Judge, homosexual activist and sexual suspect. Top lawyer Jan Wolter Wabeke (born 1948) manages to unite all these qualifications in his person.

Jan Wolter Wabeke noemt zich achteraf de “regisseur” van het ‘homohuwelijk’.

Raadsheer, homo-activist en zedeverdachte. Al deze kwaliteiten weet topjurist mr. Jan Wolter Wabeke (geb. 1948) naadloos in zich te verenigen. Op zijn eigen website noemt hij zich niet minder dan “architect” van het ‘homohuwelijk’ . Als “regisseur” vanachter de schermen – hij is immers rechter – zorgde hij voor de totstandkoming ervan. Opmerkelijk dat een ‘topjurist’ en rechter zich van stiekeme strategieën bedient om in de politiek zaken voor elkaar te krijgen en daar achteraf pas voor uitkomt om de ‘eer’ op te strijken.

Afgeblazen

Wat minder trots zal hij zijn op zijn status van zedeverdachte. Die heeft Wabeke te danken aan het Rolodex-onderzoek. Dit omstreden onderzoek richtte zich eind jaren negentig op hoge ambtenaren bij Justitie, die verdacht werden van pedofilie. Wabeke, dan hoofdofficier van justitie in Breda, was een van hen. Zoals te verwachten valt in een organisatie die zichzelf moet onderzoeken, werd er intern gelekt, waardoor het onderzoek stukliep en moest worden afgeblazen. De verdenkingen tegen Wabeke werden dus niet hard gemaakt, maar ook niet opgeheven. Formeel blijft Wabeke daarmee zedeverdachte, stelt jurist Ton Hofstede op zijn blog.

Pedo-netwerk

Het Rolodex-onderzoek is genoemd naar de rolodex, het molentje met adreskaarten van professor Ger van Roon (1933-2014). Van Roon was hoogleraar moderne geschiedenis aan de Vrije Universiteit. Hij zou de Amsterdamse spil in een pedo-netwerk zijn geweest, die seksfeestjes voor prominenten organiseerde in zijn appartement. Zijn rolodex bevatte de namen en telefoonnummers, die het uitgangspunt waren voor het gelijknamige onderzoek.

Joris Demmink

De verdenkingen tegen Wabeke hebben zijn carrière niet merkbaar geschaad. Hij is raadsheer bij het gerechtshof in Den Haag, als zijn naam in 2014 opnieuw opduikt in verband met pedofilie-verdenkingen. Maar deze keer gaat het niet op de eerste plaats om hem. Nu staat Joris Demmink centraal, de veelbesproken secretaris-generaal van Justitie. De stichting De Roestige Spijker probeert helderheid te krijgen over de hardnekkige pedofilie-aantijgingen en -getuigenissen die al jarenlang tegen Demmink de ronde doen. Het lukt de stichting in 2014 om oud-zedenrechercheurs en -justitiemedewerkers daarover te laten verklaren in een voorlopig getuigenverhoor. Ook het Rolodex-onderzoek komt ter sprake. Zij (de rechercheurs Broersma, De Koter en Hoek) bevestigen dan (onder ede!) dat niet alleen Demmink, maar ook Wabeke een van de verdachten was van het Rolodex-onderzoek.

Henk Krol

Demmink komt opnieuw in beeld als we Wabeke’s betrokkenheid bij het ‘homohuwelijk’. onderzoeken. Daarvoor moeten we terug naar het einde van het vorige millennium. Wabeke woont dan als homoseksueel samen met zijn vriend fotograaf Jan Swinkels in Best. Volgens het Algemeen Dagblad organiseren zij daar diners in hun verbouwde Brabantse boerderij “waarbij kennissen uit de rechterlijke macht samenkomen met Swinkels’ connecties uit de ondernemers- en de theaterwereld.” Ook plaatsgenoot Henk Krol komt over de vloer. Met de publicitair handige hoofdredacteur van de Gaykrant sluit Wabeke eind jaren tachtig ‘een gelegenheidscoalitie’ om het homohuwelijk erdoor te krijgen. Door hen wordt Nederland in 2001 het eerste land waarin mensen van hetzelfde geslacht kunnen ‘trouwen’.

