Een vrouw benadert Gezin in Gevaar. Ze is niet meer welkom bij haar vrijwilligersbaan waar ze zich al jaren voor inzet. De reden? Vanuit christelijke principes weigert ze mee te gaan met de transgenderagenda. Daar kan ‘christelijke’ GGZ-instelling Eleos niet mee leven.
Christelijke vrijwilliger verliest werk door transgenderdwang
Het lijkt een onwerkelijk scenario, maar het overkwam een vrijwilliger bij een christelijke zorginstelling. Deze vrouw, die met hart en ziel herstelgroepen begeleidde, verloor haar werk omdat ze als christen weigerde te buigen voor de eisen van de transagenda.
Een pijnlijke confrontatie
De vrijwilliger ervoer een diepe en persoonlijke betrokkenheid bij haar werk. Dit had ermee te maken dat zij zelf psychologische hulp heeft gekregen en deze gebrokenheid dus van binnenuit kende. Dat zij nu anderen kon helpen zoals ze zelf is geholpen beschouwt ze als gebedsverhoring. Ze beschrijft het als “een zinvolle invulling in mijn leven”. Bij de start van een nieuwe herstelgroep meldde zich een deelnemer aan: een man die zichzelf een vrouw waant. Als christen worstelde ze met deze situatie. Ze kon niet in goed geweten deze man als vrouw behandelen. Ze bood een compromis: hij was welkom, maar zij zou hem aanspreken zoals hij werkelijk is – een man.
Lees ook: Schoolarts zaait gendertwijfel: “Wil je in een jongenslichaam zitten?”
‘Kwetsende’ waarheid
Helaas was deze alleszins redelijke compromis niet voldoende voor de Eleos, de christelijke GGZ-instelling. Volgens hun beleid moest de vrijwilliger deze persoon behandelen zoals hij zichzelf identificeert. Doet de vrijwilliger dat niet, dan zou ze “te veel kwetsen” en mogelijk zelfs bijdragen aan suïcidale gedachten en of daden. Dit terwijl er geen enkel bewijs is dat iemand ‘bevestigen’ in zijn of haar transgenderwaan zorgt voor een afname in suïcidaliteit, in tegendeel!
De prijs van principes
Na meerdere gesprekken met leidinggevenden, waarin de vrijwilliger haar standpunt uitlegde, werd duidelijk dat de zorginstelling onwrikbaar was. Het gevolg? De vrijwilliger verloor haar positie. Hiermee gedwongen akkoord gaan, was geen lichte beslissing voor haar. Ze had haar werk met passie gedaan, maar koos ervoor om trouw te blijven aan haar overtuigingen. Leugens bevestigen is immers net zo erg als leugens vertellen.
Kruis of regenboogvlag?
Dit verhaal illustreert opnieuw hoe de transgenderideologie niet alleen de maatschappij binnendringt, maar ook christelijke organisaties. Eleos, ooit een baken van christelijke waarden, lijkt nu te buigen voor de eisen van een agenda die haaks staat op Gods scheppingsorde. “Ze kunnen net zo goed de regenboogvlag hijsen bij hun vestigingen”, laat de vrouw aan Gezin in Gevaar weten. De vrijwilliger is bedroefd, maar ook vastberaden: “Ik ben trots dat ik mijn rug recht heb gehouden.” Dit soort moed is schaars in een tijd waarin de waarheid over man en vrouw steeds meer wordt verdrongen door emotioneel geladen argumenten en politieke druk.
Tijd voor verzet
Hoeveel vrijwilligers, werknemers en ouders moeten nog lijden onder deze dwang? Christelijke GGZ-organisaties zouden pal moeten staan voor hun geloofsovertuiging, in plaats van hun principes te verraden uit angst voor kritiek. Het is tijd dat christenen opstaan en een duidelijk geluid laten horen. Dit verhaal laat zien wat er op het spel staat. Laten we bidden voor moedige mensen zoals deze vrijwilliger, die weigeren mee te gaan in de leugens van onze tijd. Ze verdient onze steun – en navolging.
--
Een principieel, niet een persoonlijk standpunt
Dit artikel heeft als doel het verdedigen van het huwelijk, het gezin en de moraal volgens de katholieke leer. Op geen enkele manier is het onze bedoeling personen te belasteren. Wij oefenen simpelweg onze vrijheid uit als kinderen van God (Rom. 8:21), zodat "iedere tong zou belijden tot glorie van God de Vader, dat Jezus Christus de Heer is." (Fil. 2:11).
Heeft u ook zo'n waargebeurd verhaal, en wilt u dat we daarover schrijven? Neem dan contact met ons op via info@geziningevaar.nl
Laatst bijgewerkt: 13 december 2024 13:22
