Brengt de metaverse een virtuele hel op aarde?
De volgende stap in de cyber-revolutie is de zogenaamde metaverse, een krachtig computerplatform dat verder gaat dan alles wat men tot nu toe heeft gezien. Het wordt gepromoot als de volgende generatie van het internet, die intense ervaringen mogelijk maakt en nieuwe markten opent. Sommigen vrezen dat deze metaverse de huidige verslaving aan sociale media zal verergeren. Anderen zien het als een veel schadelijker ontwikkeling, vooral voor jongeren.
Schadelijk voor de ziel
Niemand staat echter stil bij de morele implicaties van het project. De metaverse zal zielen schaden. Tragisch genoeg zien mensen geen reden om God en moraliteit te betrekken bij een technologische uitvinding die schijnbaar buiten het (privé)domein van religie valt. Het ergste van alles is dat geestelijke leiders geen teken geven van erkenning van de kwestie. Het is zelfs niet op de radar. Het probleem bestaat echter wel. De metaverse is een metafysische aanval op het wereldbeeld van de Kerk. Het verwijdert de aard van een door God geschapen universum. Het zal immorele daden mogelijk maken die God ernstig zullen beledigen.
De metaverse als verbeelding en vernietiging
De metaverse moet begrepen worden in de context van een proces van voortdurende pogingen van de moderniteit om de mensheid, en niet God, in het centrum van alle dingen te plaatsen. De moderniteit heeft inderdaad een obsessie voor het bedenken van nieuwe werelden zonder God. De Verlichting introduceerde manieren om de werkelijkheid tot haar grenzen op te rekken door nieuwe technologieën, filosofieën en levensstijlen te ontwikkelen. De moderne tijd heeft de verheerlijking van het individu ingeluid. De samenleving werd een verzameling van personen, volgens de filosoof Thomas Hobbes een "zandhoop van individuen," elk geleid door eigenbelang en in het gareel gehouden door een sterke rechtsorde beschreven in zijn boek Leviathan.
Lees ook: Populariteit van “domme telefoons” laat zien dat minder meer kan zijn
Verheerlijking van het individuele eigenbelang
Het moderne individualisme neigde er dus toe de externe structuren - traditie, gewoonte of gemeenschap - die het eigenbelang belemmerden, te vernietigen. Het vernietigde vele morele mechanismen die de beoefening van deugd in het algemeen vergemakkelijkten. Het creëerde een snelle orde waarin de mens het middelpunt van alles werd, en religie werd gedegradeerd tot een privéaangelegenheid.
Jaren zestig
De resterende orde van de moderniteit werd verbrijzeld door de postmoderniteit van de jaren zestig van de 20e eeuw, die voorstelde de verbeelding vrij te laten en alle resterende morele beperkingen te verwijderen. Het postmodernisme voerde het individualisme door tot het uiterste door het gebruik van nieuwe technologieën, filosofieën en levensstijlen. De maatschappij werd op zijn kop gezet door psychedelische drugs, rockmuziek en de seksuele revolutie.
Postmodernisme vernietigt structuur
Volgens dezelfde logica waarin de moderniteit het eigenbelang verafgoodde, maakt de postmoderne individualist het "recht" op bevrediging van eigen verlangens tot het enige absolute recht - zelfs wanneer dergelijk gedrag leidt tot zelfvernietiging. De postmoderne individualist probeert die interne structuren te vernietigen - logica, identiteit, of eenheid - die onmiddellijke bevrediging in de weg staan. De "gedeconstrueerde" verhalen van de postmoderniteit isoleerden individuen nog meer en dreven hen ertoe hun eigen realiteiten te scheppen buiten God en Zijn moraliteit om.
Moderniteit nog enigszins verankerd in realiteit
Moderniteit en postmoderniteit waren echter nog steeds op de een of andere manier verankerd aan een externe werkelijkheid waaraan mensen niet geheel konden ontsnappen. Er waren fysieke en ontologische beperkingen die de verbeelding in toom hielden. Een mens kon zichzelf identificeren als iets wat hij niet was, maar dit verlangen van de mens veranderde de werkelijkheid niet. Bovendien was zijn verbeelding niet zichtbaar voor anderen om hem heen.
Een nieuwe fase in het waarnemen van de werkelijkheid
De introductie van de metaverse verandert nu deze moeilijkheid van het veranderen van de werkelijkheid. Het maakt deel uit van wat veel futuristen een Vierde Industriële Revolutie noemen. In navolging van de moderniteit en de postmoderniteit is de volgende stap in het proces het zich zelf voorstellen buiten de werkelijkheid. De hindernissen die daarbij in de weg staan zijn de huidige manier van waarnemen van de natuur, het bestaan en het zijn.
Avatars in een onbegrensde wereld
Deze volgende golf van innovatie en technologie zal individuen in staat stellen zich onder te dompelen in een wereld van hun eigen creatie. Mensen zullen avatars worden, dat wil zeggen, cyber-representaties van mannen, vrouwen, dieren of dingen die in de cybersfeer "leven". Zij zullen in staat zijn te zijn waar zij willen, of dat nu op de maan is, op de top van gebouwen of "in een veld vol eenhoorns". Dit platform kan worden bewoond door aliens, engelen, demonen of wat dan ook. Alles wat gefantaseerd wordt kan gerealiseerd worden.
