(Foto: Antoni Shkraba via Pexels)
Vader en moeder zijn de beste leraren - Thuis is het beste klaslokaal
Om continuïteit te geven aan wat we hebben behandeld (ernstige schade die kinderen wordt berokkend door pseudo-‘seksuele voorlichting’ op school), stelde een vriend voor dat ik zou laten zien hoe dergelijke voorlichting in de praktijk moet worden gebracht.
‘Religieus verweesd’
Er zijn namelijk ouders, zelfs van katholieke gezinnen, die zich door het moderne leven en de leerstellige chaos van onze dagen "religieus verweesd" voelen - zoals de vriend het uitdrukte - en "de katholieke leer over seksuele voorlichting niet kennen". Ik antwoordde hem met dezelfde zin die ik enige tijd geleden gebruikte, toen lezers mij vroegen het probleem van de ‘seksuele opvoeding’ te behandelen: "Ik ben niet in staat een dergelijk delicaat thema uit te leggen".
Oud en wijs boek
Maar dit weekeinde heb ik me in het thema verdiept, ik heb enkele documenten over de sociale leer van de Kerk bekeken en ik vond een boek dat ik bijna in één adem uitlas: L'Église et l'Education Sexuelle (uitgegeven door de Association du Mariage Chrétien). Het boek is zeer oud (1929), wat mij vooral verheugt als het over religieuze zaken gaat, omdat het veel ouder is dan de periode waarin "de rook van Satan de kerk van God binnendrong" - volgens de uitdrukking van paus Paulus VI.
Verantwoordelijkheid van ouders
Nu ik dit boek gelezen heb, heb ik besloten me eraan te wagen er iets over te schrijven, zonder in details te treden, maar alleen over enkele algemene beschouwingen. Om te beginnen valt ‘seksuele voorlichting’ niet onder de verantwoordelijkheid van de Staat of van de scholen. Deze moeten het subsidiariteitsbeginsel respecteren. Met andere woorden, zij kunnen zich niet mengen binnen het gezin in datgene wat onder de verantwoordelijkheid van de ouders valt. Zij kunnen wel helpen bij de religieuze en morele vorming van de leerlingen, maar het is in de eerste plaats aan de ouders om hun kroost op te voeden, met name over deze delicate kwestie. Zijn kinderen immers van de staat of van hun ouders?
Seksuele ‘inwijding’
Hoe durft de staat, die in zoveel eigen zaken faalt, zich te bemoeien met de heilige omgeving van een huis? Nog erger is het wanneer het gaat om ‘seksuele opvoeding’, volgens een programma dat niets heeft van echte opvoeding, maar eerder van een ‘seksuele inwijding’ - op veel scholen zelfs het onderwijzen van seksuele perversiteiten - en dat collectief plaatsvindt in een klas met leerlingen van beide geslachten, elk met verschillende capaciteiten van begrip en volwassenheid.
Opvoeden in zuiverheid
Allereerst moeten ouders hun kleintjes niet zozeer helpen bij de ‘seksuele opvoeding’, als bij de ‘opvoeding in zuiverheid’. Volgens Franciscus van Sales "is kuisheid de lelie der deugden en maakt de mens bijna gelijk aan de engelen; niets is mooi dan door zuiverheid, en de zuiverheid van de mens wordt kuisheid genoemd". Zo moeten ouders, om enkele voorbeelden te noemen, in hun kinderen edele en verheven gevoelens aanmoedigen, hun de schoonheid van de deugd van maagdelijkheid en kuisheid tonen en hun een afschuw van de zonde bijbrengen.
Een half woord is genoeg
Later moeten zij spreken over het doel van het huwelijk, namelijk de vorming van het gezin en de voortplanting tot eer van God, de Schepper van alle dingen. Spreek dan, rustig, eenvoudig en zonder in nutteloze details te treden (in veel gevallen is een half woord genoeg, omdat het menselijk instinct zelf de rest waarneemt), over hoe seksuele betrekkingen alleen geoorloofd zijn in functie van het behoud en de instandhouding van de menselijke soort; dat buiten het huwelijk, monogaam en onverbrekelijk, dergelijke betrekkingen een belediging zijn voor God, een zware zonde, enz.
Tien Geboden
Maar voor een dergelijke aanpak moeten ouders, terwijl ze hun kinderen zorgvuldig in de gaten houden, het juiste moment weten af te wachten. Vooruitlopen op het moment zou het tegenovergestelde effect kunnen hebben: het zou de nieuwsgierigheid van kinderen kunnen wekken, waardoor ze zich gaan voorstellen wat ze niet moeten doen, schadelijke conclusies gaan trekken of zelfs tot zonde aanzetten. Een moment waarvan sommige ouders al hebben aangetoond dat het zeer geschikt is, is bij het leren van de catechismus, bijvoorbeeld wanneer de Tien Geboden van Gods wet worden uitgelegd. Ook bij de eerste biecht of de eerste communie.
