Hoe marxisme het onderwijs ruïneerde

'De afgelopen decennia zijn we in Italië getuige geweest van wat een analist "de geplande vernietiging van de school" heeft genoemd.' (Foto: via www.atfp.it)

Hoe marxisme het onderwijs ruïneerde

THEMA'S:

In de nasleep van de bolsjewistische revolutie van 1917 in Rusland begonnen verschillende marxistische denkers de mogelijkheden te onderzoeken om deze in het Westen te herhalen. Ze kwamen snel tot de conclusie dat dit hier onpraktisch was.

Frankfurter Schule

Er was een nieuwe strategie nodig. De belangrijkste inspanningen in deze richting werden geleverd door het Institut für Sozialforschung van de Johann Wolfgang Goethe Universiteit in Duitsland, beter bekend als de Frankfurter Schule, zelfs nadat de leden ervan eerst naar Frankrijk en vervolgens naar de Verenigde Staten waren verhuisd.

Zij bedachten ‘seksuele revolutie’…

De leden van deze school pasten het marxisme toe op een radicale, interdisciplinaire sociale theorie en gebruikten inzichten uit de psychoanalyse, sociologie, existentiële filosofie en andere disciplines om een plan voor totale revolutie te ontwerpen. Zo bedachten zij in 1936 de uitdrukking ‘seksuele revolutie’ om het gebruik van de toen al aan de gang zijnde morele decadentie te beschrijven om de "burgerlijke" mentaliteit te vernietigen en een nieuwe socialistische te smeden.

..en legden basis voor ‘culturele revolutie’

Misschien minder internationaal bekend, maar in meerdere opzichten belangrijker was het werk van Antonio Gramsci, medeoprichter van de PCI. Voortbouwend op het marxistische concept van hegemonie - dat de economie als de ‘structuur’ en alle andere gebieden (politiek, cultureel, enz.) slechts als ‘superstructuren’ beschouwde - onderzocht Gramsci de culturele aspecten van hegemonie, waarbij hij de basis ontwikkelde voor wat later bekend werd als de Culturele Revolutie. Hij benadrukte dat het overnemen van de regering niet het belangrijkste doel was (zoals Lenin betoogde).

‘Onderwijs onmisbaar instrument voor hegemonie’

Volgens Gramsci moest links veeleer bepaalde sleutelsectoren van de samenleving beheersen, met name onderwijs, cultuur en justitie. Onderwijs en cultuur zijn nauw met elkaar verbonden. Terwijl een linkse cultuur het onderwijssysteem vormt, vormt een linkse opvoeding de jongeren die later de cultuur zullen ontwikkelen, waardoor een vicieuze cirkel ontstaat die langzaam maar zeker de mentaliteit verandert. Politieke veranderingen, zo stelde Gramsci, zouden later komen als een natuurlijk gevolg van deze veranderingen in de cultuur. "Onderwijs is altijd een instrument geweest voor de consolidatie van elke hegemonie," schrijven Lorenzo Caruti en Giammarco Serino, "onderwijs [is] een onmisbaar instrument van politieke hegemonie (...) onderwijs geeft vorm aan geopolitieke invloeden."[1]

Van infiltratie naar controle

Links is enorm succesvol geweest in het toepassen van deze strategie. De moderne westerse cultuur - taal, kunst, muziek, theater, fotografie, film, literatuur, poëzie, televisie, mode, reclame - is massaal links georiënteerd. Er bestaat geen ‘conservatieve’ of ‘traditionalistische’ cultuur van enige betekenis. Als we de elementen van cultuur nemen die Andrew Brown, de auteur van Organisational Culture, heeft gedefinieerd - artefacten, verhalen, rituelen, helden, symbolen, overtuigingen, houdingen en waarden - dan zien we dat ze allemaal door links worden overheerst. Hetzelfde geldt voor het onderwijs. Links is enorm succesvol geweest in het infiltreren van het onderwijssysteem tot het punt van vrijwel controle. In Italië bijvoorbeeld loopt het onderwijs altijd links, ongeacht wie er in de regering zit.

Bestel gratis: Seksuele indoctrinatie in schoolboeken

Hoe kunnen we de Culturele Revolutie definiëren?

Plinio Corrêa de Oliveira beschrijft de geest die het revolutionaire proces bezielde als volgt: "Twee begrippen, opgevat als metafysische waarden, drukken de geest van de revolutie goed uit: absolute gelijkheid, volledige vrijheid. En twee zijn de passies die haar het beste dienen: trots en sensualiteit”. Als we de onderwijshervormingen van de afgelopen decennia analyseren, komen ze allemaal hierop neer: meer gelijkheid en meer vrijheid. Laten we echter niet vergeten dat wanneer de Revolutie de volledige vrijheid als metafysisch beginsel verkondigt, zij dit alleen doet om de vrije loop van de ergste hartstochten en de meest verderfelijke dwalingen te rechtvaardigen. Als het aan de macht is, beperkt het gemakkelijk, en zelfs vrolijk, de vrijheid van de goeden.

