Homoactivisten brengen vandaag een speciale krant uit: het Gayformatorisch Dagblad. De eenmalige uitgave is een reactie op de petitie van Gezin in Gevaar, die in maart van dit jaar bij Reformatorisch Dagblad zat ingestoken. De petitie tekende bezwaar aan tegen homo-erotische reclameposters van Suitsupply.

 “Het zijn leugens”

De makers van Gayformatorisch Dagblad willen “samen op zoek gaan naar wat ons verbindt, in plaats van wat ons verdeelt of doet oordelen.” Hugo Bos, campagneleider van Gezin in Gevaar, voelt daar niets voor. Hij wijst op de website (archiefversie) van Gayformatorisch Dagblad, waar staat dat Gezin in Gevaar homo’s afdoet als “afvallige, verwarde mensen” die “geen plek hebben in deze maatschappij.”

Open hand en vuistslag

Bos: “Dat hebben wij nooit gezegd. Het zijn leugens. Het typeert wel hoe de homolobby opereert. Ze reiken de open linkerhand, maar als je die schudt krijg je met rechts een vuistslag.” Soms letterlijk. Bos voerde in maart een straatcampagne tegen de reclames van Suitsupply. Onder toeziend oog van politie en gemeentepolitici werden hij en zijn medestanders besmeurd en bedreigd. Kleren werden afgescheurd.

Bescheiden voorstel

En dat vanwege een petitie. Moet daar niet iets vreselijks in staan, om zo’n gewelddadige reactie te ontlokken? Dat ontkent Bos ten stelligste. De petitie is geschreven als een bescheiden voorstel om de homoerotische advertenties terug te trekken. De directeur van Suitsupply wordt “beleefd” gevraagd “de kwaliteit van de publieke ruimte te respecteren en uw reclame-campagnes in overeenstemming te brengen met algemeen aanvaarde normen van openbare eerbaarheid.”

Totalitaire lhbt-lobby

De homokrant verspreidt volgens Bos zulke leugens omdat de lhbt-lobby steeds meer totalitair is. Bos: “Het eisenpakket dijt uit, de ruimte voor kritiek daarop neemt af. Als je het standpunt van de Bijbel over homoseksuele daden uitdraagt, smeren homoactivisten je medeplichtigheid aan zelfmoord aan.”

Godslastering

Reformatorisch Dagblad heeft wel meegeschreven aan de krant. Het is opmerkelijk, niet alleen vanwege de verdraaiing van de krantnaam. Ook vanwege de godslastering die Gayformatorisch Dagblad bevat. Op de voorpagina staat God de Vader als een hippie afgebeeld, met de tekst “En God zag dat het gay was!” De o zo tolerante homoactivisten hebben geen enkele moeite met het diep krenken van christenen.

“Roze subsidiemolen”

Gayformatorisch Dagblad is een initiatief van Stichting Roze Maandag. De Tilburgse stichting ontvangt vaste subsidie van de overheid, dankzij de lokale CDA-fractie. Met dit belastinggeld, ook opgehoest door gezinnen en christenen, lastert het dus christelijke gezinsactivisten. Bos: “Voor mij al reden genoeg om niet mee te doen. Deze stichting misbruikt belastinggeld dat gezinnen moeten opbrengen. Dat is al verwerpelijk genoeg. Laat deze roze subsidiemolen zijn eigen broek ophouden.”

Redactie

Gezin in Gevaar verdedigt het gezin van man, vrouw en kinderen, tegen gender-ideologie. Help ons met een gift!

De genderideologie is opnieuw een stukje verder in Nederlandse wetgeving verankerd. Deze week stemde de Tweede Kamer voor de initiatiefwet van D66, PvdA en GroenLinks, die expliciet vastlegt dat ‘transgenders’ en ‘intersekse personen’ niet gediscrimineerd (dat wil zeggen: apart behandeld) mogen worden. Dat lijkt onschuldig, maar in andere landen krijgen mensen al gevangenisstraffen, en worden ouders uit de ouderlijke macht ontzet, omdat ze niet met de genderideologie meewerken.

Alleen PVV en SGP tegen

De Eerste Kamer moet er nog over stemmen. Maar daarna zal de Algemene wet gelijke behandeling (AWGB) met dit ‘discriminatieverbod’ uitgebreid worden. Alleen SGP en PVV stemden tegen. “De indieners ontkennen dat het zo bedoeld is”, verklaarde SGP-Kamerlid Roelof Bisschop tegenover het Reformatorisch Dagblad, “maar wij zien dit toch als een klein, eerste opstapje naar de verder doorwerking van een genderideologie, die erop uit is alle onderscheid tussen mannen en vrouwen te verdoezelen”.

