Stichting Civitas Christiana en het Reformatorisch Dagblad hebben hun geschil bijgelegd. Dat geschil was ontstaan naar aanleiding van een actie door Gezin in Gevaar. Gezin in Gevaar, een campagne van Civitas Christiana, had via een flyer bij het Reformatorisch Dagblad een petitie georganiseerd tegen de homo-erotische advertentiecampagne van pakkenfabrikant Suitsupply.

Storm van onverdraagzaamheid

De flyer was bij de lezers van het Reformatorisch Dagblad extreem succesvol. Velen tekenden de petitie en meldden zich aan als donateur van Gezin in Gevaar. Zoals te verwachten, stak vervolgens vanuit de homobeweging en de seculiere media een storm van onverdraagzaamheid op tegen dit politiek incorrecte geluid. Die storm richtte zich echter ook op het Reformatorisch Dagblad.

Mail aan achterban

In de beleving van Civitas Christiana leek het Reformatorisch Dagblad hierbij de flyer af te vallen en toegevingen te doen in de richting van de homobeweging. Gezin in Gevaar protesteerde hiertegen in een mail aan zijn achterban, voor een groot deel lezers van het Reformatorisch Dagblad. Zij werden opgeroepen zelf een protest te laten horen bij hoofdredacteur Steef de Bruijn.

Goddelijke instelling

Vanwege de opgelopen spanning vond op uitnodiging van hoofdredactie en directie van het Reformatorisch Dagblad een gesprek plaats. Hierbij werden de wederzijdse grieven uitgesproken en de misverstanden opgelost. Besloten werd tot een gezamenlijke verklaring, die duidelijk maakt dat beide partijen onafhankelijk van elkaar zijn, wezenlijk van elkaar verschillen, maar elkaar vinden in de verdediging van het gezin en het heilige huwelijk als goddelijke instelling en levenslange verbintenis tussen man en vrouw. Daartoe publiceren de stichting Civitas Christiana en het Reformatorisch Dagblad gezamenlijk de volgende verklaring: Een flyer van Gezin in Gevaar die eind maart met het Reformatorisch Dagblad is meegestuurd, heeft voor veel ophef gezorgd. De flyer was gericht tegen homo-erotische reclameposters. De ophef zorgde voor veel spanning tussen Civitas Christiana, waarvan Gezin in Gevaar een campagne is, en het Reformatorisch Dagblad. Het Reformatorisch Dagblad en Civitas Christiana zijn geheel onafhankelijk van elkaar en verschillen van elkaar, ook als het gaat om de benadering van thema’s als huwelijk, gezin en homoseksualiteit. Ze geven daar, elk op hun wijze, vorm aan. Dat verschil heeft geleid tot misverstanden, met name in de achterban van het RD. Op uitnodiging van het Reformatorisch Dagblad heeft daarom op 14 september een gesprek plaatsgevonden waarin zaken benoemd en uitgesproken zijn en de basis is gelegd is voor wederzijds vertrouwen. Beiden hebben bevestigd het traditionele gezin en huwelijk tussen één man en één vrouw te beschouwen als een door God gegeven instelling, die onder vuur ligt van de LHBT-beweging, van overheidsmaatregelen en ten gevolge van culturele veranderingen. Als zodanig verdienen huwelijk en gezin verdedigd te worden. Het gesprek heeft ertoe geleid dat de twee organisaties elkaar herkennen in het belang van het verdedigen van het traditionele huwelijk en gezin. Ze willen vanuit dat gezamenlijk vertrekpunt hun blik op de toekomst richten. https://www.rd.nl/vandaag/binnenland/civitas-en-rd-ruimen-misverstand-uit-de-weg-1.1522150 https://www.rd.nl/vandaag/binnenland/hugo-bos-strijder-tussen-mariabeelden-1.1522160

“Ik was geschokt,” zegt Hugo Bos. Kinderen worden geconfronteerd met een leernicht die vertelt over handboeienseks. Afgelopen dinsdag werd Bos geïnterviewd op de christelijke digitale televisiezender Family7 omtrent de seksuele indoctrinatie van kinderen.

Het vraaggesprek vond plaats n.a.v. de petitie over Videoland en het kinderprogramma “Wat vindt een kind” van RTL waarin kinderen vragen stellen aan transgenders, dragqueens-en kings of “markante figuren uit de LHBT-scene,” zoals de presentator het noemt.