De geplande vernietiging van de school

De afgelopen decennia zijn we in Italië getuige geweest van wat een analist "de geplande vernietiging van de school" heeft genoemd. Deze vernietiging was al zichtbaar in de jaren zestig, maar is in de jaren negentig, tijdens de regeringen van de communist Massimo D'Alema en de ‘volwassen katholiek’ Romano Prodi, sterk versneld. De belangrijkste promotor ervan was de toenmalige communistische minister van Onderwijs Luigi Berlinguer. Luciano Benadusi schrijft: "Vanaf het moment dat de geachte afgevaardigde Luigi Berlinguer de twee ministeries ad interim overnam, kwam het Italiaanse school- en universiteitsbeleid in een fase van grote dynamiek, die resulteerde in de uitwerking - maar nog niet in de goedkeuring - van belangrijke hervormingen. Deze hervormingen werden geleid door een "duidelijk strategisch ontwerp", van communistische inspiratie [2].

Oude denkpatronen vervangen

Het begrip ‘onderwijs veranderde zelf radicaal. Terwijl onderwijs traditioneel werd opgevat als de overdracht van kennis en de vorming van karakter volgens bepaalde gedeelde waarden, wordt onderwijs tegenwoordig opgevat als een middel om de oude denkpatronen, de wil en de gevoeligheid van kinderen en jongeren te vernietigen en geleidelijk te vervangen door steeds egalitairdere en vrijere vormen van denken, nadenken en gevoeligheid.

Laten we enkele aspecten van deze vernietiging bekijken.

Bescherm kinderen tegen seksuele indoctrinatie door COC!

Zelfbestuur-socialisme

Een eerste element was de decentralisatie van het onderwijsstelsel. Kortom, elke school was vrij om zijn eigen stijl en inhoud te kiezen. Scholen kregen autonomie "in organisatie, onderwijs, onderzoek en ontwikkeling"; ze kregen "vrijheid van planning" en de "vrije keuze van methoden, inhoud en tijd". Anderzijds moest altijd rekening worden gehouden met de leerlingen bij het nemen van beslissingen die gevolgen zouden hebben voor de school. Zo werden schoolbijeenkomsten geboren. Dit alles geïnspireerd door het zogenaamde zelfbestuur-socialisme. Wie weet waarom bijna alle scholen bij de invoering van de ‘keuzevrijheid’ precies dezelfde revolutionaire hervormingen doorvoerden

Afschaffing van rangorde

Onderwijs is altijd gebaseerd geweest op het belonen van de intelligensten en ijverigsten, terwijl wordt geprobeerd de minder intelligente en de minder ijverige te stimuleren. Inspanning werd beloond, terwijl luiheid werd bestraft. Hierdoor ontstond natuurlijk een hiërarchie: sommigen waren de besten van de klas, anderen de bodem. Dit botste met de egalitaire geest van de revolutie.

Leerniveau kelderde

Zo groeide in Italië in de loop der jaren de beweging voor de afschaffing van cijfers. De eerste die werd afgeschaft, in 2017, was het cijfer voor gedrag. Toen, in 2019, werd het leerkrachten van basisscholen verboden om punten te geven. Een vriendin van mij, een lerares op de plaatselijke school, vertelde me dat zodra deze wet was ingevoerd, het leerniveau van haar klas kelderde. De kinderen werden niet meer gestimuleerd om meer te studeren. Toen kreeg zij een briljant idee: in plaats van cijfers te geven (bij wet verboden), kende zij kleuren toe, zoals die van de regenboog. Rood voor de hoogste graad, paars voor de laagste. Onmiddellijk begonnen de kinderen voor rood te wedijveren en het algemene schoolniveau werd weer normaal. Nou ja, de directrice berispte haar, omdat zo'n beleid ongelijkheid creëerde....

Gomarus, hou stand tegen lhbt-vervolging!

Afschaffing van godsdienstlessen

Volgens het Concordaat van 1929 tussen de Italiaanse staat en het Vaticaan moeten scholen de katholieke godsdienst onderwijzen. Het nieuwe concordaat van 1984 maakte dit onderwijs facultatief: leerlingen konden kiezen of ze al dan niet godsdienstlessen wilden volgen. Sindsdien is het aantal godsdienstlessen gestaag gedaald en op veel scholen is het de facto onbestaande. Tegenwoordig is er een groeiende beweging om het religieuze lesuur helemaal af te schaffen, als onderdeel van een poging om religie uit het openbare leven te wissen.

