Hier doelde 'genderapartheid' op: de maatschappelijke segregatie en onderdrukking van vrouwen en meisjes onder het Taliban-regime. (UN Photo / Eric Kanalstein, CC BY-NC-ND 2.0 Deed)
Het vermeende misdrijf van ‘genderapartheid’ botst met godsdienstvrijheid
Mensenrechtenexperts van de VN willen dat ‘genderapartheid’ opgevat wordt als een misdaad tegen de menselijkheid. De term heeft een kwalijk doel: namelijk om de katholieke Kerk en andere religieuze instellingen met alleen mannelijke geestelijken verdacht te maken. En dus op dit punt de godsdienstvrijheid aan te vallen.
Internationale feminisme
De term ‘genderapartheid’ werd tot voor kort alleen toegepast op de onderdrukte situatie van vrouwen onder de islam, met name in Afghanistan en Iran. Nu proberen activisten echter de term oneigenlijk uit te breiden zodat ze er religies mee kunnen aanvallen die zich niet aan het internationale feminisme aanpassen en daarom als "conservatief" worden bestempeld. Het gevaar dat dreigt is dat de term wordt meegenomen in de onderhandelingen voor een nieuw en bindend verdrag over misdaden tegen de menselijkheid.
Oorspronkelijke definitie van ‘genderapartheid’
De VN Werkgroep Discriminatie van Vrouwen en Meisjes omschrijft “genderapartheid" als "onmenselijke daden gepleegd in de context van een geïnstitutionaliseerd regime van systematische onderdrukking en overheersing door een gendergroep over een andere gendergroep of -groepen en gepleegd met de bedoeling om dat regime in stand te houden".
Abortusbeperkingen: dwang tot zwangerschap
In het overleg over het verdrag voor misdaden tegen de menselijkheid komen andere controverses naar voren. Westerse landen en hun bondgenoten spannen zich in een andere definitie voor gender te vinden in plaats van mannen en vrouwen. Ze willen dat zo aanpakken dat ‘homofobie’ een internationale misdaad wordt. Ondertussen roepen activisten op om de relatief nauwe definitie van "gedwongen zwangerschap" zodanig uit te breiden dat ook beperkingen op abortus er deel van uitmaken.
Aanval op diplomatieke status Vaticaan
Mensenrechtenexperts van de VN hebben al laten zien dat ze er niet voor terugdeinzen zijn om de katholieke Kerk en haar godsdienstvrijheid aan te vallen — met inbegrip van de Heilige Stoel, die een diplomatieke status heeft als waarnemer bij de VN - vanwege de katholieke standpunten tegen abortus, homoseksualiteit en de wijding van vrouwen.
‘Priesterwijdingen zijn politiek’
In 2020 haalde de speciale VN-rapporteur voor vrijheid van godsdienst of geloof, Ahmed Shaheed, feministische wetenschappers aan in een rapport waarin hij stelde dat "regels die de status van mannen en vrouwen regelen, inclusief bij de benoeming van geestelijken," niet alleen religieus maar ook politiek zijn en daarom "een zorg zijn voor de staat en de internationale mensenrechtenwetgeving". Dat impliceert al een binnendringen van overheden op het terrein van de Kerk.
‘Genderapartheid’ doelde op Taliban
Deze definitie is afgeleid van de definitie van "apartheid" uit het Statuut van Rome van het Internationaal Strafhof (1998) en verwijst oorspronkelijk naar de onderdrukking op basis van ras. Andere VN-organen, waaronder UN Women, hebben de term overgenomen om de misstanden van de Taliban te beschrijven als die welke "terecht en algemeen als genderapartheid beschouwd" worden.
‘H. Stoel moet standpunt abortus herzien’
Toen de Heilige Stoel in 2014 werd beoordeeld door het Kinderrechtencomité, kreeg het de opdracht "zijn standpunt over abortus te herzien" en om "canon 1398 met betrekking tot abortus te wijzigen met het oog op het vaststellen van omstandigheden waaronder toegang tot abortusdiensten kan worden toegestaan." Het comité droeg de Heilige Stoel ook op om "inspanningen op internationaal niveau voor de decriminalisering van homoseksualiteit te ondersteunen."
‘Kerk bestendigt genderapartheid’
Andere onderzoekers hebben de katholieke Kerk aangewezen als “bestendiger van genderapartheid” omdat het Vaticaan "de poging om een vrouw tot priester te wijden " expliciet rekent tot de delicta graviora — dat wil zeggen tot de ‘vrij ernstige misdrijven’, van dezelfde categorie als seksueel misbruik van minderjarigen, en "verwerving, bezit of verspreiding van [kinder]pornografie door een geestelijke". Hierdoor zou volgens de critici de Kerk voor vrouwen hindernissen opwerpen tegen “leiderschapsrollen binnen de religie”.
Aanval op godsdienstvrijheid
De katholieke kerkorde gaat echter terug op de apostolische traditie en op haar stichter zelf, Jezus Christus. Daar tegen ingaan, bijvoorbeeld door een vrouw te wijden, betekent een ernstige zonde, die als zodanig in het canonieke recht wordt aangeduid en bestraft. De poging dat van buitenaf te veranderen via de route van internationale wetgeving zou een aanval op de godsdienstvrijheid betekenen.
Niet-bindend, maar wel effectief
Geen
van de experts die zich hiermee bezig houden heeft op dit moment
bindende autoriteit over landen die lid zijn van de VN-regeringen,
maar hun opvattingen hebben wel gewicht bij gelijkgestemde landen en
binnen het bureaucratische systeem van de VN. Dat zet deze meningen
in bij het creëren van ‘consensus’ en bij het interpreteren van
verdragen, die wel bindend zijn. zoals het aankomende instrument over
misdaden tegen de menselijkheid.
--
Een principieel, niet een persoonlijk standpunt
Dit artikel heeft als doel het verdedigen van het huwelijk, het gezin en de moraal volgens de katholieke leer. Op geen enkele manier is het onze bedoeling personen te belasteren. Wij oefenen simpelweg onze vrijheid uit als kinderen van God (Rom. 8:21), zodat "iedere tong zou belijden tot glorie van God de Vader, dat Jezus Christus de Heer is." (Fil. 2:11).
Laatst bijgewerkt: 22 maart 2024 10:18