Drie academische vaardigheden die kinderen moeten hebben - en die scholen negeren
Een van de vele oorzaken van het falen van het onderwijs in Amerika is de weigering om fundamentele vaardigheden te onderwijzen. Moderne onderwijsmethoden zijn vooral gericht op drie essentiële vaardigheden - geheugen, organisatie en objectiviteit.
Primaire basis van moraliteit
Natuurlijk bouwen deze vaardigheden voort op de primaire basis van moraliteit die geen enkele school volledig kan verschaffen. Zonder moraliteit maakt onderwijs vaak "van een slecht kind een wijze demoon". Het goede kind moet dus de drie mechanische vaardigheden ontwikkelen om een slimme heilige te worden.
Memoriseren
Er is geen vaardigheid die een kind harder nodig heeft dan het vermogen om dingen te onthouden. Geen enkele vaardigheid wordt echter meer vernederd en afgekeurd door moderne "leraren". Ooit probeerde het onderwijs basisinformatie in te bedden die voor altijd in de hersenen van het kind zou blijven. Het uit het hoofd leren van de tafels van vermenigvuldiging is een voorbeeld van informatie die nodig is om verder te gaan met wiskunde. Grammatica en interpunctie zijn essentieel voor schriftelijke communicatie, net als handschrift. Beveel de meeste leraren aan om het uit het hoofd te leren, en ze zullen gruwelen. Het hele systeem leert hen het te vermijden omdat het niet "creatief" is.
Lees ook: Het wokisme, een gevaarlijke ideologie
Niet creatief, wel essentieel
Ja, zeven maal acht is zesenvijftig is niet creatief. Maar leerlingen moeten dit feit uit hun hoofd leren voordat ze verder gaan met complexere wiskundige processen. Onderwerp-werkwoordovereenkomst, spelling en interpunctie zijn niet creatief, maar essentieel voor de opbouw van een zin. Ondanks de uitzondering en onregelmatigheden van de Engelse taal hebben leerlingen fonetische vaardigheden nodig om onbekende woorden uit te spreken.
Niet-creatieve taken juist bevorderlijk
Dergelijke uit het hoofd geleerde vaardigheden kunnen het best op de basisschool worden aangeleerd. De geest van het jonge kind is het best ingesteld op deze niet-creatieve taken op jonge leeftijd, wanneer de hersenen nog geen abstract denken hebben verworven. Zij zullen kinderen helpen hun creativiteit te uiten wanneer hun hersenen rijper worden.
Lees ook: Verenigde Staten wijzigt koers omtrent transgenderisme
Organisatie
Een andere essentiële vaardigheid voor de zich ontwikkelende geest is organisatie, een meer creatieve vaardigheid dan memoriseren. Leerlingen moeten materiaal organiseren en ordenen volgens doel en vaste vormen. De handleiding van een auto is niet georganiseerd zoals een roman, omdat andere vormen van toepassing zijn op de redenen waarom mensen ze lezen. Tegelijkertijd is organisatie niet automatisch maar verworven. Veel goed geïnformeerde mensen zijn niet in staat hun gedachten over te brengen. De paradox van het beeld van de "verstrooide professor" dringt zich op.
Het leren ordenen middels essays
Zo was het "vijf-paragrafen-essay" tientallen jaren lang een standaardinstrument voor docenten Engels. Het gaf studenten een zeer effectieve methode om hun gedachten te ordenen bij het schrijven van hun eerste essays. Het is ook een nogal pijnlijk proces totdat het onder de knie is. Het voorkomt dat de kinderlijke geest gedachten in willekeurige volgorde uitspuwt. Het organiseren van die willekeurige gedachten is moeilijk.
Docenten vrezen strikt essay, want 'beperkt creativiteit'
Net als met memoriseren, schuwen de meeste moderne docenten het vijf-paragrafen-essay omdat het een strikte formule is in plaats van een creatief proces. Zij vrezen dat hun leerlingen zullen "afkicken" van schrijven omdat het de individualiteit van een kind zal beknotten. Ze hebben het helemaal mis. Zonder formule is schrijven een voortdurende kwelling. Diezelfde formule, eenmaal onder de knie, maakt schrijven veel hanteerbaarder.