Bos merkt op dat het programma niet op zichzelf staat. Hij noemt bijvoorbeeld de recente voorleesmiddag in de Openbare Bibliotheek van Nijmegen, waarbij travestieten verhalen voorlezen aan kleine kinderen. “Op een slinkse manier,” vertelt Bos, “worden praktijken die totaal pervers zijn, zoals sadomasochisme, acceptabel gemaakt voor kinderen.”

Zo ook op Videoland, na Netflix, het grootste videostreamplatform van Nederland, waar kinderen worden geconfronteerd met mensen die schaamteloos vertellen over hun seksfetish. Het is perversie ten top: een ernstige uitwas van de voortschrijdende seksuele revolutie.

In de studio vond kort een telefoongesprek plaats met Kees Hendriksen, die het standpunt verdedigde dat het informeren over seksualiteit een taak is van ouders en opvoeders. Hij suggereerde dat het kinderprogramma in een gat springt, dat door ouders en leerkrachten is achtergelaten. Ook zag hij geen ‘agenda’ terug in het onderwerp van het programma. Waar hij in feite voor pleit is dat de staat en de omroep maar moet ingrijpen als ouders ‘het niet goed doen’.

“Het is onterecht dat ouders de schuld in de schoenen krijgen geschoven,” stelt Bos. Daarnaast is het zeer naïef om te denken dat er niet een bepaalde weloverwogen agenda achter het programma schuil gaat. Een agenda die bovendien een vernietigende kracht op het christendom heeft. Zo gaat de genderideologie in tegen de wetenschap, tegen de natuur en tegen de wet van God.

“God heeft ons geschapen als man en vrouw en seksualiteit een plek gegeven in het heilige huwelijk tussen een man en een vrouw,” aldus Bos.

Travestieten lazen afgelopen zaterdag voor in de bibliotheek van Nijmegen. Weerloze peuters en kleuters hoorden de destructieve leugen dat je geslacht er niet toe doet. Vrijwilligers van Gezin in Gevaar protesteerden en kregen klappen van lhbt-activisten. Het zegt alles over de agressie waarmee gezinsactivisten worden belaagd.

Actie ondernemen

Een onschuldige middag zou je denken: iemand gaat kleuters verhaaltjes voorlezen in de openbare bibliotheek. Niets is minder waar. Immers degene die voorleest is een travestiet en de verhaaltjes die hij/zij voorleest zijn niet zo onschuldig, maar rechtstreekse indoctrinatie van de kinderen met de ideologie van de lhbt-lobby. Dit konden we niet laten gebeuren, we moesten wel actie ondernemen en de wet van God en de normen van onze christelijke beschaving verdedigen.

Zegen en bescherming

We togen dan ook met enkele mannen naar de bibliotheek, hesen de vlag die symbool staat voor de verdediging van Traditie, Familie en Privé-eigendom en namen de flyers in de hand, maar niet zonder eerst om een zegen en bescherming te bidden. Dat bleek maar al te nodig. De flyers die we uitdeelden konden echter op veel sympathie rekenen van het voorbijkomend publiek. Velen namen de flyers graag aan en begonnen direct te lezen, anderen kwamen de flyers vriendelijk maar beslist terugbrengen: “Hier sta ik niet achter.”

BNN/VARA en VPRO

Ook de media waren in ruime mate aanwezig. We werden gefilmd door BNN/VARA en de VPRO. De media waren afgekomen op de voorleesmiddag in de bibliotheek. Daaraan kun je zien van hoe groot belang zo’n onbeduidend ogende voorleesmiddag is. De symbolische waarde is immens. ‘We hebben een voet binnen de deur en kunnen nu doorduwen”, denkt de lhbt-lobby. Hun volgende stap is het uitrollen van dit soort voorleesmiddagen door travestieten bij alle bibliotheken en scholen, zoals in Amerika al vaak gebeurt. Maar met vredelievende, maar vasthoudende tegenstand hadden ze niet gerekend…

Pedofilie geaccepteerd?

De media hebben ons uitgebreid geïnterviewd over het gevaar van de lhbt-lobby en over de indoctrinatie van kinderen door travestieten. We hebben ook gewezen op de volgende stap in de seksuele revolutie: de acceptatie van pedofilie. Recent werden tijdens de Gay Parade in Amsterdam flyers uitgedeeld met de tekst ‘Kinderen hebben ook recht op liefde’ door een Nederlandse organisatie met de naam  ‘Child Love’.