Demminks vriendje

Maar Henk Krol, inmiddels fractievoorzitter van 50plus in de Tweede Kamer, vertelt tijdens het voorlopig getuigenverhoor in Utrecht (terug te zien op YouTube) nog meer: Wabeke heeft hem een videoband met homoseksuele porno laten zien, die hij van Demmink ten geschenke had gekregen. De reden: de hoofdrol in die pornofilm wordt gespeeld door Demminks langdurige jonge vriendje, de Tsjechische acteur Libor Ctvrtlík. Daar ging onze hoogste justitieambtenaar – inmiddels met pensioen – prat op. “De titel was Das f***ende Klassenzimmer,” herinnerde Krol zich. “Of het minderjarige jongens waren weet ik niet. Maar zijn vriendje was jong, de kinderen in de klas nog jonger.” Uit Krols woorden blijkt dat Wabeke die video aan hem heeft willen doorgeven.

Relatiegeschenk

De foto’s uit de film op internet laten er weinig twijfel over bestaan dat de film een eenduidig pedofiele inslag heeft: het gaat immers over homoseksuele handelingen met scholieren, puberjongens dus. Laat dit even tot u doordringen: als relatiegeschenk geeft de hoogste ambtenaar op Justitie een video met kennelijke kinderporno, waarin zijn homoseksuele vriendje de hoofdrol speelt, aan een raadsheer van het Haagse hof, formeel een zedeverdachte, die zich er ook nog op laat voorstaan de stiekeme ‘architect’ van het ‘homohuwelijk’ te zijn. Alsof het allemaal de gewoonste zaak van de wereld is. Is doorgeven van kinderporno niet strafbaar? Het roept hoe dan ook de vraag op door wat voor soort mensen wij ons – letterlijk – de wet laten voorschrijven, en wat voor mensen ons regeren en berechten.

Misbruik minderjarige jongens

Bij het bekend worden van de verklaringen onder ede over de verdenking tegen Jan Wolter Wabeke zag het bestuur van het gerechtshof Den Haag zich genoopt halsoverkop een persverklaring uit te brengen via de Raad voor de Rechtspraak: “Volgens een getuige – zo begrijpt het bestuur uit de media – had de politie in 1997 aanwijzingen dat drie hoofdofficieren van Justitie (onder wie mr. Wabeke) betrokken waren bij seksueel misbruik van minderjarige jongens”. Om dan onverkort een nader onderzoek naar hun raadsheer aan te kondigen? Niks hoor. Het Haagse hof vervolgt: “Het enkele feit dat over een lid van de rechterlijke macht een negatieve uitlating in de publiciteit komt, kan geen aanleiding vormen om zijn positie ter discussie te stellen.”

Verspreiden kinderporno

Let op hoe hier een nooit opgeheven, concrete, officiële politieverdenking van een ernstig misdrijf, begaan door een lid van de rechterlijke macht tegen wie een onderzoek is opgestart, doodleuk wordt omgesponnen tot “een negatieve uitlating”. Hoe zit het dan met het verspreiden van kinderporno door Wabeke, waarvan Henk Krol onder ede getuigt? Moet dat niet onderzocht worden? Blijkbaar kom je daarmee weg als lid van de rechterlijke macht, want, zo zegt het Haagse hof, op deze dingen moet je niet willen reageren “anders zou ieder lid van de rechterlijke macht ‘aangeschoten wild’ kunnen worden”. Alsof Wabeke geen aangeschoten wild is, nu de getuigenverklaringen onweersproken zijn gebleven. Alsof rechercheurs elke dag onder ede verklaringen over ernstige verdenkingen plus een onderzoek tegen een rechter afleggen. Alsof kinderporno doorgeven aan een relatie voor een rechter gewoon is. Zelf koos Wabeke ervoor helemaal geen commentaar te geven. De homo-activist, “architect” van het ‘homohuwelijk’, raadsheer en zedeverdachte, die zich via zijn website op de borst slaat als “ervaren, veelzijdige topjurist” en “Bekende Nederlander”, deed er even het zwijgen toe. Hij ontkende dus ook niets. Het pedofiele luchtje aan het ‘homohuwelijk’ zal voorlopig dus niet verwaaien.