Ouders hebben onderscheidingsvermogen
Op welke leeftijd? Ik weet het niet precies - want het hangt sterk af van elk kind, dat zijn eigen mate van vroegrijpheid heeft - maar over het algemeen op de leeftijd van de puberteit. Maar door Gods ontwerp en genade kennen ouders als geen ander de behoeften van hun kinderen, en hebben zij het gezonde verstand om precies te bepalen op welke leeftijd, wanneer en onder welke omstandigheden zij de zaak moeten aankaarten. Soms kunnen zij door een bijzonder onderscheidingsvermogen zelfs ontdekken wat voor vragen er in de kinderhoofdjes schuilen.
Voor alles is een tijd
Deskundigen op het gebied van de gezinsmoraal raden aan niet expliciet met jongens of meisjes om te gaan over seksuele zaken zonder rekening te houden met morele beginselen. En dan nog, nooit samen - het is bij voorkeur aan de vader om met de zoon om te gaan en aan de moeder met de dochter -, altijd met de nodige voorzichtigheid en discretie, rekening houdend met de bescheidenheid en natuurlijke bescheidenheid van kinderen. Voor alles is een tijd en de ouders moeten de gunstige gelegenheid afwachten om een dergelijke delicate kwestie te benaderen, rekening houdend met het temperament en de rijpheid van elk van de kinderen.
Liefde voor zuiverheid bijbrengen
Maar - zoals pater Antonio Vieira goed zei: "Woorden zonder voorbeeld zijn schoten zonder kogels" - in plaats van op een theoretische manier te handelen, zijn het de goede voorbeelden en de goede gewoonten die de kleintjes in huis waarnemen die hen tot liefde voor zuiverheid brengen: goede gesprekken tussen ouders; goede manieren; kalmte in manieren en bescheidenheid in kleding; de gezellige sfeer van het huis; nooit met TV en computer in de kamers van de kinderen - goede boeken kunnen heel goed deze ruimtes bezetten in hun kamers, die altijd schoon en luchtig moeten zijn, met hun bedden goed opgemaakt, enz.
Onderwijzen wat goed en fout is
Waarom geen schaakspel in plaats van videospelletjes? Waarom geen televisie tijdens de maaltijd, maar een goed gesprek met het gezin? Het is een mooie gelegenheid om huiselijke nieuwtjes te vertellen en bijvoorbeeld te horen hoe de dag van de kinderen op school was. In deze huiselijke gezelligheid moeten de ouders van de gelegenheid gebruik maken om te onderwijzen wat goed of fout is; wat volgens de wet van God moet en wat verboden is.
Gezin als school van deugden
Paus Leo XIII verklaarde in dit verband: "Iedereen moet ervan overtuigd zijn dat voor een goede opvoeding van kinderen de huiselijke opvoeding van het grootste belang is. Als de jeugd in de huiselijke kring de regels vindt voor een deugdzaam leven en een soort praktische school van christelijke deugden, dan is het heil van de maatschappij voor een groot deel verzekerd" (Sapientiae Christianae, Documentos Pontifícios, No. 10, Vozes, Petrópolis, 1946, p. 28).
Sterke wil kweken
Naast dit alles mogen de ouders niet vergeten hun kinderen een welgemanierd karakter en een sterke wil te vormen. Zoals bekend moet het verstand de wil beheersen en de wil de gevoeligheid. Als zij aldus worden opgevoed, ook al zijn niet alle bovengenoemde punten behandeld, zullen zij zelf, wanneer het moment aanbreekt waarop de weerbarstige menselijke hartstochten, de lusten van de zinnelijkheid, zich manifesteren, voldoende zelfbeheersing en wilskracht hebben om de kwade neigingen te temmen, om verleidingen, slechte vriendschappen, gevaarlijke vriendschappen, uitnodigingen tot de wereld van de drugs, enz. te weigeren.
Bovennatuurlijke genade
Voor deze vorming van de persoonlijkheid van de kinderen is een langdurig werk van de ouders vereist - dat moet beginnen vanaf de vroegste kinderjaren - door een goed voorbeeld te geven en de kleintjes een waardering van morele en religieuze beginselen bij te brengen. Is dat moeilijk? Ja, maar niets groots wordt bereikt zonder moeilijkheden. Ouders worden altijd geholpen met bovennatuurlijke genaden als ze God en Zijn Heilige Moeder vragen. Zij die zo goed zorgde voor het Kind Jezus, zal zij niet speciaal zorgen voor de kinderen van haar Goddelijke Zoon?
Deze tekst verscheen eerder op www.ipco.org.br.
Laatst bijgewerkt: 29 november 2023 16:57