Geslacht als keuze

De genderideologie vindt dat het biologische verschil tussen man en vrouw geen betekenis heeft. Geslacht moet een keuze zijn, die los staat van het voorgegeven biologische feit. Tegenstrijdig hieraan is dan weer dat dit geslacht van eigen keuze op een of andere manier geacht wordt waardevoller en werkelijker te zijn dan dat waarmee je geboren bent. Via een omkering maakt de genderideologie het geslacht dus toch weer belangrijk en bepalend voor de persoon.

Gevolgen voor huwelijkswetgeving

Roelof Bisschop vestigt er de aandacht op dat het wetsvoorstel van het linkse trio D66, PvdA en GroenLinks de basis kan vormen voor nog veel verdergaande wetgeving in genderideologische richting. “Ik ben ervan overtuigd dat dit op termijn ook gevolgen gaat hebben voor onze huwelijkswetgeving. En nu al heeft de genderideologie een funeste pedagogische invloed op pubers, die bij de normale onzekerheid over hun identiteit nu ook nog met het idee geconfronteerd worden dat het hun eigen keuze is of ze jongen of meisje willen zijn.”

Genderdysforie is aandoening

Er is inderdaad overweldigend wetenschappelijk bewijs dat genderdysforie (de medische term voor het lijden aan het denkbeeld dat je het verkeerde geslacht hebt) een aandoening is die niet bevestigd zou moeten worden. Zoals onderzoeker Ryan Anderson het zegt (in zijn bestseller When Harry Became Sally) ondersteunt “de beste biologie, psychologie en filosofie” waar we over beschikken “ons begrip van geslacht als een lichamelijke werkelijkheid, en van gender als een maatschappelijke manifestatie van het lichamelijke geslacht”. Of, zoals hij elders zegt, dat “een menselijk wezen een bijzondere aard heeft die bepaald wordt door de menselijke vorm”.

Dwaalspoor

Bij een mannen- resp. vrouwenlichaam hoort dus een aangeboren gedrag dat van nature op voortplanting en opvoeding van kinderen is gericht. Dit betekent niet dat daar geen storingen in kunnen optreden. Maar we noemen dat storingen omdat ze niet met die voorgegeven structuur van de werkelijkheid overeenstemmen. Storingen zijn er om opgelost te worden. Ze willen rechtvaardigen met een ideologie, is mensen op een dwaalspoor brengen. Onderzoek bewijst namelijk dat mensen niet gelukkiger worden van geslachtsverandering, integendeel zelfs.

Getraumatiseerde spijtoptanten

Het schokkendste deel van Andersons boek zijn de ervaringsverhalen van transgenders die ‘behandeld’ werden maar weer terug wilden. Deze spijtoptanten zijn niet alleen psychologisch getraumatiseerd, maar ook lichamelijk vaak zwaar verminkt en hormonaal ontregeld. Ze zijn chirurgisch onvruchtbaar gemaakt en kunnen geen normale seksuele relatie meer aangaan. En bedenk dat onder druk van het transgenderactivisme deze behandelingen bij steeds jongere kinderen worden uitgevoerd. In plaats van geslachtsverwarring te bestendigen met wetgeving, zou de overheid behandelingen moeten bevorderen die uitgaan van het natuurlijke geslacht van de persoon en hem (of haar) daarmee in het reine brengen.

Uit ouderlijke macht

Transseksuelen en intersekse personen maken maar een miniem deel van de bevolking uit. Denkt u daarom niet dat deze juridische ontwikkelingen u nooit zullen raken. In sommige landen is het al strafbaar om mensen aan te duiden met hij en zij, als die zich toevallig een zij en een hij voelen. In Canada kun je er zelfs een boete voor krijgen. In Brazilië ligt een wetsvoorstel klaar die ouders uit de ouderlijke macht ontzetten, als zij niet meewerken aan de geslachtsverandering van hun kind. En deze week werd bekend dat veertig Engelse scholen het rokje voor meisjes uit het schooluniform schrappen. Dat is niet inclusief genoeg. Rokjes pinnen meisjes te zeer vast op hun biologische vrouwelijke geslacht, terwijl ze jongens ervan uitsluiten.