Smerige aanval

Het duurde niet lang voordat de eerste tegendemonstranten met borden, toeters en glitter aankwamen. Ze duwden ons aan de kant, maakten obscene gebaren naar ons en liepen ons permanent in de weg. Na een tijdje kwamen er meer tegendemonstranten en werd de sfeer grimmiger. Na ruim een uur demonstreren werden ons kleren kapotgetrokken, werd een van ons op de grond gegooid, werd er glitter in ons gezicht gespoten en ontstond er een regelrechte vechtpartij.

‘Zo agressief’

Waarom horen we nooit over dit geweld van homo-activisten tegen vreedzame demonstranten? Velen in het publiek die zich eerst nog afzijdig hielden, kozen openlijk onze kant: “Zo agressief als die homo’s jullie behandelen is echt belachelijk”, “Wij staan aan jullie kant hoor”, zo zeiden ze.

Gods geboden respecteren

We zullen aangifte doen vanwege bedreiging en vernieling door lhbt-activisten. Maar opgeven zullen we de strijd niet, niet op andere plekken in Nederland, maar ook niet in Nijmegen. Het gezin is het waard om verdedigd te worden. De toekomst van Nederland hangt van onze eerbied voor Gods geboden!

Gezin in Gevaar verdedigt het gezin van man, vrouw en kinderen, tegen gender-ideologie.
Help ons met een gift het gezin te verdedigen!

Een man met zwarte politiepet neemt plaats tussen twee jonge kinderen. Het strakke leer om zijn lijf, zo zegt hij, geeft hem een “stoer, zelfverzekerd en sexy gevoel”.

Dat vertelt hij in een kinderprogramma in Nederland, anno 2018.

“Wat doen de handboeien aan zijn riem?, vragen de kinderen. “Die gebruiken we bij seks”, zegt de man in zwart leer.

De kinderen, tien jaar of jonger, kijken hem sprakeloos aan.

“Daar slaan we iemand mee in de boeien”, verduidelijkt de homoseksueel, “maar dan voor het spel…”
“In de speeltuin?”, vragen de kinderen in hun onschuld.

“Ja, laten we het zo maar noemen, haha!”, lacht de ‘leernicht’.

Zo maakt Videoland (onderdeel van RTL) sadomasochistische homoseks ‘bespreekbaar’ met kinderen van tien jaar en jonger.

De serie ‘Wat vindt een kind’ is een nieuw dieptepunt in de race naar de bodem.

De oprukkende blootstelling van jonge kinderen aan perversiteiten gaat nu werkelijk alle perken te buiten.

Teken daarom de petitie aan RTL-directeur Sven Sauvé, zodat hij dit verwerpelijke programma direct verwijdert!

Een ‘drag queen’ en een ‘drag king’ komen in Nijmegen peuters en kleuters voorlezen.

Uit een boek over ‘diversiteit’. Deze travestieten komen met andere woorden reclame maken voor zichzelf, bij kleine kinderen notabene.

De bibliotheek in Nijmegen zal volgens de planning zaterdag de plaats van indoctrinatie zijn.

Volgens het COC (98% staatsgesubsidieerd) kun je niet vroeg genoeg beginnen met ‘voorlichting’. Die ‘voorlichting’ komt erop neer dat travestieten andermans kinderen voor hun propagandakarretje spannen en voor eigen doeleinden misbruiken.

Zij maken kinderen bijvoorbeeld wijs dat het normaal is als een jongetje een jurkje wil dragen.

De propaganda wordt zorgvuldig op het kind afgestemd, aldus het COC:

“Een boek gaat bijvoorbeeld over een schaapje dat een biggetje wil worden; een ander over dieren die op zoek gaan naar de kleuren van de regenboog.”

Iedereen weet dat het biologisch onmogelijk is dat een schaapje een biggetje wordt.

Waarom laten we schaamteloze actiegroepen dan deze aperte onzin aan onze kinderen verkopen?

Het is van groot belang dat kinderen tegen deze opdringerigheid van seksuele minderheden beschermd worden.

Wat bezielt een bibliotheek om kleine kinderen bloot te stellen aan hun manipulaties?

Dit kan en mag niet zijn. Onderteken daarom direct de petitie en vraag de openbare bibliotheek Nijmegen dit heilloze evenement af te gelasten.

Transgenders en genderneutraal zijn alledaagse begrippen geworden. Dat is te danken aan de enorme opmars die de genderideologie de laatste jaren heeft weten te maken, niet in de laatste plaats dankzij ondersteuning vanuit de EU en de overheid. Het doel van de genderideologie is het verband tussen biologisch geslacht en gedrag te doorbreken. Vrijheid blijheid, ook in de keuze van je geslacht, is het motto. Waarom zou je je door de natuur de wet laten voorschrijven?

