Geslachtsverwarring bij pubers is gewoonlijk iets voorbijgaands. (Beeld: Adobestock)
‘Kinderen groeien normaliter over geslachtsverwarring heen’
Wat voor veel mensen eigenlijk sowieso wel duidelijk was, bevestigt nu een nieuwe studie van het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG). Kinderen die menen ‘in het verkeerde lichaam’ te zitten, groeien gewoonlijk vanzelf over hun geslachtsverwarring heen.
‘Pubers zijn op zoek naar zichzelf’
Volgens het UMCG-onderzoek wil ruim één op de tien kinderen op elfjarige leeftijd graag van geslacht veranderen. “Dat zijn er relatief veel”, zegt Sarah Burke, psychologe en hoofdonderzoekster in De Telegraaf. “Tijdens de pubertijd zijn jongeren op zoek naar zichzelf. Ze lopen dan rond met allerlei twijfels en vragen. Dus eigenlijk is dit aantal best heel begrijpelijk.”
Geslachtstwijfels niet bevestigen
Daarom is het ook zo verkeerd om bij de minste twijfel over het geslacht die twijfel te bevestigen, bijvoorbeeld met een hormoonbehandeling. “Het kan ook gewoon een fase zijn”, aldus Burke. Uit haar studie blijkt dat veruit de meeste elfjarigen die van geslacht menen te willen veranderen, met 25 jaar die wens niet meer hebben.
Transgenderzorg promotend rapport
De Telegraaf is ook langsgegaan bij Chris Verhaak, klinisch psychologe bij het Radboud Expertisecentrum Geslacht & Gender, die zich al vijftien jaar bezig houdt met transgenderzorg en er dus bepaald niet vrij tegenover staat. Dat bleek ook al uit het bekritiseerde transgenderzorg promotende rapport dat vorig jaar vanuit de Nijmeegse universiteit voor de overheid is opgesteld en waaraan Verhaak meewerkte. Volgens haar is het niet raar als jongeren aan hun geslacht twijfelen: “We zouden daarvoor veel meer begrip kunnen opbrengen als maatschappij.”
Aanmelding transgenderzorg 200 procent gestegen
Het door Verhaak gesuggereerde probleem van 'onbegrip' blijkt echter nauwelijks te bestaan: het aantal aanmeldingen voor transgenderzorg is de afgelopen jaren explosief, namelijk met ruim tweehonderd procent gestegen. Dat bleek vorig jaar uit onderzoek in opdracht van het ministerie voor Volksgezondheid. De voor de hand liggende verklaring is sociale besmetting: jongeren steken elkaar aan, aangejaagd door de genderideologie. Van de 8.600 mensen op de wachtlijst in 2022 bleek ongeveer een derde minderjarig te zijn.
‘Je kunt niet voorzichtig genoeg zijn’
Als jongeren echter na gemiddeld twee jaar wachten bij een genderpoli komen, blijkt het medische traject vaak al niet meer nodig. Medisch ethicus Jilles Smids zegt tegen De Telegraaf te hopen dat poli’s in de toekomst kritischer zullen bekijken of jongeren wel echt baat hebben bij hormoonremmers of medische ingrepen: “Dat kan niet voorzichtig genoeg. Zeker niet nu we weten dat jongeren soms ook zelf over hun genderproblematiek heen groeien.” Veel landen maken al pas op de plaats en perken het medische traject sterk in.
Lees ook: Rapport transgenderzorg: genderpropaganda in wetenschappelijk jasje
Zachtaardige jongen met geslachtstwijfel
Als schrijnend voorbeeld haalt de krant het geval van ‘Jeroen’ aan, die nu 33 is. Na een moeilijke puberteit (vader overleed, gezin verviel tot armoede, gepest op school) raakt hij in een isolement. Als zachtaardige jongen voelt hij zich beter thuis bij vrouwen. Online raakt hij in contact met andere mensen met geslachtstwijfels die hem aansteken.
Hormonen via internet
Hij besluit dan aan een geslachtsverandering te beginnen. Hij gaat vrouwenkleding dragen, neemt een meisjesnaam aan en slikt op eigen initiatief jarenlang hormonen die hij via internet bestelt. Het blijkt niet of hooguit maar even te werken: hij blijft ongelukkig. Maar als hij besluit met de hormonen te stoppen, komt hij opnieuw in een moeilijke periode terecht.
'Gelukkig geen geslachtsoperatie'
Het eindigt er evenwel mee dat hij zich nu weer helemaal man voelt. Als volwassene ziet hij in dat zijn geslachtstwijfels van destijds uitingen waren van een depressie. Gelukkig dus maar, zo zegt hij tegen De Telegraaf, dat hij het bij hormonen gehouden heeft en niet voor een operatieve ingreep is gegaan: “Dan was mijn leven pas echt naar de knoppen geweest.”
--
Een principieel, niet een persoonlijk standpunt
Dit artikel heeft als doel het verdedigen van het huwelijk, het gezin en de moraal volgens de katholieke leer. Op geen enkele manier is het onze bedoeling personen te belasteren. Wij oefenen simpelweg onze vrijheid uit als kinderen van God (Rom. 8:21), zodat "iedere tong zou belijden tot glorie van God de Vader, dat Jezus Christus de Heer is." (Fil. 2:11).
Laatst bijgewerkt: 14 maart 2024 16:50