Het gebeurt allemaal met de wet in de hand. En het eind van deze dwingelandij is nog lang niet in zicht.

Gezin in Gevaar verdedigt het gezin van man, vrouw en kinderen, tegen gender-ideologie.
Help ons met een gift het gezin te verdedigen!

Op de hoogte blijven van de campagne Gezin in Gevaar

Uw gegevens worden verwerkt door Stichting Civitas Christiana, zodat wij u in de toekomst op de hoogte kunnen houden van onze campagnes. Wij respecteren de privacy van alle deelnemers aan deze campagne. De stichting stelt zich ten doel de christelijke beschaving te verdedigen in Nederland. U hebt te allen tijde het recht uw gegevens in te zien, te wijzigen of te verwijderen. Stichting Civitas Christiana houdt zich in alle gevallen aan de eisen die de Wet Bescherming Persoonsgegevens stelt.

“Civitas Christiana start inzamelactie voor mogelijke rechtszaak”, bericht Reformatorisch Dagblad. Dat klopt. Gezin in Gevaar, de campagne waarmee Stichting Civitas Christiana opkomt voor het gezin, heeft haar achterban per brief om financiële hulp gevraagd voor een dreigend proces.

Zeer reële dreiging

Een dergelijk verzoek doen wij niet zomaar. De dreiging van een aanklacht is zeer reëel. Juridische oorlogsvoering is namelijk een geliefd middel van de lhbt-lobby om andersdenkenden het zwijgen op te leggen en de homo-agenda op te leggen.

Amerikaanse lawfare

In de Verenigde Staten wordt zulke juridische oorlogsvoering treffend lawfare genoemd. Het wordt gevoerd door grote organisaties tegen kleine burgers. Burgers als Barronelle Stutzman. Deze bloemiste had al jaren een homostel als trouwe klanten, maar wilde geen bloemen leveren voor hun ‘huwelijk’. Als reden noemde zij haar relatie met Jezus Christus.

Vrijheid verliezen

Stutzman wordt nu vervolgd door de American Civil Liberties Union (ACLU), een organisatie met een jaarlijkse omzet van 133 miljoen dollar. Alleen maar omdat ze niet wilde meewerken aan een homo’huwelijk’. Als bloemiste Stutzman verliest, verliezen eveneens de fotograaf, de cateraar, de autoverhuurder hun vrijheid om diensten te weigeren. Dat treft niet alleen christenen, maar ook bijvoorbeeld de joodse banketbakker die vanwege voor de hand liggende bezwaren niet wil meewerken aan een bruiloft tussen neonazi’s.

Grote woede

Een Nederlandse variant van de Stutzman-zaak kan er zomaar komen. Afgelopen weken was er onder Nederlandse homo’s grote woede over een particulier die haar auto niet wilde uitlenen voor een ‘huwelijk’ tussen twee vrouwen. Meermaals werd op Twitter opgeroepen tot aangifte tegen de weigeraar. Het is alleen wachten op een advocaat die de bokshandschoen oppakt.

Nederlandse processen

Telkens naar de rechter gaan is toch typisch Amerikaans, dat slaat in Nederland nooit aan. Dat is naïef gedacht. Er zijn al verscheidene processen geweest. Wij noemen er twee.

Gereformeerde basisschool

In 2011 zamelde COC geld in voor een aanklacht tegen de gereformeerde Dr. K. Schilderschool in Oestgeest. Deze basisschool ontsloeg leraar Duran Renkema omdat hij een homoseksuele relatie had. De rechter oordeelde dat Renkema niet ontslagen had mogen worden. Een nederlaag voor de godsdienstvrijheid: voortaan mogen scholen niet meer van personeel verlangen dat hun levenswandel in overeenstemming is met de Bijbel en de christelijke traditie.

‘Gods Woord als richtsnoer’

Een soortgelijk geval speelde in 2015 in Drachten. De agrarische groothandel De Boer wees Bas van der Meer af voor een stage, omdat “God dit uitleven van je seksuele geaardheid nergens in zijn Woord goedkeurt, maar wel afkeurt, en voor ons zijn Woord als richtsnoer geldt.” Van der Meer klaagde het bedrijf aan. De rechter stelde hem in het gelijk en veroordeelde de groothandel tot een boete en schadevergoeding.