Gezin in Gevaar verdedigt het gezin van man, vrouw en kinderen, tegen de homolobby.
Help ons met een gift voor het gezin op te komen!

Niet alleen de westerse wereld schrijft de LHBT-lobby de wet voor. Ook in India heeft het recht zojuist een diepe buiging voor de nieuwe heilige koe gemaakt. Dat maakte de website Réinformation.tv op 7 september 2018 bekend, volgend op het uit de strafwet halen van homoseksualiteit als gevolg van een beslissing van het Hooggerechtshof.

‘Compleet natuurlijke staat’

“De geschiedenis is excuses schuldig aan de leden van de LHBT-gemeenschap en hun gezinnen voor de vertraging die is opgetreden in het herstel van de schande en verwerping waaraan zij in de loop van eeuwen het hoofd heeft moeten bieden”, verklaarden de rechters. Ten eerste zijn homoseksuele relaties nu totaal niet meer strafbaar. En ten tweede, en dat is zonder twijfel het sterkst, is homoseksualiteit nu bevestigd als een “compleet natuurlijke” staat die deel uitmaakt van de menselijke seksualiteit zoals die altijd bestaan heeft.

‘Natuurlijke variant’

Een grondwettelijke formatie van vijf rechter heeft eenstemmig besloten dat het deel van artikel 377 van de Indiase strafwet dat bepaalt dat in de privésfeer seksuele relaties met wederzijdse instemming tussen volwassenen van hetzelfde geslacht een schending betekent van het grondwettelijk recht op gelijkheid en waardigheid. Sterker nog, het tribunaal kwalificeert de seksuele oriëntatie als “biologisch (..) natuurlijk fenomeen”: het is “een ingeboren eigenschap van de identiteit die niet veranderd kan worden”.

Kolonisator

Kortom, men was er niet van op de hoogte dat homoseksualiteit een natuurlijke variant is van de menselijke seksualiteit, die totaal los staan van welke individuele wil dan ook… Wat de “verwerping” betreft waarvan homoseksuelen het slachtoffer zouden zijn geworden, de Indiase media schrijven die toe aan de verantwoordelijkheid van de Britse kolonisator…

Sodom en Gomorra

Toch herinnert Réinformation TV eraan dat het oude India homoseksualiteit nimmer verheven heeft tot een unaniem aanvaarde variant van de seksualiteit. Dit beschavingskenmerk blijft gebeiteld staan in het hart van de traditionele hindoeïstische samenleving.
In feite is de bevordering van homoseksualiteit zoals wij die kennen een ongehoord verschijnsel in de geschiedenis, dat slechts voorafgespiegeld wordt door de zeden van Sodom en Gomorra. Daarvan zou iedereen zich toch de tragische afloop moeten herinneren…

Gezin in Gevaar verdedigt het gezin van man, vrouw en kinderen, tegen de homolobby.
Help ons met een gift voor het gezin op te komen!

“De Nederlandse lobbycratie, het wil maar geen schandaal worden”, stelt Syp Wynia, de ervaren commentator van Elsevier Weekblad. Hij legt ook uit hoe dat komt: het is oud-Hollandse traditie. Zelfs in de Gouden Eeuw was het Binnenhof al een “marktplaats” waar “quanten” en “schelmse mackelaers” hun zaakjes afhandelden. “Lobbycratie weet van geen wijken”.

