‘Seksuele opvoeding’ door Netflix : aanzetten tot ontucht in de vorm van voorlichting
Je kon de reclameborden aan het begin van het jaar overal in de grote steden zien opduiken: het streaming platform Netflix trekt klanten met posters die de start aankondigen van de serie Sex Education. Met afbeeldingen van tieners, het beoogde publiek. De serie is in overeenstemming met de titel, behalve dat het eerder om ‘ont-opvoeding’ gaat en zelfs om een aanzetten tot ontucht in de vorm van voorlichting.
Volledig seksueel bezig
Terwijl ze inspelen op de nieuwsgierigheid van jonge mensen gaan de acht afleveringen, die gemaakt zijn met Britse auteurs, er prat op absoluut alle taboe-kwesties aan te snijden, zodat die dat niet meer zijn. De eerste minuten van de eerste aflevering zetten de toon door een jongen en een meisje te laten zien terwijl ze volledig seksueel bezig zijn.
Ongemakkelijke vragen
De beelden zijn cru, de dialogen zelfs nog meer. Je kunt het grondig perverse karakter van de onderneming afmeten aan de hand van de 'toon': de held, Otis Milburn, een puistige puber en slecht op zijn gemak met meisjes, heeft als moeder een seksuologe (Jean Milburn, gespeeld door Gillian Anderson van X-Files) die met hem over alles praat. Wanneer zijn kameraden op de middelbare school ongemakkelijke vragen hebben, heeft hij vaak geïnformeerde antwoorden. Van het een komt het ander, hij wordt de seksadviseur van zijn leeftijdsgenoten. Zo is zijn eigen moeder de motor van de afleveringen, en dat komt op gang als ze hem vraagt waarom het hem niet lukt te masturberen ...
Valse moraal
Men spreekt over alles wat maar enigszins in de buurt komt van de veranderingen van de puberteit en van lichamelijke relaties, met een dosis humor die erop afgestemd is het jonge publiek vast te houden. Alles volgens de criteria van de heersende valse moraal: jezelf beschermen tegen zwangerschap, jezelf beschermen tegen seksueel overdraagbare infecties is genoeg om je van alle kwaad vrij te pleiten.
Toorn
Terwijl Sex Education middelbare scholieren op haast pornografische wijze in beeld brengt, zorgt het andere eigentijdse criterium van 'wederzijdse instemming' tussen tieners ervoor dat de producenten de toorn van de wet ontlopen.
‘Vrolijk en fijn’
Genderideologie, het goedpraten van homoseksualiteit, de goedkeuring van alles wat "prettig is”, zolang de hoofdpersonen het er maar over eens zijn, het zit er allemaal in. Dit verklaart waarschijnlijk het ongebreidelde enthousiasme van de media, die in Europa en Noord-Amerika immers vol lof zijn. Voor Le Monde is het "een vrolijke en fijne serie over het seksuele leven van tieners" - "geen sprake van dat er ouders worden geschokt”. Dit is alles van een onuitsprekelijke droefheid.
Laatst bijgewerkt: 24 november 2023 06:48