ChristenUnie doet mee

Alsof firma De Boer nog niet genoeg gestraft werd, stelde de gemeente Smallingerland een inkoopstop in. Nota bene de lokale ChristenUnie stemde daarmee in en verdedigde deze dubbele straf met een beroep op het “door God gegeven” rechtssysteem waaraan wij ons moeten “onderwerpen”.

Sm-meesteres

Let wel: De groothandel wees Van der Meer niet af vanwege zijn homofiele neigingen. Wel vanwege het “uitleven” ervan. Dit is in Nederland normaliter een legitieme grond voor ontslag. Wie zich openlijk afficheert als sm-meesteres mag op die grond ontslagen worden, zo oordeelde de rechter in 2015.

Institutionele steun

Opvallend aan de voorbeelden van Oestgeest en Drachten is de grote ijver waarmee bedrijven en overheid meewerken aan het doordrukken van de homo-agenda. Hetzelfde zie je bij de jaarlijkse Gay Parade in Amsterdam. Grote bedrijven als Google en ING varen mee met eigen boot. Dito de overheden. Er zijn zelfs boten voor overheidsdiensten die ideologisch neutraal dienen te zijn, zoals de politie en het leger.

6,2 miljoen euro subsidie

Dankzij deze institutionele steun zit de homolobby er financieel warmpjes bij. Zo krijgt het COC wel 6,2 miljoen per jaar, wat neerkomt op 93,5% van het totale budget. Met deze overheidssubsidie kan COC flink wat fondsen werven om basisscholen juridisch te kleineren.

Tegenwerking

Organisaties die tegen de homo-agenda en voor het gezin strijden, kunnen niet op de hulp van overheden en grote bedrijven rekenen. Eerder op tegenwerking. Deze organisaties zijn afhankelijk van ‘gewone’ burgers. Hierin ligt een uitdaging maar ook een kracht. Wie aan zijn achterban moet verantwoorden wat er met geld gebeurt, blijft scherp. Wie zich laat volstoppen met subsidie wordt hoogmoedig als Goliath. Die ziet de kiezelsteen van David nooit aankomen.

Gezin in Gevaar verdedigt het gezin van man, vrouw en kinderen, tegen gender-ideologie.
Help ons met een gift het gezin te verdedigen!

Afgelopen zondag (3 juni) stonden wij van Gezin in Gevaar bij de Sint-Janskerk in Gouda. Daar deelden we flyers uit tegen de Roze Zaterdagviering van 23 juni.

Roze Zaterdag draait om de acceptatie van homoseksuele daden. Dat is fundamenteel in strijd met de Bijbel en de christelijke traditie. Vandaar ons protest.

Groeiende kloof

De flyer maakte veel los. Dominee en kerkenraad zetten druk op ons om het flyeren te staken. Bij de gewone kerkgangers waren opvallend veel positieve reacties op ons protest. Het tekent de groeiende kloof in christelijk Nederland. Het kerkvolk ziet dat de waanzin in de wereld steeds verder oprukken en wil niet dat de kerk meegaat.

De kerkelijke elite wil juist niets liever dan ‘meegaan met de moderne tijd’. Als we nu eens afstand doen van die ene traditie waar we ons toch al voor schamen, zo is de gedachte, dan zal de wereld zijn aloude vijandigheid loslaten en wandelen we samen de dageraad tegemoet. 

Kerken afgebroken

Dat pad is al eerder bewandeld, in de jaren zeventig. Hele kerkgemeenschappen verwierpen de christelijke tradities en gingen vrolijk mee met de nieuwe tijd. Veertig, vijftig jaar later staan hun kerkgebouwen leeg. Verdampt in de vernieuwing. Hetzelfde lot treft kerken die meegaan met de nieuwste variant van het progressivisme, de gender-ideologie.

Voorbeeld van Den Bosch

Christenen die willen dat hun kinderen en kleinkinderen nog naar de kerk gaan, trekken lering uit het verleden. Niet alleen uit de jaren zeventig, maar ook uit het recente verleden: de Roze Zaterdagviering van 2017. Die moest plaatsvinden in de kathedraal, onder leiding van bisschop Gerard de Korte. Hij blies het af na groot protest. Het zou de kerkenraad van de Sint-Janskerk sieren als zij het voorbeeld van Mgr. De Korte volgt. Kerken zijn geen vehikels voor een homo-agenda die haaks staat op wat zij belijden!

 

Download de flyer hier

Meer weten?

Wilt u meer informatie of deze flyers bestellen? Vul onderstaand formulier in en we zullen zo spoedig mogelijk reageren.

