun kind wenden en zeggen: "We houden van je en willen het beste voor je. Maar je kunt zien dat sommige dingen die je hebt gehoord niet kloppen. Het kan een leugen of een vergissing zijn, maar we moeten allemaal alles zorgvuldig overwegen voordat we verder gaan." Zo'n conclusie lost het probleem niet op, maar geeft ouders een kans om te vechten. Misschien is hun kind dan niet de zoveelste robot in het lhbtq+-leger.
Lees ook: Mark Zuckerberg gooit het roer om bij Facebook: 'Minder restricties rond gender'
Verklaring van plastische chirurgen
Gezien het snel veranderende conflict is het zinvol om de verklaring van de American Society of Plastic Surgeons (ASPS) te bestuderen. Op het eerste gezicht klinkt de hierboven geciteerde verklaring van de ASPS een beetje zwak. Het belang ervan wordt echter duidelijker in vergelijking met eerdere uitspraken.
De toon was eerst anders
Slechts veertien maanden eerder liet de Society een heel andere toon horen. Op 15 juni 2023 publiceerde de ASPS "Showing our Pride: Supporting the LGBTQIA+ Community in Their Plastic Surgery Journeys" uit. Het werd afgesloten met een uitnodiging van ASPS president dr. Gregory Greco: "We hebben veel chirurgische bondgenoten en LGBTQIA+ ASPS lid-chirurgen die zorg en ondersteuning bieden aan de gemeenschap. Als organisatie en als zorgverleners erkennen we dat de levering van zorg gespecialiseerd en geïndividualiseerd moet zijn."
Mark Zuckerberg
Twee jaar eerder daagde de ASPS "Big Tech Censuur van Gender Affirmerende Zorg" uit. Het ontving berichten dat Facebook en Instagram advertenties van ASPS-leden aan het censureren waren die geslachtsveranderende operaties promoten. De ASPS stuurde een protestbrief naar Facebook CEO Mark Zuckerberg. Voor een tamelijk rustige groep artsen is de taal nogal fel. "Genderdysforie is een medische diagnose, geen politieke keuze."
Zelfgenoegzaamheid
Het artikel eindigt met zelfgenoegzaamheid. "ASPS is ervan overtuigd dat plastische chirurgie patiënten kan helpen om hun lichaam in overeenstemming te brengen met wie ze weten dat ze zijn en om hun algehele geestelijke gezondheid en welzijn te verbeteren. De Society zal haar inspanningen voortzetten om te pleiten voor volledige toegang tot medisch noodzakelijke transitiezorg en zich verzetten tegen degenen die zich hiertegen verzetten - van de directiekamers van grote techbedrijven tot Capitol Hill."
"Transmasculiene operaties"
Deze terugblik eindigt met een verklaring van de ASPS uit 2017, toen de organisatie meldde dat "de ASPS, 's werelds grootste organisatie voor plastische chirurgie, ontdekte dat er in 2016 meer dan 3.200 transvrouwelijke en transmasculiene operaties werden uitgevoerd".
Arts
Het bevatte citaten van een arts die kraaide: "In de afgelopen jaren is het aantal transgenderpatiënten dat ik heb gezien exponentieel gegroeid. Toegang tot zorg heeft meer mensen in staat gesteld om hun opties te verkennen, en meer artsen begrijpen de behoeften van transgenderpatiënten."
Fascinerende verklaring
Het lezen van deze verklaringen is fascinerend omdat ze niet bedoeld zijn voor het grote publiek. Het zijn berichten van artsen aan andere artsen over een onderwerp dat hun beroep ingrijpend verandert.
Waarom op de rem trappen?
Het doel van deze reis door de recente geschiedenis is om te bewijzen dat de ASPS tot augustus 2024 volledig achter de hele transseksuele agenda stond. Daarna trapten ze op de rem. Waarom?
We weten het niet
Het is verleidelijk om te speculeren over de oorzaak van de ommekeer. Was er een grote bijeenkomst waar beide partijen de kwestie uitwerkten? Was het een reeks sotto voce gesprekken in gangen die uitgroeiden tot een crescendo? Heeft een delegatie van afvallige leden gedreigd hun grieven openbaar te maken? Er is geen manier om het zeker te weten. Maar de verandering heeft plaatsgevonden en er zijn maar een paar mogelijke redenen.
