Actievoeren werkt en acht andere lessen van de affaire-Pim Lammers

Pim Lammers. Bron afbeelding: NOS.

Actievoeren werkt en acht andere lessen van de affaire-Pim Lammers

THEMA'S:

Nederland was afgelopen weekend in rep en roer door de onthulling dat Kinderboekenweek-dichter Pim Lammers een pedofiel verhaal heeft geschreven. Nadat Gezin in Gevaar een petitie lanceerde, trok de schrijver zich terug. Politici als Mark Rutte en schrijvers als Heleen van Royen verdedigden de activist en bekenden kleur. Welke lessen kunnen we trekken uit de affaire?

#1: Het pedofiele karakter van Trainer staat buiten kijf

Trainer is het verhaal van Pim Lammers waarin een volwassen voetbaltrainer op de reservebank seksuele handelingen verricht bij een jongen van een jaar of 12. Het is geen terugblik op een traumatische episode, integendeel. De jongen vindt het duidelijk een prettige ervaring. Sterker nog “[d]ie paar minuten wedstrijd voordat hij op de bank mag zitten, zijn de minst leuke van de zaterdag.” Op de reservebank, waar het seksueel misbruik plaatsvindt, is hij “waar hij wil zijn.”

#2: Er bestaat geen recht op vrije meningsuiting van pedofilie

Volgens Kinderboekenweek-organisator CPNB valt het verhaal van Lammers onder de “literaire vrijheid”. “Alleen de rechter stelt grenzen”, twittert premier Rutte. Dat is pertinent onwaar. De morele grenzen, gesteld door God en tevens kenbaar uit natuurrecht, overstijgen de wettelijke grenzen. Er bestaat geen morele en natuurrechtelijke vrijheid voor immorele uitingen, zoals pedofilie. Dit is een absolute grens, die ook geldt als D66-rechters verzaken grenzen te stellen. Het is nu zaak dat de wetgevende macht – de Eerste en Tweede Kamer – de grenzen van de wet in overeenstemming brengen met de morele grenzen. Het liberaliseren van de wet in de jaren 1960 en 1970 is een belangrijke oorzaak van de pedofilisering.

#3: Sommige zaken kun je beter helemaal niet beschrijven

Immorele zaken mag je soms best beschrijven. Mits het direct duidelijk is dat dit ernstige zonde is. Ieder mens voelt aan dat het beschrijven van de Holocaust als efficiënte logistieke operatie, voorbij gaat aan de gruwelijke immorele aard van deze genocide. Wie de immorele aard verzwijgt, doet onrecht. Daarbij is er een speciale categorie van daden die beter geheel onbeschreven blijven, of waar een schrijver hooguit oppervlakkig aan refereert. Seksuele zaken vallen in die categorie. Ze zijn onverenigbaar met de kuisheid. Zelfs zeer negatief beschreven, roepen ze bij de gevallen mens onzedige gedachten op.

Lees ook: Pedofilie hervat stille opmars

#4: In politiek en media geldt pedofilie niet meer als afgrijselijk kwaad…

Stel dat Lammers in 2015 een verhaal had geschreven vanuit het oogpunt van een SS-bewaker, die het vergassen van Joden een prettige ervaring vindt. Of een relaas over een racist die plezier beleeft aan het mishandelen van een zwart persoon. Ongetwijfeld zou Lammers dan niet de warme steunbetuigingen ten deel gevallen zijn. CPNB zou nimmer gesteld hebben dat die verhalen niets te maken hebben met de Kinderboekenweek. Terecht trekken mensen hun handen af van mensen die zulke antisemitische en racistische drek schrijven. Maar pedofilie bevindt zich bij politici als Mark Rutte en schrijvers als Heleen van Royen kennelijk niet meer in hetzelfde domein van afgrijselijke kwaden.

#5: …maar wordt er juist vergoelijkend over gesproken

Er is een zorgwekkende tendens van het vergoelijken van pedofilie. Vlaamse dichteres Delphine Lecompte, ook in de Nederlandse media een graag geziene gast, verkettert kritiek op pedofilie en verheerlijkt de “verrukkelijke oogopslag” van kleine kinderen. Zelfs incest komt erbij kijken: “Hoe sensueel is de relatie met je kind eigenlijk”, vraagt schrijfster Daan Borrel zich in NRC zich af, na het schrijven van een “fictief seksverhaal waarin ze een klein kind liet voorkomen”. En wat te denken van Sidney Smeets? De advocaat verdedigt niet alleen pedofielen als Nelson Maatman, maar heeft ook seksuele toenadering tot minderjarige jongens gezocht. Na ophef moest hij aftreden als D66-Tweede Kamerlid, maar nu is hij alweer in genade aangenomen en mag hij in de mainstream media weer optreden als expert.