Geslachtsidentiteitsstoornis

De gevolgen blijven niet uit. Dat mensen van hun geslacht vervreemd zijn en de gewaarwording hebben in het verkeerde lichaam te zitten, is een werkelijk bestaande aandoening, die medisch ‘geslachtsdysforie’ wordt genoemd (‘gender dysphoria’ in het Engels) of met een meer Nederlands begrip: ‘geslachtsidentiteitsstoornis’. Mensen die daaraan lijden en van geslacht willen veranderen, worden transgenders of transseksuelen genoemd. Ze krijgen een afkeer van hun eigen geslachtsdelen en verlangen naar die van het andere geslacht. In zijn authentieke vorm is de aandoening overigens zeldzaam.

Paradepaardjes

Waarom horen we er dan toch zo vaak over? Dat heeft te maken met het feit dat deze mensen voor de genderideologie een soort paradepaardjes zijn. Zij lijken het levende bewijs van de juistheid van hun ideologie: het biologisch geslacht is een gegeven, maar of je daarmee instemt niet. Laat staan of je je er ook naar gedraagt. Genderideologen bagatelliseren dan ook zoveel mogelijk het psychiatrische karakter van de aandoening. Geslachtsverandering als zodanig moedigen ze juist aan.

Misverstand

Het ideologisch uitbuiten van deze gevallen heeft de genderideologie geen windeieren gelegd. Door het werven voor het transgenderisme zijn veel mensen met uiteenlopende problematieken en seksuele moeilijkheden onzeker geworden over hun geslacht. Als je wijsgemaakt bent dat er echt zoiets bestaat als ‘in het verkeerde lichaam geboren’ zijn, zul je des te sneller geneigd zijn je persoonlijke problemen daarmee te verbinden. En dan ontstaat al gauw het misverstand dat een overgang naar het andere geslacht je van die problemen kan verlossen.

Pubers kwetsbaar

Dat is precies wat veel mensen is overkomen. Met dank aan de genderideologie, die nu zelfs tot in het onderwijscurriculum doordringt. Dat is daarom zo ernstig, omdat pubers, voor wie twijfels over zichzelf en het eigen seksueel gedrag tot op zekere hoogte normaal zijn, een kwetsbare categorie vormen. Maar het blijft niet bij pubers. Wat we nu zien gebeuren, is dat ouders een genderproblematiek projecteren op kleine kinderen, voor wie de geslachtsrijpheid nog ver weg is. Door dergelijke misverstanden te wekken en in de hand te werken, heeft de genderideologie al vele slachtoffers weten te maken. Zoals een kijker van de documentaire op YouTube het samenvat: “Er bestaat een heel klein percentage mensen dat legitieme geslachtsproblemen heeft. Helaas is dit een culturele mode geworden en de overgrote meerderheid van transseksuelen zijn op die maatschappelijke kar gesprongen.”

Hormonen

Hoe groot het leed is dat zo wordt aangericht laat de korte documentaire I Want My Sex Back (‘Ik wil mijn geslacht terug’) zien. Daarin komen drie mannen aan het woord, die geleden hebben aan geslachtsidentiteitsstoornis. Zij lieten zich chirurgisch ombouwen tot vrouwen, namen jarenlang de hormonen in en kregen spijt. “Je kunt helemaal niet van geslacht veranderen”, zegt er een. Denken dat dit wel kan, is “een waan, een mentale aandoening”. Hij wijst erop dat veertig procent van de zelfmoordpogingen ondernomen worden door mensen die er spijt van hebben van geslacht te zijn veranderd.

Psychotherapie

Twee van de drie spijtoptanten zijn nu weer man. Deze ‘heenenweer-seksuelen’ zijn indrukwekkende getuigen tegen de genderideologie. Twee van hen hebben een verleden als slachtoffer van misbruik en verwaarlozing als kind. Twee zijn inmiddels ook gelukkig getrouwd, christen en helpen anderen. “Ik denk dat je rustig kunt stellen dat als iemand mishandeld is en seksueel misbruikt, psychotherapie de meest benodigde behandeling is, niet hormonen en chirurgie.” Een ander zegt: “Een dokter die eerlijk is, zal zeggen dat de geslachtsidentiteitsstoornis altijd blijft. Het begint met je anatomie, maar het gaat er in werkelijkheid om dat je niet van jezelf houdt.”