Onze petitie tegen Suitsupply blijft de pennen beroeren.

Afgelopen weken heeft Reformatorisch Dagblad verscheidene opiniestukken geplaatst, waarin naar aanleiding van onze petitie het traditioneel-christelijke homostandpunt bekritiseerd wordt. 

Aangezien telkens afgezet wordt tegen onze petitie en een krachtig weerwoord uitbleef, hebben wij een opinieartikel geschreven. 

Daarin wijzen wij op de radicalisering van de homobeweging, die een almaar uitdijend pakket aan ons opdringt – en ons stigmatiseert als gevoelloze wezens als we ook maar enige kritiek uiten. 

Helaas wilde RD ons artikel alleen plaatsen indien gehalveerd en in briefvorm gegoten.

Teleurstellend. Wij waarderen echter de leeuwenmoed die RD betoond heeft door onze petitie tegen Suitsupply te verspreiden. Daarom hebben we gehoor gegeven aan het verzoek. Dit is het resultaat:

De brief is uiteraard te kort om recht te doen aan het onderwerp. Daarom hier het opinieartikel dat we graag hadden zien verschijnen in RD:

De afkeer van zoenende mannen op straat blijft groot, bericht het Sociaal en Cultureel Planbureau. Dat hebben wij met de campagne Gezin in Gevaar wel gemerkt. Wij hebben afgelopen maanden actie gevoerd tegen advertenties van Suitsupply, waarop mannen innig verstrengeld tongzoenen. De reacties op onze actie waren overweldigend. De petitie die wij bij Reformatorisch Dagblad lieten insteken, is door vier keer zoveel mensen ingevuld als soortgelijke petities. 
 
Negatieve reacties waren er ook. Dat merkten we tijdens onze demonstratie tegen Suitsupply in Nijmegen. We gingen in gebed en hielden borden vast met teksten als ‘Gods huwelijk = 1 man + 1 vrouw’. Het antwoord van homoactivisten was een orgie van intimidatie, godslastering en – als we de aanwezige RD-journalist mogen geloven – doodsbedreiging. Dit onder goedkeurend oog van politici van GroenLinks, D66 en VVD. Leve de tolerantie!
 
Het tekent het nieuwe opinieklimaat in Nederland. Ons land kleurt in rap tempo roze. Tien jaar geleden stond het scholen vrij om geen seksuele voorlichting te geven. Sinds 2012 heeft de overheid voorlichting over “seksuele diversiteit” verplicht. Nu gaat minister Van Engelshoven (Onderwijs) positieve voorlichting over seksuele diversiteit verplichten. Vooralsnog alleen op mbo’s. Middelbare en basisscholen zullen echter rap volgen. Dan moeten vijfjarige kinderen verplicht aanhoren dat de liefde tussen man en man gelijk is aan de liefde tussen man en vrouw. 
 
Eenzelfde radicalisering dient zich aan in kerken. Ik spreek christenen die bezwaar maken tegen een Roze Zaterdagviering in hun kerkgebouw. Waarom in onze kerk en niet in een zaaltje? Als wij ons geloof achter de voordeur moeten houden, waarom homo’s niet hetzelfde met hun gender-ideologie? De kritische christenen krijgen geen antwoorden, wel persoonlijke aanvallen. Hun integriteit als ouderling of jeugdclubleider wordt in twijfel getrokken. Hun oproep tot eerlijke discussie wordt genegeerd. 
 
Eenzelfde gebrek aan discussie zien we in de recente briefwisseling tussen homoactivist John Lapré en RD-hoofdredacteur Steef de Bruijn. Lapré hamert telkens weer op de pijn van homo’s in de kerk. De oorzaak van die pijn is volgens hem de traditionele leer. Dan is de discussie voorbij voordat hij überhaupt op gang komt. Homo’s zijn gekwetst. Daarom is de traditionele Bijbelexegese onhoudbaar. Dit is de omgekeerde wereld, waarin wij onze gevoelens niet meer oriënteren op de waarheid, maar de waarheid aanpassen aan onze gevoelens. Wie zo gelooft, gelooft niet in God maar in zichzelf. 
 