Affectieve en seksuele opvoeding

In navolging van een trend die op andere gebieden zichtbaar is, is de Italiaanse school overgestapt van op kennis gebaseerd onderwijs naar op psychologie gebaseerd onderwijs. Met andere woorden, het is niet zozeer belangrijk wat men leert, maar hoe men zich verhoudt tot de wereld: heeft men een ‘juiste’ houding ten opzichte van anderen, d.w.z. liberaal, tolerant, niet-oordelend? Of eerder een ‘verkeerde’ houding, d.w.z. gebaseerd op objectieve waarheden en waarden?

Het begon allemaal met 'affectiviteitsonderwijs'

Volgens een document heeft "affectiviteitsonderwijs tot doel emotionele intelligentie te ontwikkelen vanuit een bewustzijn van de eigen sensaties, emoties en gevoelens en affectieve vaardigheden te verbeteren met als doel goede interpersoonlijke relaties te bevorderen" [3]. Het is bedoeld voor basisscholen en begint met de vraag "Wie ben ik?". Natuurlijk is elke genderidentiteit verboden. Ik weet niet wie ik ben. Dat word ik. Ik ben vloeibaar'. In de tweede fase, "Ik en anderen", worden interpersoonlijke relaties onderzocht. Kinderen vanaf vijf jaar worden gevraagd hun eigen lichaam en dat van hun collega's te verkennen. Dit leidt tot de derde fase, "Affectie en seksualiteit", waarin kinderen worden aangemoedigd om zich ook seksueel tot hun leeftijdsgenoten te verhouden.

Minister, stop het opdringen van seksualiteit op onze scholen!

LHBT agenda

Het opleggen van de LHBT-agenda verdient een eigen hoofdstuk. In 2014 vaardigde het ministerie van Onderwijs een decreet uit dat een "programma voor affectiviteits- en seksuele opvoeding" oplegde. De studenten zouden les krijgen van leden van ArciGay (de Italiaanse tegenhanger van het COC). Leraren moesten "opfriscursussen" bijwonen die door dezelfde activisten werden gehouden. Critici beschuldigden dit programma ervan scholen te veranderen in een LHBT indoctrinatiekamp. Een woordvoerder van ArciGay antwoordde: "We zullen de kennis over gezinnen van homoseksuelen en hun kinderen vergroten (...) We zullen de kennis en vaardigheden van alle actoren in de schoolgemeenschap over lesbische, homoseksuele, biseksuele en transgender (LHBT) kwesties uitbreiden; we zullen de empowerment van LHBT-mensen op scholen bevorderen, zowel bij leerkrachten als bij leerlingen. Wij zullen bijdragen tot de kennis van de nieuwe gezinsrealiteiten, door vooroordelen te overwinnen die verband houden met de affectieve gerichtheid van de ouders" [4].

Genderideologische ‘verkleeddagen’

Kort voor de pandemie had het ministerie, met de bedoeling "op te voeden tot verdraagzaamheid", een circulaire uitgegeven waarin werd voorgesteld dat scholen wekelijks een dag zouden organiseren waarop jongens zich als meisjes zouden verkleden en omgekeerd. Meer nog, op 15 mei 2022, heeft het ministerie een circulaire gepubliceerd waarin scholen worden uitgenodigd om "opvoedings- en bewustmakingsinitiatieven" te organiseren ter gelegenheid van de internationale dag tegen homofobie, bifobie en transfobie. De lijst kan nog wel even doorgaan.

Italië op voorlaatste plaats

Dit alles heeft gevolgen gehad voor het onderwijsniveau in ons land. In feite staat Italië volgens de meeste parameters qua kwaliteit op de voorlaatste plaats in Europa, alleen Portugal en Malta komen voor. Volgens andere berichten staat Italië voorlaatste, alleen voor Roemenië. Dit schijnt de promotors van de Culturele Revolutie echter niet te verontrusten, die deze verlaging van de leerniveaus lijken te accepteren om hun agenda op te leggen.

Dit artikel is eerder verschenen op atfp.it

Voetnoten

[1] Lorenzo Caruti and Gianmarco Serino, Il ruolo della politica nelle diseguaglianze educazionali, “MtP”, 24 June 2021.

[2] Luciano Benadusi, Le riforme del sistema di governo dell’istruzione, “Quaderni di Sociologia”, 15/1997.

[3] https://www.cittametropolitana.bo.it/pariopportunita/Educazione_per_il_contrasto/Educazione_allaffettivita.

[4] Benedetta Frigerio, Scuola di Stato Lgbt. Ecco cosa insegnerà ai nostri figli il maestro unico della “teoria del gender”, “Tempi”, 03-02-2014.

Laatst bijgewerkt: 26 oktober 2022 16:03

Doneer