Borstimplantaten

Een van de drie is de auteur Rene Jax. Hij schreef er enkele boeken over. Jax legt goed uit hoe het psychologische proces van identiteitsgeslachtsstoornis verloopt. Eerst denk je dat de hormonen je gelukkig zullen maken, vertelt hij. Dan dat het je stem is die omhoog moet. Dan dat het geluk in borstimplantaten zal zitten. “En dan, als je door de therapie heengegaan bent en een dokter hebt kunnen overtuigen om het snijwerk bij je te doen, kom je uit bij de echte geslachtsverandering. Bij mij was dat in 1990.” Ondanks alles wil Jax de geslachtsverandering niet terugdraaien (wat anatomisch ook niet meer kan). “Ik blijf nu maar vrouw. Iedereen kent me zo”, vertelt ze gelaten. “Ik leef nu al 28 jaar als vrouw. Maar ik betreur dat volledig.” Het was een “foute beslissing mijn mannelijke anatomie af te snijden.”

U mag deze korte, indrukwekkende en informatieve documentaire niet missen. U vindt die hier. Er is ook een trailer:

Gezin in Gevaar verdedigt het gezin van man, vrouw en kinderen, tegen gender-ideologie.
Help ons met een gift het gezin te verdedigen!

NieuwLicht, een platform van de EO, heeft een panel van bijna honderd “christelijke LHBT’ers” gevraagd om tips te geven aan de kerk.

Anti-gezin

Het resultaat is, naast sentimenteel gezeur over het “gesprek van hart tot hart”, het advies: “Stop met ‘gezinnetjeskerk’ zijn.” Hebben we meer bewijs nodig dat de homobeweging anti-gezin is?

Scherpe vraag

Een oplettende Facebookgebruiker stelde een scherpe vraag:

Dat lijstje komt er uiteraard niet. De homobeweging laat zich niet aanspreken op de eigen intolerantie, indoctrinatie en intimidatie jegens christenen. Want homo’s zijn altijd slachtoffer en christenen altijd de boosdoeners. Wie daar anders over denkt krijgt een psychiatrische aandoening toebedicht: ‘homofobie’. Het tekent het onvermogen tot kritische introspectie.

Eenrichtingsverkeer

Een oprechte dialoog met de homobeweging is niet mogelijk. Het is en blijft eenrichtingsverkeer, richting volledige onderwerping van christenen aan de homoagenda. Wie verstandig is, blokkeert deze weg goed.

Gezin in Gevaar verdedigt het gezin van man, vrouw en kinderen, tegen gender-ideologie.
Help ons met een gift het gezin te verdedigen!

Wist u dat de grondslag van de Chinese eenkindpolitiek in Nederland ligt? En dat de bedenker er nog steeds een beetje trots op is? 

Oceaan van leed

Dat is raar, want die eenkindpolitiek ging gepaard met grootschalige abortus, vervolging van zwangere vrouwen en gedwongen sterilisaties. Het heeft voor een oceaan van menselijk leed gezorgd. Het leidde ook tot te vondeling leggen en het doden van ontelbare meisjes. Want als ze maar één kind mogen, kiezen Chinezen voor een zoon. Dat is hun cultuur. Behalve een algeheel tekort aan jonge mensen, is er nu ook een groot vrouwentekort in China. Dankzij het Nederlandse model.

Rampzalig en ineffectief

In 2015 is China maar weer van de eenkindpolitiek afgestapt. De gevolgen bleken rampzalig. Het zag een totaal vergrijsde toekomst voor zich opdoemen, die de explosieve economische groei van het land voortijdig kan smoren. De eenkindpolitiek, ingevoerd in 1979, was niet alleen een onmenselijke schending van mensenrechten, zij was ook nog eens totaal niet effectief. Zij ondermijnt de huidige welvaart en economische ontwikkeling.

Plat materialisme

Niet dat China dat nu allemaal toegeeft. Het afstoten van de eenkindpolitiek gebeurt vanuit dezelfde plat-materialistische overwegingen als de doorvoering ervan 39 jaar geleden. Zoals De Volkskrant schrijft. “De vrees van de communistische partijtop is dat China oud zal zijn, voordat het rijk is geworden.”

Kinderen zijn de toekomst

Om welvaart te creëren heb je namelijk mensen nodig. Véél mensen. Geen oude mensen, die niet meer kunnen werken, maar mensen in de kracht van hun leven. Die moeten allemaal eerst geboren worden, opgroeien en worden opgeleid. Kinderen zijn de toekomst van een volk. Zij zijn een bron van welvaart, mits de maatschappij op gezonde beginselen is gebaseerd, en hun de mogelijkheden tot ontwikkeling biedt. De eenkindpolitiek heeft in China geleid tot een rampzalige bevolkingsopbouw. Het blijkt economisch een doodlopend spoor. Bezint eer gij begint.