De professionele belangenverstrengelaars van vandaag zijn echter homo-activisten, milieufanaten en natuurlijk de talrijke vertegenwoordigers van het bedrijfsleven die bijvoorbeeld van de dividendbelasting af willen. Kortom, de groepen die het democratisch proces graag willen kortsluiten ten gunste van hun eigenbelang.

Homoseksuele belangenbehartiging

Deze verstrengelingen tussen de macht en groepen in de samenleving gaan soms heel ver. Zo noemt het COC zich de “belangenvereniging voor lesbiennes, homo’s, biseksuelen en transgenders”, maar draait zij blijkens haar eigen jaarverslag vrijwel volledig (98%) op subsidiegeld.

Dat betekent dat met geld van u en van mij voor homoseksuele belangenbehartiging wordt betaald, terwijl wij daar niet om gevraagd hebben en homoseksuelen maar een uiterst kleine minderheid van de bevolking uitmaken. Er is dus ook geen algemeen belang.

Schandalige voortrekkerij

Hoe is dit mogelijk? Blijkbaar zitten er op kritieke beslispunten binnen de overheid de nodige sympathisanten van het COC en het homoactivisme, die zo’n vereniging voortdurend de subsidiebal toespelen.

Maar welke levenskrachtige ‘vereniging’ – de term suggereert gemotiveerde eigen leden die contributie betalen – heeft het nodig voor 98% gesubsidieerd te worden? Hoe kan zo’n schandalige voortrekkerij ontstaan en hoe kan de overheid zo’n ongelijkheid jaar in jaar uit volhouden?

Toneelgevecht

Bovendien: wanneer het COC ‘protesteert’ tegen overheidsbeleid, zoals nu tegen de beperkingen op bloeddonatie door homo’s (vanwege hun onveilige seksuele praktijken bedreigen die immers de volksgezondheid), is dat geen echt protest, maar een toneelgevecht met houten zwaarden, omdat beide partijen in onderlinge verstandhouding heel goed weten dat ze het elkaar niet echt moeilijk willen maken.

Vanuit de coulissen

Homo-activisme en overheid spelen een spel waarvan men beiden al weet welke richting het uit moet. Dat is – net zoals bij het Klimaatakkoord – een beproefde manier om de samenleving in een bepaalde richting te sturen. Denk bijvoorbeeld aan de invoering van het homo’huwelijk’, dat vanuit de coulissen is geregisseerd door nota bene een lid van de rechterlijke macht, Jan Wolter Wabeke.

Raadsheer en homo-activist

Wabeke geldt als de ‘architect’ van het homo’huwelijk’, een term die hij naast ‘initiator’, trots zelf op zijn website gebruikt. ‘Triefelaar’ achter de schermen zou een beter woord zijn. Want wat blijft er van de scheiding der machten over, als een lid van de rechterlijke macht zijn positie en invloed mag gebruiken om als homo-activist vanuit privébelang de wetgevende macht naar zijn hand te zetten? Natuurlijk is hij zelf inmiddels ook ‘getrouwd’.

Onfrisse details

De homolobby oefent dus een aanzienlijke ongecontroleerde macht uit. Zo is het alleszins aannemelijk dat de homo’s er ook weer in zullen slagen de beperkingen opgeheven te krijgen die op goede medische gronden aan bloeddonors uit hun kringen worden opgelegd. Die beperkingen ervaren zij als ‘discriminerend’.

Die beperkingen zijn in feite volmaakt redelijk. Homoseksuelen lopen door hun tegennatuurlijke seksualiteit – zonder in onfrisse details te treden: enig bloed komt er al snel bij kijken – een sterk verhoogde kans op allerlei infecties. Infecties die dodelijk kunnen zijn, niet alleen voor henzelf maar ook voor een eventuele ontvanger van hun bloed.