Laprés stelt zelfs dat traditionele Bijbelexegese tot suïcide leidt. Het zorgt immers voor uitsluiting. Voor deze bewering bestaat geen enkel bewijs. Marokkanen worden ook uitgesloten en plegen de helft minder zelfmoord als autochtonen. Bij suïcide is een veel belangrijkere factor relatieproblemen, aldus het Australisch zelfmoordpreventie-instituut AISRAP. Bijvoorbeeld huiselijk geweld. Dat komt tussen homomannen een derde vaker voor dan bij man en vrouw, rapporteert het Amerikaans ministerie van Justitie. Het suïcidecijfer van homo’s laat zich eerder verklaren uit de “intrinsieke ongeordendheid”, zoals een catechismus homoseksualiteit noemt, dan uit uitsluiting. 
 
Als we de homobeweging mogen geloven neemt de pijn van de homo’s toe. Nu worden ze gepijnigd door christelijk protest tegen seksuele reclames. Straks is zelfs het voorlezen van het Bijbelverhaal over Sodom en Gomorra pijnlijk. De tenen van de homobeweging groeien mijlenlang. Wie er onverhoeds op stapt krijgt nu al het predicaat ‘homofoob’, een tactiek die critici wegzet als geesteszieken en die in de Sovjet-Unie gebruikt werd om dissidenten de mond te snoeren. Of krijgt een torenhoge boete, zoals Amerikaanse banketbakkers ontdekken als ze vanuit hun geweten weigeren taart te bakken voor een homo’huwelijk’. 
 
Gezien het gehamer op niet-kwetsen zou je denken dat homo’s het maximale doen om christenen niet te kwetsen. Helaas gebeurt juist het omgekeerde. Neem lhbt-activist Jasper Klapwijk, die bij RD een pro-homoadvertentie wilde met foto van John Lapré en partner. Hij wil Gezin in Gevaar voor de rechter slepen wegens “haatzaaien”. Salvo’s in roze richting worden beantwoord met een bombardement. 
 
Lapré zelf is evenmin van zins om andersdenkenden niet te kwetsen. Hij schrijft in het Nederlands Dagblad dat hij geregeld ter communie gaat in de katholieke Kerk. Terwijl hij weet dat dit volgens de katholieke leer een vreselijke heiligschennis is. Waar is dan de consideratie voor de gekwetste gevoelens van katholieken? Of zijn er bepaalde gevoelens die er niet toe doen? 
 
De homobeweging ontwijkt debat door gekwetste gevoelens tot maatstaf van alles te verheffen. Het ondermijnt de vrijheid door aan scholen en kerken op te dringen wat Bijbel en traditie eenstemmig zonde noemen. Het eist van kerkverbanden wat contrair Gods openbaring is. De vrucht van zulke ‘homoacceptatie’ zal niet vrijheid en vrede zijn, maar totalitaire onderwerping aan het roze regime. 

Gezin in Gevaar verdedigt het gezin van man, vrouw en kinderen, tegen gender-ideologie.
Help ons met een gift het gezin te verdedigen!

Al decennia stuurt de overheid aan op een dubbel inkomen voor elk huishouden. De voordelen lijken immers talrijk. Meer koopkracht voor het gezin, minder risico bij werkeloosheid. Belangrijker nog: meer financiële onafhankelijkheid voor de vrouw en dus meer emancipatie.

Vermeende voordelen

Het Financieele Dagblad gaat de vermeende voordelen van het dubbel inkomen af en komt tot de verrassende slotsom dat het meer vloek dan zegen brengt.

Een greep uit de punten. Tweeverdienen…

…Brengt geen groei. “In 1992 werkten tweeverdieners samen 63 uur en in 2013 ruim 65 uur per week.” Onderzoek van Rabobank wijst uit dat de beloning voor die uren afgelopen veertig jaar amper gestegen is. Het besteedbaar inkomen van huishoudens steeg in die tijd met slechts 0,46% per jaar – veel minder dan de economische groei. Kortom: ondanks jarenlang stimuleren van het tweeverdienen werken én verdienen huishoudens nog evenveel als veertig jaar geleden.

…Drijft de huizenprijzen op. Begin jaren 1990 kon je met één modaal inkomen een huis kopen. Het was krap, maar het kon. Toen begon men de extra leencapaciteit van het tweede inkomen in te zetten, want dan kon je overbieden op het mooie huis dat je toch echt wilde hebben. Het gevolg: de gemiddelde woningprijs steeg van €117.000,- in 1996 naar €273.000,- in 2018. De hypotheekschuld vervijfvoudigde naar 520 miljard.