Gezin in Gevaar verdedigt het gezin van man, vrouw en kinderen, tegen gender-ideologie.
Help ons met een gift het gezin te verdedigen!

Club van Rome

De aanstichter, de gepensioneerde Nederlandse hoogleraar Geert Jan Olsder lijkt er niet erg mee te zitten. De wiskundige maakte zijn fatale berekeningen onder invloed van de milieu-alarmisten van de Club van Rome, die (zoals zoveel slechte dingen) uit het voorjaar van 1968 dateert. Wie in latere decennia is geboren, zal die club weinig meer zeggen. Maar ooit waren zij zeer prestigieus. In 1972 publiceerden deze ‘deskundigen’ een invloedrijk rapport Grenzen aan de groei. Kort gezegd voorspelden ze volledig vervuiling van de aarde en de uitputting van haar grondstoffen door overbevolking. In het door communisme totaal verarmde China viel de boodschap dat minder mensen tot méér welvaart zou leiden, in vruchtbare grond.

In totalitaire handen

Voor Geert Jan Olsder was het aanleiding zijn wiskundige talenten op het probleem los te laten. Hij ontwierp in 1975 een model hoe je tot een ‘gewenste’ bevolkingsopbouw kunt komen. Hij vertelde dat aan een Chinese collega, Song Jian, die op bezoek was bij de TU Twente. “Toen ik het aan die man vertelde, zag je ‘m helemaal opveren. Hij vroeg of hij een kopie van de publicatie kon krijgen. Die heb ik hem vervolgens toegestuurd”, vertelt Olsder aan De Volkskrant. Zo viel het model van Olsder in totalitaire handen. Met alle vernietigende gevolgen van dien. In 1979 voerde China zijn eenkindpolitiek in. Koppels mochten niet meer dan één kind krijgen.

“Eerste dominosteentje”

In 2008 ontdekte Olsder dat zijn naam voorkwam in Westerse literatuur over de eenkindpolitiek. Pas toen begreep hij dat hij “het eerste dominosteentje” was geweest, zoals hij het tegenover De Volkskrant noemt. Maar Olders model was echt wel wat meer dan alleen een “domineesteentje”. Song Jian was er namelijk mee aan de slag gegaan. De communistische partij van China nam het over. Om kort te gaan: de Chinese eenkindpolitiek van 1979 werd gebaseerd op een wiskundig model van een Nederlandse hoogleraar.

Wegduiken

Het model was ook voor bevolkingsmanipulatie bedoeld. De Club van Rome had er de immers eerste inspiratie voor geleverd. Olsder duikt nu echter weg voor de vernietigende gevolgen van zijn werk, maar nog niet eens helemaal: “Op microscopische schaal is het voor gezinnen natuurlijk schrijnend, maar op macroniveau goed te verdedigen.” Microscopisch? Chinezen zijn weliswaar talrijk, maar het zijn geen abstract wemelende microben.

“Mooie wiskunde”

Het leed van een gedwongen aborterende moeder is in China net zo groot als elders. Haar kindje is even dood. Laten we ook het verdriet van de vaders niet vergeten, en al het verlangen naar de kinderen die niet mochten komen. Of zelfs op staatsgezag werden ‘weggemaakt’. Dankzij het model van hoogleraar Geert Jan Olsder, die het nog steeds “mooie wiskunde” noemt.

China verloren

Het is moeilijk bij deze beide professoren, een Hollander en een Chinees, niet te denken aan het wijze gezegde: ‘Twee professoren: vaderland verloren!’ Het was echter niet ons vaderland dat verloren ging, maar China, een land van 1,3 miljard inwoners.

Bekijk hier het interview met Olsder:

Door de eenkindpolitiek in China zijn er waarschijnlijk 200 tot 400 miljoen kinderen niet geboren. Maar wist je dat de basis voor de eenkindpolitiek hier in Nederland is bedacht? @ElfieTromp ging langs bij de wiskundige die per ongeluk de loop van de geschiedenis bepaalde. pic.twitter.com/FVliQE1eIe

— de Volkskrant (@volkskrant) August 14, 2018

Gezin in Gevaar verdedigt het gezin van man, vrouw en kinderen, tegen gender-ideologie.
Help ons met een gift het gezin te verdedigen!