Gebombardeerd met homo-propaganda

Waar komen intussen de 96% subsidies voor het COC vandaan? Onder meer van het ministerie van Onderwijs. Zoals de laatste emancipatienota van D66-minister Van Engelshoven bewijst, vat het ministerie van Onderwijs vat zijn rol steeds meer op als ministerie van Indoctrinatie en Ideologische Aansturing.

Toch is het maar de vraag of de gemiddelde Nederlander er op zit te wachten dat zijn kinderen op school ongevraagd worden gebombardeerd met homo-propaganda. Dit is echter al jaren onderwijspraktijk.

Van eigen belastinggeld

Maar de meeste subsidie voor het COC komt van Buitenlandse zaken. “Heeft BZ het buitenlands beleid uitbesteed aan het COC?”, vraagt commentator Syp Wynia zich daarom sarcastisch af. “Of wordt via een oneigenlijke omweg een particuliere beweging tot staatslobby gemaakt die de politiek en zo de staat beïnvloedt?”

De vraag stellen is haar beantwoorden. Het komt erop neer dat u – en anders uw kinderen wel – indirect door de overheid wordt bewerkt en ideologisch aangestuurd van uw eigen belastinggeld. Maar niet in het belang van uzelf en uw kinderen. Want dat kan al die goedbetaalde lobbyisten en homo-activisten natuurlijk niets schelen.

Gezin in Gevaar verdedigt het gezin van man, vrouw en kinderen, tegen de homolobby.
Help ons met een gift voor het gezin op te komen!

Minister Ingrid van Engelshoven (Onderwijs) wil schoolboeken gebruiken om het traditionele gezin naar de achtergrond te duwen en de genderideologie te promoten.

Tegen de Tweede Kamer zegt Van Engelshoven (D66): “[Het is] van het grootste belang om zowel in schoolboeken als in digitaal lesmateriaal stereotypen te doorbreken”. (1)

In een interview zegt de minister: “We moeten af van het stereotype dat een gezin een man, een vrouw en kinderen is.” (2)

In haar Emancipatienota zegt Van Engelshoven dit met de schoolboekuitgevers te gaan “bespreken”. (3)

Het doel van de D66-minister: minder het traditionele gezin, meer genderideologie in de schoolboeken.

(meer…)

Op de voordeur van pelgrimshuis Casa Nova is in de nacht van 24 op 25 oktober door vandalen een affiche geniet. Casa Nova is het gebouw in de Heilig Landstichting, waar Civitas Christiana kantoor houdt. De stellingen op de affiche proberen de campagnes van Civitas te weerleggen, waardoor de vandalen zich kennelijk geprovoceerd voelen.

Links-extremistische stickers

De vandalen, die blijkens hun eigen foto’s minimaal met vijf personen waren,  hebben onherkenbaar en bij Nacht und Nebel het terrein van Casa Nova betreden. Dit is ’s nachts afgesloten, dus zij moeten daarvoor het hek zijn overgeklommen. Bovendien hebben ze bij het vastnieten van de poster de voordeur beschadigd. In de omgeving en op ruiten hebben zij roze links-extremistische stickers geplakt die zich onder meer tegen Zwarte Piet en het gezin keren. Ook werd het doden van ongeboren kinderen door abortus een “recht” genoemd. Er is bij de politie aangifte van het vandalisme gedaan.

Cameraploeg

De actie volgt kort op het gewelddadige optreden van homoactivisten en linksradicalen tegen Civitas Christiana voor de bibliotheek van Nijmegen. Civitas demonstreerde hier tegen een ‘voorleesuurtje’ waarbij travestieten indoctrinerende en genderideologische ‘verhalen’ vertelden aan kinderen. De activisten vielen de vreedzame demonstranten van Civitas onverhoeds aan en probeerden hen tegen de grond te werken. De opgeroepen politie arriveerde te laat, maar de schermutseling werd gefilmd door een cameraploeg van BNNVARA.

