Eric Wiebes
Minister Wiebes zet aanval op gezin in: alle moeders voltijds aan de slag
“Het is niet aan de overheid om zich te mengen in legitieme persoonlijke keuzes”, schrijft minister Wiebes van Economische Zaken in zijn brief aan de Tweede Kamer, waarin hij zijn strategie voor economische groei uiteenzet. Het woord “keuzevrijheid” valt opvallend vaak als hij op pagina 12 en 13 van die brief omzichtig het thema (deeltijd)werk aansnijdt.
Loodzware belastingboete
Je vraagt je af hoe een minister het met droge ogen over “legitieme persoonlijke keuzes” kan hebben, als juist bekend is geworden dat de regering óók in 2020 van de kostwinner weer zes keer zoveel belasting zal opeisen als zij doet van tweeverdieners die samen evenveel verdienen als die ene kostwinner, zoals het Reformatorisch Dagblad op 13 november berichtte. Met andere woorden: deze regering van ‘keuzevrijheid’ straft eenverdienersgezinnen met een loodzware belastingboete.
Tweeverdieners de norm
Deze structurele discriminatie, die jaar in jaar uit doorgaat en maar niet beëindigd wordt, komt in Wiebes’ brief niet eens ter sprake. Nee, waar de minister mee zit, zijn de ‘deeltijdwerkers’, en dan vooral deeltijdwerksters. Hoewel tweeverdieners de norm zijn geworden, dankzij de jarenlange fiscale discriminatie van het klassieke kostwinnersgezin, is dat deze minister niet genoeg. Het zit hem dwars dat de decennia van feministische indoctrinatie Nederlandse vrouwen het belang van hun positie in het gezin en voor de kinderen – met name kleine kinderen – toch nooit helemaal uit het oog hebben doen verliezen. Daarom kiezen ze nog altijd – meer dan de vrouwen in de ons omringende landen – bij voorkeur voor werken in deeltijd. Zodat er tijd overblijft voor hun kinderen.
Minachtend
Precies hier richt de minister van Economische Zaken zijn pijlen op. Hoe pakt hij dit aan? Net als premier Balkenende in 2009 deed, spreekt hij minachtend over moeders die niet of slechts deels betaald werk verrichten als over vrouwen die “aan de kant staan”. Geen enkele waardering dus voor hun huishoudelijk werk en opvoedingstaken in het gezin, niet zelden aangevuld met mantelzorg of ander vrijwilligerswerk. Indirect laat de VVD-minister nu blijken van deeltijdwerksters evenmin een hoge dunk te hebben. Hun keuze voor deeltijdwerk blijkt namelijk “géén bewuste eerste keus”, zo zegt hij, maar een “automatisme” en een “cultuurverschijnsel”.
‘Wetenschappelijk’ advies
De minister beroept zich hierbij op een rapport van een SCP-feministe die verantwoordelijk is voor de ‘Emancipatiemonitor’: we zien hier weer het vertrouwde een-tweetje tussen politiek en ‘wetenschappelijk’ advies dat zo vaak gebruikt wordt om ideologisch beleid erdoor te krijgen. Het uitoefenen van druk op vrouwen in deeltijd te gaan werken is indertijd “succesvol” geweest, erkent de minister en ligt nu “ingebed in onze instituties en arrangementen”. Echter, “de vraag is of inmiddels niet de grens bereikt is.”
Lees ook: 'Fiscale discriminatie gezin gaat gewoon door: tot zes maal zwaarder belast!'
‘Deeltijdklem’
Op dit punt wordt glashelder waar de minister op uit is: deeltijdwerken was even leuk, maar nu moeten zoveel mogelijk vrouwen voltijds aan het werk, of ze nu kinderen hebben of niet. Nadat gezinnen met huismoeders sowieso al zijn gemarginaliseerd en jaarlijks fiscaal worden afgestraft, gaan nu ook de in deeltijd werkende moeders voor de bijl. Daarom dient ‘deeltijdwerk’ geproblematiseerd te worden. De minister heeft het zelfs demoniserend over een “deeltijdklem”, wat een val suggereert waar vrouwen in zijn gelopen en in blijven hangen. De minister kondigt in zijn brief een ‘interdepartementaal beleidsonderzoek’ aan dat de verklaring zou moeten geven voor wat hij als een probleem ervaart, namelijk “de deeltijdcultuur in Nederland”.
Nog meer ontwrichten
De druk op moeders vanuit de politiek om te gaan werken heeft al menig huwelijk in de problemen gebracht, menig gezin ontwricht en scheidingen veroorzaakt met alle verdriet en trauma’s die deze voor kinderen met zich meebrengen. Wanneer zal de regering dit onderzoeken? Deze regering lijkt er uitsluitend op uit het gezin nog meer te ontwrichten, deels uit economische, deels uit ideologische overwegingen. Zo zinspeelt de minister op de “economische onafhankelijkheid” die betaald werk voor vrouwen met zich zou meebrengen, wat een typisch feministisch hondenfluitje is: zelfs in het huwelijk moet je als vrouw al voorsorteren op scheiding.
Een-tweetje
Een absolute gotspe van de minister is zijn suggestie dat voltijds werken van moeders wel eens heel goed voor kinderen zou kunnen zijn. Dat inzicht moet namelijk het nieuwe een-tweetje, het aangekondigde beleidsonderzoek, gaan opleveren: antwoord op de vraag of, zoals de minister schrijft “een dergelijk instrumentarium (lees: moeders voltijds laten werken) een extra betekenis zou kunnen hebben voor de ontwikkeling van het kind. Die vraag geldt evenzeer voor de periode vóór het vierde levensjaar, als rond de reguliere schooluren”. Als dat positieve antwoord binnen is, zo wrijft de minister zich alvast in de handen, hebben we “een participatie-instrument met maatschappelijke meerwaarde op meerdere fronten.”
Lees ook: 'Hoe Rutgers de aanval opent op vaderschap – én moederschap'
Utopisme
Samenvattend kunnen we zeggen dat de ‘hoeksteen van de samenleving’, zoals het klassieke gezin altijd is aangeduid, door de regering alleen maar nog diepgaander zal worden ontwricht. Het gezin is meer in gevaar dan ooit. Wie de moeder weghaalt uit het gezin, haalt het hart eruit. Wie de hoeksteen ontwricht, ontwricht het gebouw, de samenleving als geheel. Als de cel niet goed meer functioneert, wordt het lichaam ziek. Maar de regering meent het beter te weten, volhardt in haar utopisme en zal zonder twijfel op termijn met “bewijs” komen dat voltijds werkende moeders voor alles en iedereen beter zijn. Zelfs voor hun kinderen.
Teken de petitie
Laatst bijgewerkt: 28 november 2023 09:18