Lees ook: Neemt de emancipatie af door groeiende lhbt-kritiek? Het tegendeel is waar
'Genderzorg' is big business
ASPS heeft de beslissing zeker niet op puur economische gronden genomen. Deze operaties leveren veel geld op. De consument-economische site NerdWallet citeert een onderzoek uit 2022 waarin staat: "Geslachtsbevestigende chirurgie kan tussen de $6.900 en $63.400 kosten, afhankelijk van de precieze ingreep." Gezien de huidige inflatietrends zijn deze cijfers vandaag de dag waarschijnlijk nog hoger.
Vrees voor rechtszaken
Eén economisch aspect zou echter veelzeggend kunnen zijn - de mogelijkheid van rechtszaken wegens wanpraktijken. Er is een groeiend aantal "detransitioners" - mensen die operaties hebben ondergaan waar ze nu spijt van hebben. Sommigen van hen beweren overtuigend dat artsen hen en hun ouders onder druk hebben gezet. Eén van hen zou binnenkort met succes een zaak wegens wanpraktijken kunnen bepleiten voor een jury. Zo'n uitspraak zou een enorme kettingreactie op gang brengen.
Langetermijneffecten van 'geslachtsverandering'
Het is ook denkbaar dat de artsen werden beïnvloed door hun eenmalige patiënten die spijt betuigden. NewsNation citeert dr. Shiela Nazarian die stelt: "Het bewijs voor de langetermijneffecten van de operaties is 'slecht', waardoor chirurgen weinig 'vertrouwen' hebben dat de voordelen opwegen tegen de schade. Ik ben de American Society of Plastic Surgeons zo dankbaar dat ze de moed hebben gehad om op te staan.""
'VS lopen achter op Europa'
City Journal citeerde ook dr. Nazarian. Hier was het onderwerp een ander, misschien meer direct aspect van de beslissing. "Ik volg het internationale debat over geneeskunde voor jongeren al een tijdje en weet dat we [in de VS] ver achterlopen met het erkennen van het gebrek aan bewijs voor voordelen op de lange termijn, iets wat onze Europese collega's wel hebben gedaan."
Cass Review
Misschien wel het meest invloedrijke bewijs van het leiderschap van de Europeanen wordt vaak de Cass Review genoemd. Dit document, vernoemd naar dr. Hilary Cass van de Britse National Health Service, zou uiteindelijk gezien kunnen worden als de eerste nagel aan de doodskist van de transseksuele beweging. Helaas pleit de Cass Review niet voor een verbod op deze procedures voor minderjarigen. Het roept echter wel serieuze, misschien onbeantwoordbare vragen op.
'Onvoldoende informatie'
Een van de vele conclusies is "Het gebruik van masculiniserende/feminiserende hormonen bij personen onder de 18 jaar brengt ook veel onbekende aspecten met zich mee.... Het gebrek aan langetermijnfollow-upgegevens over mensen die op jongere leeftijd met de behandeling beginnen, betekent dat we onvoldoende informatie hebben over de verschillende uitkomsten voor deze groep".
Lees ook: Christelijke vrijwilliger verliest werk door transgenderdwang
Volgende strijd
De problemen rond zogenaamde geslachtsveranderingen zijn nog lang niet opgelost. Seksuele revolutionairen, die al zoveel campagnes hebben gewonnen, zien dit als hun volgende belangrijke strijd. Immers, als zoiets basaals als iemands status als man of vrouw met succes in twijfel kan worden getrokken, hoeveel menselijke zekerheden zijn er dan nog over?
Hand in hand met de genderradicalen
Deze actie is echter een van de eerste tekenen in jaren dat de linkse partijen zichzelf misschien te buiten zijn gegaan. In de strijd over anticonceptie, echtscheiding en het homoseksuele "huwelijk" (onder andere), marcheerden de medische en psychologische instellingen hand in hand met de radicalen. Dit is de eerste keer dat een alom erkende Amerikaanse medische autoriteit - zij het met tegenzin - de traditionele opvattingen over de menselijke natuur heeft bevestigd.
Dit artikel verscheen eerder op tfp.org.
Laatst bijgewerkt: 10 januari 2025 07:03
