Na klimaatactivisme bedrijft de pensioensector genderactivisme, met een heuse taskforce diversiteit. Bron afbeelding: LinkedIn.
Hoe pensioenfondsen genderactivisme bedrijven met het geld van spaarders
Nederlandse pensioenfondsen gebruiken het geld van spaarders voor het bevorderen van diversiteit, inclusie en gelijkheid. Deelnemers die tegen dit activisme zijn hebben geen inspraak.
Prudent omgaan met geld
Het Nederlands pensioenstelsel is in beginsel eenvoudig. Werknemers dragen een deel van hun loon af. Dat wordt door fondsen belegd. Na tientallen jaren is er een mooi rendement, waarvan de deelnemer met comfortabel zijn oude dag kan doorbrengen. Ondertussen is het Nederlands pensioenvermogen gegroeid tot 1.650 miljard euro. Het beheer hiervan is in handen van pensioenbestuurders. Omdat pensioen uitgesteld loon is, moeten zij uiterst prudent omgaan met dit geld.
Pensioenbestuurders moet 'genderdivers' zijn
Als een onderdeel van dit prudentieel toezicht is er natuurlijk de Pensioenwet, maar ook een Code pensioenfondsen. Deze richtlijn schrijft bij de benoeming van bestuurders “diversiteit en inclusie” voor op het gebied van “genderidentiteit” en “sociaal-culturele achtergrond”. Deze regel is niet vrijblijvend. De Nederlandsche Bank tikt fondsen op de vingers als zij onvoldoende verscheidenheid hebben in hun raad van bestuur.
Werkgroep diversiteit met vooral linkse mensen
De Code is een afspraak van de Stichting van de Arbeid (STAR) en de Pensioenfederatie, de beroepsorganisatie van de pensioensector. De federatie heeft in 2024 een Taskforce Diversiteit, Gelijkwaardigheid en Inclusie ingesteld. Onder de leden is Monique van der Poel, in 2023 nummer 3 op de Eerste Kamerlijst van de linkse partij VOLT. Diverse leden werken voor de CNV en FNV, uitgesproken linkse vakbonden. Andere leden zijn academici met veelzeggende publicaties als “Hoe change agents masculiniteit mobiliseren ter ondersteuning van gendergelijkheid in de academische wereld” en “Kwetsbaarheid van vluchtelingen voor precaire arbeid". De ideologische diversiteit is ver te zoeken bij de Taskforce.
Alles is raciaal
Nu is een mate van diversiteit goed voor een pensioenfonds. Dertigers hebben nu eenmaal een ander pensioenperspectief dan zestigers. De Taskforce van de Pensioenfederatie schaart onder diversiteit echter ook “‘ras’, etniciteit, geslacht, gender, seksuele geaardheid.” Wat maakt een zwarte of blanke huidskleur uit? Een dergelijk onderscheid is alleen zinnig binnen de wereldbeschouwing van woke, waarin alles een raciaal aspect heeft. Harde cijfers, los van persoonlijke gevoelens, zijn in deze optiek constructies van ‘witte mannen’. De fixatie op feiten gaat voorbij aan de ‘geleefde ervaringen’ van minderheden. Gaat deze woke-ideologie u als pensioendeelnemer een beter rendement opleveren? De vraag stellen is ‘m beantwoorden.
Controleren op raciale gelijkheid
Het diversiteitsstreven beperkt zich niet tot het personeelsbeleid. Ook het beleggingsbeleid moet in lijn gebracht worden met nieuwe drie-eenheid van diversiteit, inclusie en gelijkheid. ’s Lands grootste pensioenfonds ABP heeft als stembeleid bij aandeelhoudersvergaderingen: “Als de genderdiversiteit in het bestuur onvoldoende is, stemt ABP tegen de (her-) benoeming van de leden van de benoemingscommissie.” Nog verder gaat PGGM, de pensioenuitvoerder van Pensioenfonds Zorg en Welzijn (PFZW). Het PGGM heeft als doel om bedrijven “audits op het gebied van raciale gelijkheid” te laten uitvoeren. Wel alleen “indien de lokale wettelijke omgeving dit toestaat,” omdat zulke controles in veel landen natuurlijk als racistisch en discriminatoir gelden.
Omgekeerde vorm van white supremacy
Wat moeten we onder "raciale gelijkheid" verstaan? Gaat PGGM bij Chinese bedrijven aandringen op meer Tibetanen en Oeigoeren in de top? Dat is hoogst onaannemelijk. "Raciale gelijkheid" draait immers niet om wereldwijde gelijkheid, maar om het bestrijden van blankheid. Een omgekeerde vorm van white supremacy dus. Als pensioenbestuurder wil je toch zover mogelijk blijven van dit giftige gedachtengoed?
Pensioendeelnemer betaalt de prijs van diversiteit
Het woke-activisme van de pensioenfondsen is in het nadeel van de deelnemer. Het rendement is bij pensioenbeleggen vaak beperkt. Wie ideologische doelen nastreeft en daardoor – zéér voorzichtig geschat – een half procent minder rendement heeft, kan zo honderd euro per maand minder aan de deelnemer uitkeren. Of maak er maar tweehonderd euro van als het links-ideologische doelen zijn, die stranden op de realiteit. Denk aan de onrendabele windturbines. Of het gelijk maken van man en vrouw door een 50/50-verdeling in de raad van bestuur te verordonneren.
Lees ook: Hoe erfbelasting de familie ondermijnt
Mannen en vrouwen zijn nu eenmaal verschillend
Dit door pensioenfondsen gestelde diversiteitsdoel zal stukslaan op de realiteit. Mannen zijn van nature meer object- en resultaatgericht en hebben een hogere risico-tolerantie. Daardoor zijn de topmanagers in grote bedrijven – de kandidaten voor de raad van bestuur – meestal mannen. Een bedrijf dat vrouwen voorrang geeft vanwege hun geslacht in plaats van hun vaardigheden, zal een zwakkere leiding hebben en daardoor minder groeien.
Den Haag moet uitstapmogelijkheid creëren
Het genderactivisme van de pensioenfondsen kost geld, maar het belast ook het geweten van deelnemers. Hun uitgesteld loon wordt ingezet voor een diversiteitsagenda die vijandig staat tegenover de christelijke normen en de traditionele gezinswaarden. Daarbij is bijsturen, stoppen of overstappen onmogelijk. Het minste wat politiek Den Haag nu kan doen, is deelnemers die bezwaard zijn tegen het wokisme bij pensioenfondsen, de keuze te geven om uit te stappen.
Laatst bijgewerkt: 26 augustus 2025 20:23