…Leidt tot demonstratieve consumptie. Dat is psychologentaal voor het afstellen van geld uitgeven om te laten zien dat je het hebt. Het extra geld dat tweeverdieners binnenharken, gaat vaak op aan zaken die niet echt nodig zijn maar wel je welvaart tonen. Bijvoorbeeld een SUV van BMW in plaats van de Ford Fiesta waarmee jouw gezin van hooguit drie prima uit de voeten kan.

Kinderopvang

Wij kunnen nog meer nadelen bedenken. Het tweeverdienersmodel noodzaakt dat kinderen vaak meerdere dagen per week in de kinderopvang zitten. Dit is vooral voor jonge kinderen erg stressvol. In de kinderopvang is de kans op wiegendood wel negen keer hoger dan thuis.

Minder aandacht

Hoogleraar psychobiologie Caroline de Weerth raadt dan ook af om een kind in zijn eerste levensjaar naar het kinderdagverblijf te brengen. “Probeer het eens vanuit het perspectief van het kind te bekijken: ineens zijn je ouders een hele dag weg en krijg je van een relatieve vreemde een stuk minder aandacht, omdat die leidster haar aandacht moet verdelen over veel meer kinderen.”

Ondermijning huwelijkstrouw

Wie voorbij de cijfertjes van Het Financieele Dagblad kijkt, ziet nog meer nadelen aan het tweeverdienersmodel. Het ondermijnt de huwelijkstrouw. Het schept bij vrouwen de illusie dat ze hun man niet nodig hebben om rond te komen en hun kinderen op te voeden. Deze illusie wordt in stand gehouden door films en series, waar de vader altijd een sul is en het huwelijk steevast een kooi. Mannen krijgen op hun beurt het gevoel dat hun unieke bijdrage aan het gezin, namelijk inkomen, vervangbaar is. Na echtscheiding komt de overheid toch met allerlei uitkeringen en toeslagen. Zonder echte verantwoordelijkheid verdwijnt dan bij de man al snel echte betrokkenheid.

Laatste reddingslijn

Uiteraard blijft een huwelijk gewoonlijk intact door meer nobele idealen, zoals gedeelde geloofsovertuiging en de liefde voor kinderen. Maar in tijden van hevige crisis kan het besef dat je kinderen werkelijk tekort zouden komen als je het zonder echtgeno(o)t(e) moet doen, fungeren als laatste reddingslijn die voorkomt dat het huwelijk knapt.

Wederzijdse afhankelijkheid werkt

Het eenverdienersmodel maakt de vrouw financieel afhankelijk van de man (die haar erkent als onmisbaar voor de kinderzorg), de man voor zijn eigenwaarde afhankelijk van zijn vrouw (die hem erkent als onmisbaar voor de kostwinning). Wederzijdse afhankelijkheid dus. Het werkt. Tot en met de destructie van de jaren 1960 heeft het miljoenen huwelijken intact gehouden. Met doorgaans een veel gelukkiger eindresultaat dan bij echtscheidingen. Zo gek waren die vermaledijde jaren 1950 niet!

Gezin in Gevaar verdedigt het gezin van man, vrouw en kinderen, tegen gender-ideologie.
Help ons met een gift het gezin te verdedigen!

Onze petitie tegen de seksuele reclames van Suitsupply heeft veel losgemaakt. Niet alleen journalisten en opiniemakers reageren, maar ook de minister van Onderwijs.

‘Af van stereotype’

Minister Ingrid van Engelshoven zegt in een interview over onze petitie: “Hoezo is het gezin in gevaar?! We moeten af van het stereotype dat een gezin een man, een vrouw en kinderen is.” Straffe uitspraak van een minister die weliswaar D66’er is, maar in een kabinet zit met twee christelijk geïnspireerde partijen.

Op onderzoek uit

De minister van Onderwijs schakelt naar een hogere versnelling, daarom zijn wij op onderzoek uitgegaan. Wij hebben haar Emancipatienota doorgespit. Dit is haar blauwdruk voor ‘emancipatiebeleid’, zeg maar gerust: voor het bevorderen van alles wat afwijkt van het traditionele gezin.