De verbeelding los van de fysieke werkelijkheid
Mensen zullen bovenmenselijke dingen doen waarbij daden schijnbaar geen gevolgen zullen hebben. Hoewel het niet zal veranderen wat bestaat, creëert het op krachtige wijze de leugen dat iemands fantasieën reëler zijn dan de werkelijkheid. Dit enorme virtuele platform is veel meer dan een uitbreiding van het internet, dat mensen in staat stelt op het world wide web te kijken. Deze fase zal "het internet belichamen door mensen er middenin te plaatsen". In dit nieuwe rijk regeert de verbeelding.
Geen science-fiction
Dit project is geen science fiction meer. Het wordt besproken in gevestigde media zoals The Wall Street Journal. Alle sociale mediabedrijven zetten de puntjes op de i. Mark Zuckerberg heeft de naam Facebook net veranderd in Meta. Hij zal 10 miljard dollar investeren en 10.000 nieuwe werknemers aannemen om deze nieuwe wereld op te bouwen. "De metaverse wordt de grootste revolutie in computerplatforms die de wereld ooit heeft gezien - groter dan de mobiele revolutie, groter dan de webrevolutie", zegt Marc Whitten van Unity Software in een artikel in The Wall Street Journal.
Metaverse boven de echte wereld
De metaverse stelt een driedimensionaal parallel universum voor van virtuele en aangevulde realiteit (augmented reality) waar digitale avatars elkaar in onbeperkte aantallen zullen ontmoeten. Mensen zullen worden uitgerust met gespecialiseerde brillen en zelfs geavanceerde haptische apparatuur, waarmee ze in realtime verre dingen kunnen voelen en aanraken. Ze kunnen zo ook de echte wereld vermengen met de denkbeeldige. Daren Tsui, chief executive van Together Labs Inc., zegt: "De avatar-ervaring zal zo echt aanvoelen dat je nauwelijks het verschil kunt zien tussen een virtuele vergadering en een fysieke vergadering. En de virtuele ervaring zal beter zijn."
Een wereld van illusie creëren zonder consequenties
Er zijn drie grote problemen met de metaverse. Het eerste is dat het mensen aanmoedigt zich los te maken van de realiteit door een waanwereld te creëren zonder consequenties of betekenis. Mensen zijn in de metaverse vrij om de natuur te tarten door onmogelijke dingen te doen, zoals op de maan lopen of een honkbalwedstrijd bekijken vanaf de werpheuvel. De meest absurde dingen worden mogelijk in een ingebeelde wereld die losstaat van de werkelijkheid.
Algoritmes die alles mogelijk maken
Mensen zijn niet langer gebonden aan tijd en kunnen reizen naar wat zij zich het verleden of de toekomst voorstellen. Zelfs de dood wordt overwonnen met avatars en algoritmen die samenzweren om overleden familieleden of historische figuren terug te brengen waarmee men kan converseren en interacteren. Mensen zijn vrij om anderen (die al dan niet bestaan) dingen aan te doen of zelfs hun armen af te hakken zonder gevolgen. Elke fantasie, zelfs de meest macabere, kan werkelijkheid worden in de metaverse. Zo ontstaan er duistere en sinistere ruimten die zondige daden of de simulaties daarvan vergemakkelijken.
Virtuele hel
Zo'n eenzame wereld, losgekoppeld van de werkelijkheid en de aard der dingen, kan de ongebreidelde hartstochten voeden die alle morele terughoudendheid haten. Een ruimte als deze kan snel veranderen van Alice in Wonderland in een krankzinnigengesticht. De koortsachtige onmatigheid van het huidige internet en de sociale media veroorzaken nu al psychologische en sociale problemen. Hoeveel exponentiëler zullen de mogelijkheden van de metaverse zijn om mensen te verdrinken in hun razernij en depressies?
De vernietiging van identiteit
De tweede reden om zorgen te hebben over de metaverse is dat het identiteit gelijkstelt aan keuze. Het postmoderne paradigma staat al toe dat iemand zichzelf identificeert als iets anders. Die identificatie bestaat echter alleen in de geest van de misleide persoon. Het publiek kan de waan over het algemeen waarnemen en zien dat deze niet klopt. Echter, de metaverse verandert die perceptie. De persoon wordt het perfecte model van datgene wat gewenst is en niet kan zijn. De persoon hoeft geen persoon te zijn, maar kan een dier, plant of ding zijn. Een persoon hoeft niet één enkel wezen te zijn, maar een kakofonie van wezens zonder eenheid in deze wereld van fantasie.