Lees ook: 10 nieuwe tekenen dat pedofilie in opkomst is

#6: De ene doodsbedreiging is de ander niet

Het is een betreurenswaardig feit dat steeds meer publieke figuren doodsbedreigingen krijgen. Zo ook Pim Lammers, die het als reden voor terugtrekking aanvoert. De doodsbedreigingen zijn een teken van onze tijd, waarin de beleefde omgangsvormen van onze christelijke beschaving zijn weggedrukt door het liberale dikke ik. Opmerkelijk is wel dat politiek en media Lammers’ bedreigingen breed uitmeten, maar zwijgen als Gezin in Gevaar vanuit lhbt-hoek doodsbedreigingen krijgt en zelfs fysiek aangevallen wordt, zoals in de afgelopen vijf jaar meermaals is gebeurd. De steunbetuigingen voor Lammers lijken eerder ingegeven door ideologische sympathie met zijn pedofilie-activisme dan door morele afkeur van doodsbedreigingen. Wat dit zegt over het moreel kompas van politici en mediafiguren, moge de lezer zelf bedenken.

#7: Pedoseksualiteit en homoseksualiteit hebben alles met elkaar te maken

Het is geen toeval dat de pedofiele verhouding in het verhaal Trainer tussen een man en een jongen is. Pedofilie komt relatief veel voor onder homoseksuelen, constateert psycholoog dr. Gerard van den Aardweg in Science Says NO!: “Het risico dat volwassen homoseksuele mannen minderjarigen van hetzelfde geslacht molesteren is 10-20 maal groter dan het risico dat volwassen heteroseksuele mannen minderjarige meisjes molesteren. Evenzo zijn homoseksuele mannen in het Amerikaanse leger goed voor een onevenredig hoog percentage geregistreerde aanrandingen van andere militairen. Zelf praktiserende volwassen homo's bevestigen deze welbekende realiteit. Ongeveer een kwart van hen gaf toe ervaringen te hebben met minderjarigen onder de 16 jaar, de wettelijke leeftijd. En dat strookt weer met de ideale partnerleeftijd van homoseksuele mannen: adolescentie en jongvolwassenheid.”

Bestel nu gratis: De waarheid over homoseksualiteit

#8: We zijn er nog niet, maar het begin is er

Lammers is een ervaren lhbt-activist, voor wie deelname aan de Kinderboekenweek een middel was om zijn diversiteitsagenda door te drukken. Hij heeft al een spoor van lhbt-propaganda achtergelaten op school en in bibliotheken. Zo promoot zijn boek Het lammetje dat een varken is het transgenderisme, een gevaarlijke ideologie die jaarlijks tot de verminking van duizenden minderjarigen leidt. De boer en de dierenarts, een ander boek van zijn hand, predikt homoseksualiteit tussen mannen. Nadat Gezin in Gevaar hierover publiceerde, verklaarden meerdere leerkrachten en directeuren dat ze het boek uit hun scholen zouden verwijderen. Lammers klaagde op sociale media dat hij afgebeld werd door meerdere scholen. Dat zouden alle scholen moeten doen. Of beter nog: Lammers zou wel langs mogen komen, maar dan in een geest van bekering en boetedoening, om kinderen te waarschuwen tegen volwassenen mannen die zoete verhaaltjes vertellen over vuile zaken.

Lammers tzum cpnb

Voor Lammers is de Kinderboekenweek een platform van lhbt-activisme.

#9: Actievoeren werkt

Onder rechtse mensen en conservatieve christenen bestaat de neiging om actievoeren als ineffectief te zien. Aandacht vestigen vergroot het misstand en geeft gratis publiciteit aan links. De terugtrekking van Lammers ontkracht deze zienswijze. Druk zetten werkt. Lhbt-activisten proberen stap voor stap de bevolking te sensibiliseren voor hun Revolutionaire principes. Soms zetten ze evenwel een stap die over een morele grens gaat bij de bevolking. Die reageert met “Ja maar dit gaat te ver!” en duwt terug. Daardoor wordt de activist teruggedreven en moet hij zelfs eerder gewonnen terrein prijsgeven. In casu Lammers is dat terrein het idee dat homoseksualiteit een amorele, legitieme variant is van de seksualiteit tussen man en vrouw. Mensen worden wakker en zien een tegenovergestelde realiteit: dat pedoseksualiteit en homoseksualiteit hand in hand gaan.

--

Een principieel, niet een persoonlijk standpunt

Dit artikel heeft als doel het verdedigen van het huwelijk, het gezin en de moraal volgens de katholieke leer. Op geen enkele manier is het onze bedoeling personen te belasteren. Wij oefenen simpelweg onze vrijheid uit als kinderen van God (Rom. 8:21), zodat "iedere tong zou belijden tot glorie van God de Vader, dat Jezus Christus de Heer is." (Fil. 2:11).

Laatst bijgewerkt: 7 februari 2023 15:25

Doneer