Gitzwarte haat

Hugo Bos, leider van Civitas Christiana, staat van het optreden van de vandalen bij Casa Nova niet echt te kijken. “We leven in een klimaat waarin de revolutie steeds wanhopiger wordt. Op alle fronten zie je dat steeds meer mensen het bedrog doorzien. Achter dit zogenaamde activisme gaat gitzwarte haat schuil tegen het gezin. Zij zijn antifa: anti-familie. Tegen Nederland en de Nederlandse christelijke cultuur.”

Bewezen

“De actie bij Casa Nova is een overduidelijke uiting van onverdraagzaamheid”, aldus Hugo Bos. “Deze groepen mijden het debat en menen andere mensen de mond te mogen snoeren. Zij zijn hier gemaskerd binnengedrongen, maar tegelijk hebben zij hun masker daarmee afgelegd. Antifa’s en Zwarte Piet-haters staan niet voor niets op de terreurlijst. Zij zijn een gevaar voor de samenleving. Dat is precies wat wij steeds gezegd hebben, en het wordt nu om zo te zeggen voor onze voordeur bewezen. Tolerantie is deze mensen volkomen vreemd.”

Cultuurterroristen

Bos vindt de verruwing van het klimaat niettemin zorgelijk. “Hoe lang blijft de overheid deze cultuurterroristen gedogen? Wij zijn niet bang van ze, maar een laconieke houding jegens hen beschouwen we als misplaatst. We doen in elk geval aangifte van alle bedreigingen, geweldplegingen en misdrijven tegen ons, zodat het probleem door de autoriteiten later niet ontkend kan worden.”

Stichting Civitas Christiana en het Reformatorisch Dagblad hebben hun geschil bijgelegd. Dat geschil was ontstaan naar aanleiding van een actie door Gezin in Gevaar. Gezin in Gevaar, een campagne van Civitas Christiana, had via een flyer bij het Reformatorisch Dagblad een petitie georganiseerd tegen de homo-erotische advertentiecampagne van pakkenfabrikant Suitsupply.

Storm van onverdraagzaamheid

De flyer was bij de lezers van het Reformatorisch Dagblad extreem succesvol. Velen tekenden de petitie en meldden zich aan als donateur van Gezin in Gevaar. Zoals te verwachten, stak vervolgens vanuit de homobeweging en de seculiere media een storm van onverdraagzaamheid op tegen dit politiek incorrecte geluid. Die storm richtte zich echter ook op het Reformatorisch Dagblad.

Mail aan achterban

In de beleving van Civitas Christiana leek het Reformatorisch Dagblad hierbij de flyer af te vallen en toegevingen te doen in de richting van de homobeweging. Gezin in Gevaar protesteerde hiertegen in een mail aan zijn achterban, voor een groot deel lezers van het Reformatorisch Dagblad. Zij werden opgeroepen zelf een protest te laten horen bij hoofdredacteur Steef de Bruijn.

Goddelijke instelling

Vanwege de opgelopen spanning vond op uitnodiging van hoofdredactie en directie van het Reformatorisch Dagblad een gesprek plaats. Hierbij werden de wederzijdse grieven uitgesproken en de misverstanden opgelost. Besloten werd tot een gezamenlijke verklaring, die duidelijk maakt dat beide partijen onafhankelijk van elkaar zijn, wezenlijk van elkaar verschillen, maar elkaar vinden in de verdediging van het gezin en het heilige huwelijk als goddelijke instelling en levenslange verbintenis tussen man en vrouw.

Daartoe publiceren de stichting Civitas Christiana en het Reformatorisch Dagblad gezamenlijk de volgende verklaring:

Een flyer van Gezin in Gevaar die eind maart met het Reformatorisch Dagblad is meegestuurd, heeft voor veel ophef gezorgd. De flyer was gericht tegen homo-erotische reclameposters. De ophef zorgde voor veel spanning tussen Civitas Christiana, waarvan Gezin in Gevaar een campagne is, en het Reformatorisch Dagblad.