Objectiviteit
De laatste vaardigheid is objectiviteit, het kijken naar de werkelijkheid zoals die wordt waargenomen zonder vervorming door persoonlijke gevoelens, vooroordelen of bevooroordeelde interpretaties. Deze vaardigheid staat tegenover de meer "woke” uitvoering van belangenbehartiging. Leraren verwerpen objectiviteit omdat ze die niet begrijpen. Zij geloven ten onrechte dat objectiviteit hun progressieve waardensysteem vervangt en het gebruik van voorspraak bedreigt. Objectiviteit staat ook tegenover subjectiviteit, waarbij individuen hun eigen waarden, identiteit en gevoelens ontwikkelen boven alle anderen.
Objectiviteit weert misleiding
Echte objectiviteit is het begrijpen en uitleggen van het standpunt van een tegenstander zonder het noodzakelijkerwijs te aanvaarden. Het veronderstelt een goed gevormd geweten dat het kind naar de waarheid leidt. Zonder een sterk gevoel van moraliteit worden kinderen vaak misleid door onechte argumenten, vooral als die door het gros van het volk worden aangeprezen.
Lees ook: TikTok en de schadelijke gevolgen ervan voor jongeren
De reden en het herstel
Waarom willen scholen deze essentiële en beproefde praktijken zo graag opgeven? Ten eerste, moderne scholen leren leerlingen om meningen te construeren, vaak met weinig informatie. Omdat de leraar de informatie die de kinderen wel bezitten kan manipuleren, zijn de resulterende meningen voorspelbaar en lijken ze altijd naar links over te hellen. Erger nog, de kinderen geloven dat deze meningen de hunne zijn, waardoor linkse ideologieën in hun gedachten en houdingen worden verankerd. De onderwijskundigen noemen dit proces "critical thinking", hoewel het ook andere namen kan hebben. Wanneer het zo wordt aangeduid, steunen de meeste ouders deze praktijken. Niemand legt uit dat het gebruik van die term door de school eerder verband houdt met de Critical Theory, waarbij kennis eerder een voertuig wordt van de marxistische klassenstrijd dan een creatief denkproces dat de horizon van de leerlingen verruimt.
Essentiële leerpraktijk is 'overbodig' en 'saai'
Ten tweede zijn memoriseren, organisatie en objectiviteit niet "leuk". Ze vereisen inspanning en werk, wat vervelend kan zijn. Kinderen verzetten zich ertegen om dezelfde redenen als tegen de afwas, het opruimen van hun kamer of het maken van huiswerk. Alle mensen moeten echter taken uitvoeren die niet interessant zijn of niet onmiddellijk worden beloond. Dergelijke overwegingen maken die taken niet overbodig.
Lees ook: "The New Politics of Sex" onthult de feministische oorlog tegen het vaderschap
Leraar kent geen autoriteit meer
Ten derde heeft het onderwijs de laatste vijftig jaar de rol van de leraar als autoriteit in de klas verkleind. Een succesvolle leraar moet leerlingen leiden met een gezag dat twee complementaire vormen aanneemt. De leerlingen moeten begrijpen dat de leraar meer over het onderwerp weet dan zijzelf. Leraren moeten weten hoe ze leerlingen moeten aanmoedigen om dingen te doen die ze niet willen doen. Elke vorm van hiërarchie is echter een anathema voor de linksen die de scholen leiden. Deze houding schaadt de relatie tussen leraar en leerling ernstig, vaak met instemming en goedkeuring van de leraren. Het resultaat is een chaotische klas waar niemand iets leert. Herstel van de rol van de leraar is cruciaal om de (Amerikaanse) scholen te verbeteren. Leren onthouden, organiseren en objectief zijn is essentieel voor leerlingen om te groeien in kennis en wijsheid.
Dit artikel verscheen eerder op tfp.org.
Laatst bijgewerkt: 9 maart 2023 09:34