Lees ook: Facebook ontvrienden
“En gij zult als God zijn”
Deze leugen van het identificeren van het zelf met grenzeloze vrijheid wordt mogelijk gemaakt door de metaverse. De existentialistische filosoof Jean-Paul Sartre schreef dat "de mens vrijheid is," wat de mens in wezen grenzeloos maakt. In zijn boek Zijn en Niets schrijft Sartre dat "Vrijheid is niets anders dan een keuze die voor zichzelf zijn eigen mogelijkheden schept." De metaverse is de verwerkelijking van dit verwrongen idee van vrijheid, dat in opstand komt tegen de geschapen beperkingen van de menselijke natuur. Het probeert individuen te veranderen in de goden van hun fantasieën.
De afbraak van de metafysica
Het derde en gevaarlijkste probleem van de metaverse is echter de afbraak van de metafysische visie op het leven die de ziel naar de Schepper leidt. Iedereen, zelfs kinderen, houdt zich bezig met metafysica. De menselijke natuur en vooral de ziel vereisen een rationeel begrip van zichzelf en het universum. Een klassieke definitie van metafysica is dan ook een filosofisch onderzoek naar ultieme principes en oorzaken. Door zich bezig te houden met metafysica, zoeken individuen naar de aard van de dingen die bestaan en passen zij deze in in een samenhangende visie.
Eindige aard
Een ware visie op de dingen maakt de eindige en voorwaardelijke aard van elk menselijk wezen pijnlijk duidelijk. Maar door inzicht in de ontwerpen van de Schepping zien mensen dat het doel van het bestaan de fysieke en sociale beperkingen overstijgt. Zij volgen deze weg naar de Schepper zoals die in de natuur wordt weerspiegeld. Dit proces verleent zin en doel aan het leven terwijl de zielen naar hun uiteindelijke einde in God streven.
De transhumane revolutie
De filosofieën die de metaverse onderbouwen zijn tegengesteld aan de klassieke metafysische visie. Er is geen poging om de aard der dingen te begrijpen, maar alleen de grenzeloze ervaring van willekeurige gebeurtenissen. Deze "transhumane" opvatting van de wereld vat de mensheid op als een proces in voortdurende evolutie. "Great Reset"-ingenieur Klaus Schwab beschrijft deze volgende fase als de komende "samensmelting van de digitale, biologische en fysieke werelden."
Virtuele werkelijkheid zonder waarheid
Het idee van de metaverse sluit aan bij de visie van de New York Times-bestsellerauteur Yuval Noah Harari. Hij schrijft vaak over deze onderwerpen en ziet openlijk een toekomst voor zich zonder ziel, vrije wil, een verenigd zelf of God. Zijn wereld is een algoritmische wereld van willekeurige ervaringen waarin men is wat men wordt. Hij stelt dat er geen religies bestaan, maar alleen krachtige ficties, zoals de metaverse, waarin mensen "complete virtuele werelden creëren, compleet met hellen en hemelen". De auteur is niet de enige die in deze huiveringwekkende toekomst gelooft. Hij spreekt namens een progressieve klasse van wetenschappers, zakenlieden en geleerden uit Big Data en Silicon Valley, die allemaal doordrongen zijn van de taak om de menselijke aard en werkelijkheid te veranderen door kunstgrepen als de metaverse. Zij maken geen geheim van hun afwijzing van Gods schepping en morele orde.
Lees ook: Waarom je moet weten wat een gezin is voordat je gezinnen kunt helpen
De noodzaak van afwijzing
Dit zijn dringende zorgen met het oog op de komende metaverse. Niet alle toepassingen ervan zullen de volledige dosis van deze destructieve plannen voor de mensheid bevatten. De algemene richting leidt echter naar een toekomst zoals in Aldous Huxley’s boek Heerlijke nieuwe wereld. Een wereld zonder God. Dergelijke conclusies komen niet voort uit samenzweringstheorieën, maar worden openlijk gepredikt door de promotors van de metaverse. De metaverse moet dus worden verworpen omdat haar wereldbeeld strijdig is met dat van onze beschaving en dat van het christendom. Het is bedroevend dat zoiets groots aan de horizon kan verschijnen, en dat de herders der zielen er zo weinig over te zeggen hebben. In de huidige goddeloze maatschappij wordt de afvalligheid van de praktijk van het geloof veel meer veroorzaakt door technologische uitvindingen als deze dan door abstracte theologische geschillen.
Het pad naar de hel
Wat even zo erg is, is dat mensen niet willen zien waar dit toe zal leiden. De geschiedenis leert dat wanneer mensen hun hartstochten de vrije loop laten, dit uiteindelijk uitloopt op nihilistische wanhoop. De overweldigende onmatige ervaring van metaverse genot zal uiteindelijk vragen om de intensere gewaarwordingen van existentialistische pijn. Zo zal het proces van verval van de moderniteit zijn volledige beloop hebben: Van eigenbelang naar zelfbevrediging naar zelfverbeelding naar zelfvernietiging. Inderdaad, een wereld gedomineerd door waanideeën, absurditeit en de ontkenning van het zijn, waar zin en doel zijn uitgewist en bizarre fantasieregels moeten worden genoemd onder een andere naam. De seculiere visionairs van de metaverse ontwerpen een virtuele hel op aarde.
Dit artikel van John Horvat II verscheen in het Engels op tfp.org
Laatst bijgewerkt: 6 september 2022 09:19