Het Reformatorisch Dagblad en Civitas Christiana zijn geheel onafhankelijk van elkaar en verschillen van elkaar, ook als het gaat om de benadering van thema’s als huwelijk, gezin en homoseksualiteit. Ze geven daar, elk op hun wijze, vorm aan. Dat verschil heeft geleid tot misverstanden, met name in de achterban van het RD.

Op uitnodiging van het Reformatorisch Dagblad heeft daarom op 14 september een gesprek plaatsgevonden waarin zaken benoemd en uitgesproken zijn en de basis is gelegd is voor wederzijds vertrouwen.

Beiden hebben bevestigd het traditionele gezin en huwelijk tussen één man en één vrouw te beschouwen als een door God gegeven instelling, die onder vuur ligt van de LHBT-beweging, van overheidsmaatregelen en ten gevolge van culturele veranderingen. Als zodanig verdienen huwelijk en gezin verdedigd te worden. Het gesprek heeft ertoe geleid dat de twee organisaties elkaar herkennen in het belang van het verdedigen van het traditionele huwelijk en gezin. Ze willen vanuit dat gezamenlijk vertrekpunt hun blik op de toekomst richten.

https://www.rd.nl/vandaag/binnenland/civitas-en-rd-ruimen-misverstand-uit-de-weg-1.1522150

https://www.rd.nl/vandaag/binnenland/hugo-bos-strijder-tussen-mariabeelden-1.1522160

“Ik was geschokt,” zegt Hugo Bos. Kinderen worden geconfronteerd met een leernicht die vertelt over handboeienseks. Afgelopen dinsdag werd Bos geïnterviewd op de christelijke digitale televisiezender Family7 omtrent de seksuele indoctrinatie van kinderen.

Het vraaggesprek vond plaats n.a.v. de petitie over Videoland en het kinderprogramma “Wat vindt een kind” van RTL waarin kinderen vragen stellen aan transgenders, dragqueens-en kings of “markante figuren uit de LHBT-scene,” zoals de presentator het noemt.

Bos merkt op dat het programma niet op zichzelf staat. Hij noemt bijvoorbeeld de recente voorleesmiddag in de Openbare Bibliotheek van Nijmegen, waarbij travestieten verhalen voorlezen aan kleine kinderen. “Op een slinkse manier,” vertelt Bos, “worden praktijken die totaal pervers zijn, zoals sadomasochisme, acceptabel gemaakt voor kinderen.”

Zo ook op Videoland, na Netflix, het grootste videostreamplatform van Nederland, waar kinderen worden geconfronteerd met mensen die schaamteloos vertellen over hun seksfetish. Het is perversie ten top: een ernstige uitwas van de voortschrijdende seksuele revolutie.

In de studio vond kort een telefoongesprek plaats met Kees Hendriksen, die het standpunt verdedigde dat het informeren over seksualiteit een taak is van ouders en opvoeders. Hij suggereerde dat het kinderprogramma in een gat springt, dat door ouders en leerkrachten is achtergelaten. Ook zag hij geen ‘agenda’ terug in het onderwerp van het programma. Waar hij in feite voor pleit is dat de staat en de omroep maar moet ingrijpen als ouders ‘het niet goed doen’.

“Het is onterecht dat ouders de schuld in de schoenen krijgen geschoven,” stelt Bos. Daarnaast is het zeer naïef om te denken dat er niet een bepaalde weloverwogen agenda achter het programma schuil gaat. Een agenda die bovendien een vernietigende kracht op het christendom heeft. Zo gaat de genderideologie in tegen de wetenschap, tegen de natuur en tegen de wet van God.

“God heeft ons geschapen als man en vrouw en seksualiteit een plek gegeven in het heilige huwelijk tussen een man en een vrouw,” aldus Bos.