Het is werkelijk een draak van een document. Een greep uit wat de minister wil doen:

• Extra geld geven aan roze lobbyfirma ILGA, die jarenlang verscheidene pedofielenclubs als lid had – waaronder de inmiddels verboden Vereniging MARTIJN.
• ‘Structureel monitoren’ of er genoeg homo’s in de media komen (als er één sector is waar zij juist oververtegenwoordigd zijn, dan is het de media wel!).
• De communicatie van de Rijksoverheid, bijvoorbeeld voor belastingaangifte, “zo neutraal mogelijk” maken. Dus geen meneer of mevrouw maar… Geachte belastingbetaler?
• ‘Haatzaaien’ extra strafbaar stellen. Uiteraard gaat het hier niet om haatzaaien jegens christenen (‘Poldertaliban’ in de woorden van Van Engelshovens partijgenoot Alexander Pechtold). Het gaat hier om het zogenaamd beledigen van lhbti-personen.
• In gesprek gaan met de uitgeverijen van schoolboeken over ‘stereotypering’. De minister licht toe in een interview: “Waarom moeten we altijd het traditionele gezin zien?”

Het laatste punt is het zorgwekkendst. Hier kom je aan het onderwijs, dus aan onze kinderen! De minister voegt direct toe: “De overheid kan en wil op dit gebied niets voorschrijven, maar wel een debat stimuleren.” Maar dat stelt allerminst gerust.

Neutraliteit bestaat niet

Wat minister Van Engelshoven probeert, is een roze agenda doordrukken én de schijn ophouden van neutraliteit. Dat kan niet. Neutraliteit is een mythe. Al helemaal in het onderwijs, waar zelfs bij voorbeelden in rekensom ervan uitgegaan wordt dat de ene levensvisie bevorderlijk is en de ander afkeurenswaardig.

Geen ouder zou akkoord gaan met oefeningen waarbij je moet uitrekenen hoeveel cocaïne Fred moet verkopen om een scooter aan te schaffen. Elke ouder ziet liever dat het rekenboek voorbeelden gebruikt van mensen die willen sparen om iets degelijks te kopen.

Kleuring is er altijd

Zoals het met rekenen is, zo ook met burgerschap, biologie, geschiedenis en eigenlijk alle andere vakken. Overal geldt dat neutraliteit onmogelijk is: een gekleurde levensvisie is er altijd. Dat is ook waarom onze voorouders gestreden hebben voor bijzonder onderwijs. Omdat het openbaar onderwijs niet neutraal is, maar een seculier-liberale geest predikt.

Positief daglicht

De roze kleuring van Van Engelshovens beleid bleek daags na publicatie van de Emancipatienota. Tweede Kamerleden van SP en GroenLinks klaagden dat de lessen over seksuele diversiteit op mbo’s te neutraal zijn. De minister gaf de Kamerleden groot gelijk. Zij gaat de mbo-voorschriften zo aanpassen dat “andere seksuele voorkeuren” alleen nog maar in een positief daglicht mogen staan.

Transgenderisme

Nu verstaat men onder die “andere seksuele voorkeuren” nog voornamelijk homoseksualiteit. De nota spreekt echter frequent van ‘lhbti’. In dat rijtje staat de t voor transgender: het identificeren met een ander geslacht dan waarmee je geboren bent.

Stel dat uw twaalfjarige zoon verward is over zijn (seksuele) identiteit. Dat gebeurt vaker, de puberteit kan verwarrend zijn. Wat de lhbti-lobby dan wil, is dat uw zoon bevestigd wordt in zijn waanbeeld dat hij een meisje is. Uw zoon kan dan puberteitsremmers krijgen. Die stoppen (!) de normale ontwikkeling tot man. Zodra uw zoon zestien is, krijgt hij zelfs vrouwelijke hormonen. Wat daarna kan volgen, is te gruwelijk voor woorden…

Niet naïef zijn

D66’er Van Engelshoven wil de schoolgaande kinderen van Nederland indoctrineren met een perverse lhbti-ideologie. Dat is glashelder. Hier mogen wij niet naïef zijn. Wij mogen ons niet laten bedwelmen door de valse belofte van “niets voorschrijven” en “debat stimuleren”. Wij moeten inzien dat hier rücksichtlos een radicale roze agenda wordt opgedrongen aan onze kinderen.

Verder campagnevoeren

De toekomst van onze kinderen staat op het spel.Daarom gaat Gezin in Gevaar verder met campagnevoeren. Na onze petitie tegen Suitsupply gaan wij ons ook inzetten tegen de indoctrinatie van onze kinderen door de radicale gender-ideologie. Wordt vervolgd!

Gezin in Gevaar verdedigt het gezin van man, vrouw en kinderen, tegen genderwaanzin.
Help ons met een gift het gezin te verdedigen!